Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου σχολιάζει την πρόσφατη καταγγελία του καθηγητή Ηλία Νικολακόπουλου εναντίον εταιρίας δημοσκοπήσεων και τις εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής.
Οι δημοσκόποι της χώρας έχουν γίνει από χρόνια οι «αποδοπομπιαίοι τράγοι» των εκλογικών μετρήσεων και αναμετρήσεων. Μια από τις κλασσικές παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος θέλει τα κόμματα να μην δέχονται σε καμιά περίπτωση τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ως αληθοφανή, εφ’ όσον δεν ανταποκρίνονται στις εκτιμήσεις και τις προσδοκίες τους. Στην περίπτωση αυτή τα ποσοστά των μετρήσεων αποδίδονται αυτομάτως σε «στημένες» ή «κατά παραγγελίαν» δημοσκοπήσεις που στοχεύουν να πλήξουν «το κόμμα μας». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, στον «αγγελικό» πολιτικομιντιακό μας κόσμο, οι προσπάθειες επηρεασμού των ποσοστών, από διαφορετικές πλευρές δεν λείπουν, γεγονός που τονίζει ακόμα περισσότερο την υποκρισία των καταγγελιών.
Ο καθηγητής Ηλίας Νικολακόπουλος τα γνωρίζει όλα αυτά καλύτερα ίσως από όλους τους συναδέλφους του. Και τα γνωρίζει και με τις δύο ιδιότητές του. Και σαν αξιόπιστος δημοσκόπος, όπως έχει κατοχυρωθεί στην κοινή γνώμη, αλλά και σαν συνειδητός αριστερός που δεν έκρυψε ποτέ την ιδεολογική και πολιτική του ταυτότητα, παράλληλα με τη δουλειά του. Έχει βιώσει επί δεκαετίες τον «φόβο του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι» δηλαδή τον φόβο του δημοσκόπου πριν την ανακοίνωση του «exit poll». Τη δύσκολη εκείνη στιγμή που κρίνεται η αξιοπιστία του, το κύρος και το επαγγελματικό του μέλλον. Γι’ αυτό και προσπάθησε, μιλώντας ώρες ατέλειωτες στις οθόνες μας, να μας πείσει ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογικά αποτελέσματα αλλά φωτογραφίες μιας πολιτικής στιγμής και εργαλεία ανάλυσης για τα κομματικά επιτελεία.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ «το κόκκινο», ο Ηλίας Νικολακόπουλος φάνηκε να «ξεχνάει» μερικές από τις βασικές αρχές που τον χαρακτήριζαν παλιότερα. Στην ουσία, χρησιμοποίησε το κύρος του «εθνικού δημοσκόπου» που τον συνοδεύει για να καταγγείλει μια εταιρεία δημοσκοπήσεων, με αναληθή, όπως αποδείχτηκε, στοιχεία. Ο λόγος της επίθεσης δεν ήταν τόσο τα ποσοστά που έδινε η δημοσκόπηση της εταιρείας αυτής στον ΣΥΡΙΖΑ -άλλωστε, λίγο πολύ, όλες οι δημοσκοπήσεις τα ίδια περίπου ποσοστά του δίνουν- όσο τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που αφορούν την εκλογή αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής. Γι’ αυτό και κατηγόρησε την εταιρεία ότι είχε συγκεκριμένη, προκαθορισμένη στόχευση στο συγκεκριμένο θέμα.
Την ίδια μέρα, σε συνέντευξή του στο «Newsbomb» ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε ανοιχτά την προτίμησή του στο θέμα της εσωκομματικής εκλογής στο Κίνημα Αλλαγής, προκρίνοντας ως μοναδικό κριτήριο καταλληλότητας την προθυμοποίηση του νικητή να υλοποιήσει το σχέδιο του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ για «προοδευτική διακυβέρνηση». Επομένως, ο Ηλίας Νικολακόπουλος δεν ενοχλήθηκε από την δήθεν παρέμβαση της δημοσκοπικής εταιρείας στα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ -αν επρόκειτο περί αυτού θα είχε ενοχληθεί και από την ωμή παρέμβαση του αρχηγού του- αλλά από το αποτέλεσμα της μέτρησης. Και για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία περί αυτού, υπενθύμισε ότι «ανάλογη δημοσκοπική παρέμβαση είχε επιχειρηθεί και στην αναμέτρηση Βενιζέλου-Παπανδρέου το 2007 υπέρ του Βενιζέλου» και είχε φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, προεξοφλώντας έτσι το αποτέλεσμα και της επερχόμενης εσωκομματικής διαδικασίας στο ΚΙΝΑΛ.
Είναι ασφαλώς δικαίωμα του Ηλία Νικολακόπουλου, όπως άλλωστε και κάθε πολίτη, να κάνει τις κομματικές του επιλογές και να προβάλει δημόσια τις απόψεις του. Ωστόσο, η θυσία μιας αξιοπρεπούς προσωπικής διαδρομής στο βωμό της εξυπηρέτησης μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων, αγγίζοντας μάλιστα στα όρια της αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς και της φραξιονιστικής παρέμβασης στο εσωτερικό άλλων πολιτικών δυνάμεων, δεν τιμά τον ίδιο και την ιστορία του.
10°
