Ο Μάνος Βουλαρίνος εξηγεί πώς ο Νίκος ο Παππάς γίνεται χρήσιμος για την Ελλάδα χαρίζοντας γέλιο στους κατοίκους της.
Τώρα που η επιρροή τους στη ζωή και την υγεία μας είναι μηδαμινή (ξέρω τι φαντάζεστε, το φαντάζομαι κι εγώ και μετά ξεφυσάω σαν οδηγός ΙΧ που πέρασε ξυστά του νταλίκα με σπασμένα φρένα) τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν επιτέλους να φανούν πραγματικά χρήσιμοι για τη χώρα και τους κατοίκους της χαρίζοντας γέλιο και κάνοντας την παραμονή σπίτι πιο ευχάριστη ή λιγότερο δυσάρεστη (αναλόγως το σπίτι και τους ανθρώπους που ζουν μέσα του).
Πρωταθλήτης (και παρά τον σκληρό ανταγωνισμό) σ’ αυτή την προσπάθεια μοιάζει να αναδεικνύεται ο σύντροφος Παππάς ο οποίος τις τελευταίες ημέρες έχει δώσει ένα χιουμοριστικό ρεσιτάλ που κάνει τους σπαρταριστούς υπολογισμούς του μπακαλόγατου Ζήκου να μοιάζουν ανέμπνευστες κρυάδες. Το ότι ο σύντροφος Παππάς είναι τομεάρχης οικονομίας κάνει το αστείο ακόμα καλύτερο με τον ίδιο τρόπο που η φαλάκρα του Βελόπουλου κάνει ξεκαρδιστικές τις απόπειρες του να πουλήσει θεραπεία για την τριχόπτωση.
Την αρχή την έκανε πρίν από καμιά 15αριά μέρες όπου σε μια ωραία stand-up παράσταση στη βουλή έκανε το φοβερό αστείο με τους εμπόρους και το περιθώριο κέρδους το οποίο αργότερα συμπύκνωσε σε αυτό το τουίτ:
Πολλοί συμπολίτες νόμισαν ότι το αστείο είναι στη δυνατότητα του συντρόφου Παππά να κάνει μαθηματικές πράξεις, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη δεν είναι αυτό. Αφού σας θυμίσω ότι μιλάμε για τον τομεάρχη οικονομικών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα σας πω ότι το αστείο δεν είναι ότι ο σύντροφος Παππάς (όπως εξήγησε) υποθέτει ότι ο έμπορος θα αγοράσει με 18 ευρώ το μπουκαλάκι που θα πουλήσει με 20 και έτσι θα προκύψει το κέρδος των 2 ευρώ που σε σχέση με τα 20λεπτά είναι δεκαπλάσιο. Το αστείο είναι το ότι φαίνεται να νομίζει πως ο έμπορος θα αγοράσει και θα πουλήσει τον ίδιο αριθμό μπουκαλιών ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΛΕΙ Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΗΣ ΤΟΥ.
Με λίγα λόγια ο τομεάρχης οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι μια ξαφνική και τεράστια αύξηση στην τιμή της μονάδας ενός προϊόντος (εδώ μιλάμε για δεκαπλασιασμό στην τιμή ενός μπουκαλιού) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ στον αριθμό των μονάδων που θα πωληθούν είτε στη χονδρική είτε στη λιανική. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι, αν έχει δίκιο, αλλάζουν τα πάντα στην οικονομία, το εμπόριο και τη ζωή όπως την ξέρουμε και ότι το Νόμπελ Οικονομικής Επιστήμης είναι στο τσεπάκι του. Μέχρι τότε είμαστε ελεύθεροι να τον θεωρούμε σπουδαίο κωμικό ή να υποθέτουμε ότι ο τομεάρχης οικονομικών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει στη ζωή του αγοράσει ούτε τσίχλες από περίπτερο.
Στη συνέχεια ο τομεάρχης οικονομικών (το γράφω συνέχεια γιατι όπως σας είπα αυτή του η ιδιότητα είναι που απογειώνει το αστείο) αποκάλυψε ότι «η Γερμανία λαμβάνει μέτρα στο 51% του ΑΕΠ της». Με δεδομένο ότι το 51% της Γερμανίας είναι περίπου 1,8 τρις (ναι, ΤΡΙΣ) μπορούμε να αναρωτηθούμε όχι μόνο αν ο σύντροφος Παππάς γνωριζει πόσα δισεκατομμύρια έχει το τρισεκατομμύριο, αλλά και αν καταλαβαίνει ότι το 51% είναι αυτό που σε απλά ελληνικά λέμε «το μισό».
Και μετά ήρθε το τελειωτικό χτύπημα (προς το παρόν καθώς η παράσταση του μάλλον θα κρατήσει χρόνια):
Πρόκειται ίσως για μια από τις ευφυέστερες προσπάθειες να διακωμωδηθεί η αδυναμία πολλών ανθρώπων να συνδέσουν την αιτία με το αποτέλεσμα και από μόνη της αρκεί για να κατατάξει τον τομεάρχη Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ στους μεγάλους κωμικους του καιρού μας. Αν πάλι αυτά που γράφει τα γράφει στα σοβαρά το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ευχηθούμε να μην χρειαστεί ποτέ του να πάρει χάπι για τη χοληστερίνη. Γιατί αν χρειαστεί να το πάρει τότε θα δει τη χοληστερίνη του πεσμένη, θα συμπεράνει ότι κακώς το παίρνει και θα το σταματήσει. Και μπράβο του.
Αναδύθηκε με την αναγκαιότητα φυσικού φαινομένου, όταν πολίτες με πολιτική καταγωγή από την Αριστερά οδηγήθηκαν σε μια σπάνια πράξη χειραφέτησης από τον σκοταδισμό της ιδεολογίας
11°
