Να κλέβουμε και να καθαρίζουν υπουργοί για πάρτη μας

Η «είδηση» αναστάτωσε τον μικρόκοσμο του ελληνικού τουίτερ (έβαλα εισαγωγικά γιατί οι ειδήσεις που αναστατώνουν το τουίτερ σπανίως έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα). Ηλικιωμένη κυρία έκλεψε κρέας και τυρί από κατάστημα μεγάλης αλυσίδας σούπερ μάρκετ και πιάστηκε από τους υπαλλήλους οι οποίοι ειδοποίησαν την αστυνομία. Αμέσως, εκατοντάδες συμπολίτες και κάποιοι σελέπριτιζ απαίτησαν, με τη γνωστή διαδικασία του #cancel_o,ti_den_goustaroume, να κλείσει η αλυσίδα (έτσι ακυρώνονται οι επιχειρήσεις για όσους δεν καταλαβαίνουν), πουλώντας ταυτοχρόνως ένα παραμύθι που θα ήθελε να μοιάζει στους Άθλιους του Ουγκό αλλά έμοιαζε περισσότερο με τους Κόπανους του Κωνσταντίνου (The Κόπανοι, 1987 – αν ειστε πραγματικοί σινεφίλ ξέρετε). Σε απόλυτη αρμονία με τον τουιτερικό όχλο, λίγες ώρες μετά (και όπως ήταν αναμενόμενο από όλους αλλά όχι από την ΕΛ.ΑΣ.), τα συνήθη τάγματα εφόδου επισκέφθηκαν το κατάστημα της αλυσίδας και το βανδάλισαν, όπως συνήθως κάνουν όταν ξέρουν ότι δεν θα τους εμποδίσει κανείς. Όλα αυτά είναι αρκετά δυσάρεστα αλλά καθόλου ασυνήθιστα. Το ασυνήθιστο είχε να κάνει με την κυβερνητική αντίδραση.

Το πρώτο ασυνήθιστο στην κυβερνητική αντίδραση ήταν ότι υπήρξε. Κανονικά τέτοια περιστατικά απασχολούν μόνο τους άμεσα ενδιαφερόμενους και τους αργόσχολους (ή επαγγελματίες) των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια από τις περιπτώσεις που ο νομοθέτης έχει προνοήσει και δίνει τη δυνατότητα στον δικαστή να μην τιμωρήσει αυτόν που κλέβει φαγητό για να το φάει επειδή πεινάει. Το καλύτερο που έχει να κάνει ένας υπουργός είναι να μην κάνει τίποτα και να αφήσει τους θεσμούς να λειτουργήσουν και αν σώνει και καλά θέλει να προβληθεί κάπως, ας το κάνει ενημερώνοντας τους «ευαίσθητους ανησυχούντες» για τον νόμο και δηλώνοντας την εμπιστοσύνη του στη δικαιοσύνη. Πάντως σίγουρα όχι τουιτάροντας σαν ινφλουένσερ όπως έκανε ο υπουργός Προστασίας Κανενός ο οποίος διαφήμισε την επικοινωνία του με τους αστυνομικούς οι οποίοι –σύμφωνα με τον υπουργό– «συνέβαλαν στην αποτροπή της μήνυσης» συμπληρώνοντας (προφανώς ιδιαιτέρως συγκινημένος) ότι «Η Ελληνική Αστυνομία λειτουργεί με ανθρωπιά!».

Παράλληλα με τον υπουργό Προστασίας Ανθρωπιάς (και σίγουρα όχι Αποτελεσματικότητας) ο υπουργός Αναπτυξης δήλωνε: «Επικοινώνησα με την εταιρεία και ζήτησα το θέμα να λήξει, δεν είναι δυνατόν να κυνηγήσουμε την κυρία αυτή» πιθανότατα γιατί (εκτός από την Ελληνική Αστυνομία) και στο Υπουργείο Ανάπτυξης κυριαρχεί η ανθρωπιά (ή μάλλον «ανθρωπχιά» για να ταιριάζει η εκφορά του λόγου με το θέμα). Κι όλα αυτά πριν οι υπουργοί μάθουν οτιδήποτε από αυτά που έχουν σημασία για την υπόθεση.   

Πριν μάθουν (και μάθουμε) οτιδήποτε για την οικονομική κατάσταση της κυρίας (που οι καθοδηγητές του όχλου είχαν ήδη βαφτίσει «γιαγιούλα» κι ας μην είναι ούτε 70), τον λόγο για τον οποίο το έκανε, αν είχε σχεδιάσει την κλοπή, αν το είχε ξανακάνει άλλες φορές, οι υπουργοί έσπευσαν να απαξιώσουν (μπορεί όχι ευθέως αλλα ουσιαστικώς) νόμους και θεσμούς και να εκμεταλλευτούν ένα περιστατικό (του οποίου τις σημαντικές λεπτομέρειες αγνοούσαν) προκειμένου να διαφημίσουν την «ευαισθησία» τους. Κάποιες λεπτομέρειες που έγιναν γνωστές αργότερα τους εξέθεσαν ακόμα πιο πολύ, αλλά ακόμα κι αν τα γεγονότα ήταν ακριβώς όπως τα ήθελε η αρχική διάδοση, τι δουλειά έχουν οι υπουργοί να κάνουν τους Ρομπέν των Δασών; Τι δουλειά έχουν να ενεργούν σαν ινφλουένσερ και με ευθύνη ανάλογη με αυτή που έχει ένας ανώνυμος λογαριασμός στο τουίτερ; Τους αρέσει τα θέματα που αφορούν τη δικαιοσύνη να λύνονται μετά από υπουργικά τηλεφωνήματα ή με εξωθεσμικές παραινέσεις των οργάνων της τάξης;

Εκτός αν οι υπουργοί δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και εμπιστεύονται κυρίως τον όχλο του τουίτερ για να σχηματίσουν άποψη για τα γεγονότα. Εκτός αν πιστεύουν ότι έτσι κάπως πρέπει να λειτουργουν τα οργανωμένα κράτη, περίπτωση στην οποία θα πρέπει να μας ενημερώσουν (και ίσως να νομοθετήσουν σχετικώς) για το ποιες είναι οι περιπτώσεις αδικημάτων απο τα οποία οι δράστες διευκολύνονται από υπουργικές και αστυνομικές παρεμβάσεις ή δικαιώνονται με υπουργικά τουίτ. Δεν είναι απαραίτητα κακή η ιδέα εμείς να κλέβουμε και να καθαρίζουν οι υπουργοί για πάρτη μας. Και μπράβο τους.

Υ.Γ. Το (αρκετά διασκεδαστικό, αν είσαι κάτοικος άλλης χώρας) σκηνικό ολοκληρώθηκε με ανάρτηση του υπουργού Ανάπτυξης στην οποία διαμαρτυρόταν για την επίθεση των ταγμάτων εφόδου στο σούπερ μάρκετ από την οποία όμως έλειπε ένα «αλλά όταν έρθει η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση όλα αυτά θα αλλάξουν και επιτέλους θα επιβληθεί ο νόμος» για να είναι ολοκληρωμένη η σάτιρα. Δυστυχώς (καθώς δεν τουίταρε σχετικώς) δεν ξέρουμε αν ο υπουργός Προστασίας Κανενός επικοινώνησε με την ΕΛΑΣ προκειμένου να ενημερωθεί για την επίθεση ή να τη συγχαρεί για την ανθρωπιά που σταθερά δείχνει στους πάσης φύσεως τραμπούκους.