Στις δημοκρατίες, ο μέσος όρος ακολουθεί τους μύθους των παραδόσεων και όλα τα «μαγαζιά» δουλεύουν με παραδόσεις.
Πολλές φορές η ηθική δεν αποδεικνύεται. Μόνο δηλώνεται και συνθηματολογείται. Δεν απορρέει από δράσεις, ρεαλισμό και πραγματολογικές συνθήκες πολιτικού έργου αλλά μόνο μνημονεύεται ως κληρονομικό δικαίωμα απογόνων, επαναστατών και αυτοδικαίως «καλών ανθρώπων»...
Έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα μία συνομιλία που φέρεται να έγινε στις 26 Μαΐου 2016. Αυτή εμφανίζει τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά, δεξί χέρι του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να παραδέχεται πως το Μέγαρο Μαξίμου γνώριζε τις περίεργες δραστηριότητες (outsourcing) του πρώην αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου! Από τις οποίες «κάποιοι έβγαζαν πολλά λεφτά», σύμφωνα με τον κ. Παππά. Το ακόμη πιο προκλητικό είναι ότι ομολογεί πως οι παράλληλες δραστηριότητες γίνονταν με την ανοχή της τότε ηγεσίας, εφόσον «κρίνουμε ότι το μαγαζί το βοηθάς».
Τα «μαγαζιά» στην Ελλάδα είναι πολλά. Και δεν είναι μόνο κόμματα και κυβερνήσεις. Είναι κάθε συλλογικότητα που διαθέτει «ηθικό πλεονέκτημα» προς πώληση. Είτε πρόκειται για απόσταγμα αριστερής ή δεξιάς ιδεολογίας είτε για θρησκευτικό επίχρισμα αυταπόδεικτων αξιών.
H γοητεία της αθωότητας ήταν πάντα το μάρκετινγκ για κάθε «έμπορο» που πουλούσε ηθική στους πελάτες του. Αλλά και το κιτς ως παράγωγο της απλοϊκής σκέψης και της ανάλαφρης διάθεσης του ολοκληρωτισμού ως έκφραση.
Στις δημοκρατίες, ο μέσος όρος ακολουθεί τους μύθους των παραδόσεων. Αυτών που συνθέτουν την κυρίαρχη ιδεολογία της κοινωνίας και δημιουργούν τη νόρμα της αποδοχής. Και όλα τα «μαγαζιά» δουλεύουν με παραδόσεις. Με αξίες και κληρονομικά δικαιώματα.
Ο μέσος όρος σπανίως ψάχνει να ανακαλύψει τι ρόλο παίζουν στη δημοκρατία. Αντίθετα, με ικανοποίηση «αγοράζει» τα εμπορεύματα.
Επομένως, δεν είναι εύκολο μέσα από πλειοψηφίες ή μαζικές αντιδράσεις να καταλάβει κανείς τι κάνουν οι διάφοροι «dealers» στο παζάρι της αγοράς. Κι ο μόνος τρόπος να αποκαλυφθούν είναι να φανεί η γύμνια τους, όταν πέσει από πάνω τους το δηλωθέν ηθικό πλεονέκτημα.
Η αγοραία σκέψη για την πολιτική δεν είναι μόνο προνόμιο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Συμβαίνει σε πολλούς άλλους. Και δείχνει πως το κοινό «πάρε δώσε» φτιάχνει ή χαλάει «κολεγιές» γύρω μας.
Η χώρα φτιάχτηκε με «μαγαζιά» εξαρχής και μ΄αυτά πορεύτηκε ως σήμερα. Φυλές, κυβερνήσεις και φαμίλιες στις τοπικές κοινωνίες. Και οι κλειστές φατρίες κάποιων επαγγελμάτων και οι συνδικαλιστές και πάρα πολλές άλλες ισχνές μειοψηφίες που διαθέτουν δύναμη εξάρτησης των πλειοψηφιών.
Οι εξουσίες στην Ελλάδα, πάντα χτίζουν «μαγαζιά» και θα το κάνουν όσο διακρίνουν πως αποτελούν τον «μεσίτη» τους με την ευρύτερη βάση. Μπορεί όλοι να προσποιούνται την αποστροφή αλλά η αγοραία κουλτούρα έχει ποτίσει τις συνειδήσεις τους. Ειδικά, με τόσους άνεργους νέους γύρω μας, ο κόσμος είναι αρκετά άδικος για να μπορούν κάποιοι να προσποιούνται ότι τον ανατρέπουν…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν παρά ένα «εξωφρενικό σύμπτωμα» στο «πειρατικό» κράτος που πορεύεται με τους «φυλάρχους» του εδώ και δύο αιώνες.
Ο μόνος τρόπος για να αποκαλύψεις την απάτη είναι να αφήνεις τους απατεώνες να «ντιλάρουν» το ηθικό τους πλεονέκτημα. Αλλά ποτέ να μην αγοράζεις. Είτε είναι θεοσεβούμενοι ψευτογιατροί είτε εθνοσωτήρες είτε προοδευτικοί και επαναστάτες….
Η Αθήνα μεταμορφώνεται σε άλλη Αθήνα. Τι είναι αυτή η αλλαγή που βιώνει η πόλη; Αλλάζει κάτι σημαντικό. Αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος της ζωής των κατοίκων
14°
