Το πρόβλημα για την ελληνική δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά σοβαρό
Μπορεί ο σύντροφος Παπαγγελόπουλος (ο άνθρωπος που πριν γίνει υπουργός του Αλέκση είχε διοριστεί επικεφαλής της ΕΥΠ από τον Κωνσταντίνο τον Εργατικό/Ικανό/Έντιμο) να μην έλεγε την αλήθεια όταν έλεγε ότι το «σκάνδαλο Novartis είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», αλλά δεν είχε πέσει και πάρα πολύ έξω. Η υπόθεση Novartis, έτσι όπως την παρουσίασαν οι κυβερνητικοί και οι παρατρεχάμενοί τους, ήταν τελικά μια τρύπα στο νερό, αλλά έγινε η αφορμή να αποκαλυφθεί ένα άλλο σκάνδαλο. Ένα σκάνδαλο που και αυταπόδεικτο είναι, και υπάρχει η πιθανότητα να είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κρατούς. Το σκάνδαλο Άρειος Πάγος.
Όσοι διαβάζετε αυτά που γράφω ή με ακούτε στο ραδιόφωνο θα ξέρετε ότι το μόνο ελληνικό που εμπιστεύομαι είναι η φέτα και κατά συνέπεια στην ελληνική δικαιοσύνη ιδιαίτερη εμπιστοσύνη δεν έχω. Κάτι η αποδοχή από ελληνικό δικαστήριο των 600 δισ. του Σώρρα (φανταστείτε πόσους ανθρώπους έχει καταστρέψει ο δικαστής που δέχτηκε ότι ο κύριος αυτός είχε αυτό το ποσό), κάτι η αμισθί (και καθ’ όλα νόμιμη βεβαιώς βεβαίως) απασχόληση της Προέδρου του Αρείου Πάγου στο Γραφείο του Πρωθυπουργού αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της, κάτι οι περιπέτειες του Μανώλη του Βασιλάκη εξαιτίας των αγωγών του συντρόφου Κοτζιά, κάτι από εδώ, κάτι από εκεί (αν κάτσω να τα σκεφτώ, μαζεύονται πολλά), έχω οδηγηθεί στο συμπέρασμα πως όσο πιο έντιμος και ηθικός είσαι, τόσο πιο μακριά πρέπει να μένεις από τους ναούς της Θέμιδας. Αλλά ακόμα και για μένα, αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό είναι σχεδόν απίστευτο και --είτε έτσι, είτε αλλιώς-- αποδεικτικό του μεγάλου προβλήματος της ελληνικής δικαιοσύνης.
Κι επειδή κάποιοι μπορεί να απορούν με το «είτε έτσι, είτε αλλιώς», να το εξηγήσω:
Αν τα όσα καταγγέλει ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο κύριος Αγγελής, είναι αληθή, τότε άνθρωποι που βρίσκονται στην κεφαλή της δικαιοσύνης έστησαν σε συνεννόηση με στελέχη της κυβέρνησης μια σκευωρία σε βάρος στελεχών της αντιπολίτευσης και χρησιμοποίησαν τη δύναμή τους για την εξυπηρέτηση όχι και τόσο φωτεινών συμφερόντων.
Αν τα όσα καταγγέλει ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο κύριος Αγγελής, είναι ψευδή, τότε σε μια εξαιρετικά υψηλή θέση στη δικαιοσύνη βρίσκεται ένας άνθρωπος που στην καλύτερη περίπτωση είναι μυθομανής και στη χειρότερη συκοφάντης.
Ό,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει (δεν μπορώ να φανταστώ να υπάρχει τρίτη εκδοχή), το πρόβλημα για την ελληνική δικαιοσύνη είναι εξαιρετικά σοβαρό και το ίδιο σοβαρό είναι το πρόβλημα για την ελληνική δημοκρατία.
Νομίζω πως ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος έχει πια συνειδητοποιήσει πως η δημοκρατία χωρίς εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης αναγκαστικά γίνεται προβληματική. Ακόμα και ο πιο αφελής έχει πια συνειδητοποιήσει πως ένα από τα βασικότερα, αν όχι το βασικότερο ελληνικό πρόβλημα βρίσκεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Και μόνο η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης στην ουσία σημαίνει κατάργηση της ουσίας του δικαίου και στην ωραία μας χώρα η καθυστέρηση είναι ταυτόσημη κάθε ποινικής διαδικασίας. Καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης σημαίνει διευκόλυνση στον παραβατικό και δυσχέρεια στις κινήσεις του νομοταγούς, σημαίνει πλεονέκτημα σε αυτόν που έχει χρόνο και χρήμα και άρα κατάργηση της ισότητας απέναντι στον νόμο. Φανταστείτε τώρα τι γίνεται σε μια δημοκρατία, αν η δικαιοσύνη, πέρα από το ότι καθυστερεί, παίζει και παιχνίδια που μπορεί να φτάσουν μέχρι τη σκευωρία ή τη συκοφαντία. Αν πάλι δεν έχετε ιδιαίτερη φαντασία, δεν πειράζει καθόλου. Αρκεί να κοιτάξετε γύρω σας και είναι πολύ πιθανό τα όσα θα δείτε να ξεπερνούν τη φαντασία.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, δυστυχώς για τους κυβερνητικούς και τους παρατρεχάμενούς τους, το μόνο που αποκαλύφθηκε από το σκάνδαλο Novartis, είναι ένα άλλο σκάνδαλο που, δυστυχώς για όλους μας, είναι πολύ πιο μεγάλο και πολύ πιο σοβαρό. Γιατί από τις πιθανές παγαποντιές μιας φαρμακευτικής εταιρείας, εύκολα ή δύσκολα, μια κοινωνία ξεφεύγει. Από ένα σάπιο σύστημα απονομής δικαιοσύνης δεν μπορεί να γλιτώσει ό,τι κι αν κάνει. Γιατί όταν η δικαιοσύνη σαπίζει, σαπίζουν και η δημοκρατία και η κοινωνία. Και ζωή σε λόγου μας.
Υ.Γ. Επειδή με αφορμή το σκάνδαλο Άρειος Πάγος θα ακουστεί η άποψη σύμφωνα με την οποία η δικαιοσύνη θα πρέπει να αποφασίζει μόνη της ακόμα και για τους επικεφαλής της και να μην έχει καμία απολύτως σχέση με τη Βουλή, να πω πως είναι μια άποψη που μοιάζει λογική αλλά στην πραγματικότητα είναι επιπόλαια και επικίνδυνη. Όσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει μια εξουσία που θα μείνει εντελώς ανεξέλεγκτη.
Υ.Γ. 2 Επειδή με αφορμή το Υ.Γ. κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η εκλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης από τον «λαό» θα ήταν μια καλή ιδέα, να πω πως είναι μια τρομερά κακή ιδέα. Τόσο κακή, όσο κακοί θα είναι οι δικαστές που περισσότερο από δικαίοι θα θέλουν να είναι δημοφιλείς.
Ο επιτυχημένος προσεταιρισμός των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν αποτελεί εφάπαξ κατάκτηση ενός κόμματος, αλλά πρόσκαιρο χαρτί
19°
