7 στους 10 όπως ξέρετε, είναι αντίθετοι με τη συμφωνία των Πρεσπών. Υποθέτω επειδή η Ελλάδα δέχτηκε να ονομάζεται η ΠΓΔΜ Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Οι 7 στους 10 δε θέλουν να υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στο όνομα της χώρας που γεωγραφικά καλύπτει τη Βόρεια Μακεδονία. Δε θέλουν να υπάρχει η λέξη «Μακεδονία». Το ζήτημα που παραβλέπουν οι 7 στους 10 -7 στους 10 σε όλο τον ελληνικό λαό λέμε- είναι ότι η Συμφωνία δεν είναι μια μονομερής απόφαση της Ελλάδας, αλλά συμφωνία της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας, κάτι στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Τσούκαλης.
Εδώ είναι μια συμφωνία που έκαναν δυο μέρη, που αναγκαστικά είναι ένας συμβιβασμός, δεν είναι «επιβάλλαμε μια λύση», είπαμε εμείς τί πρέπει να είναι. Πρέπει να είναι κάτι που και ο άλλος θα συμφωνήσει. Οπότε το θέμα που τίθεται, αφού το λάβετε υπ' όψιν σας ότι είναι δυο μέρη, είτε έχουμε συμφωνία και τα παρεπόμενα της συμφωνίας, δηλαδή ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση, ή συνέχιση της εκκρεμότητας.
Πρέπει να διαλέξουμε, αυτοί οι κύριοι που σήμερα ψηφίζουν στη Βουλή, πρέπει να διαλέξουν τί θέλουμε: Συνέχιση της εκκρεμότητας ή συμφωνία με τα παρεπόμενα που λέει ότι η ΠΓΔΜ που θα γίνει Βόρεια Μακεδονία θα μπει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και αργότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είμαι βέβαιος -εγώ είμαι βέβαιος- ότι θ’ αποδειχθεί εξαιρετικά συμφέρουσα για την Ελλάδα. Αντίθετα, η συνέχιση της εκκρεμότητας, θα συμβάλλει στη συνέχιση της μιζέριας. Αυτή η στασιμότητα την οποία ζούμε τα τελευταία 10 χρόνια, στασιμότητα τραγική την οποία δεν έχουμε ακόμα για κάποιο μυστήριο λόγο συνειδητοποιήσει, θα συνεχιστεί.
Έχουμε, αγαπητοί φίλοι ως λαός, μια σπάνια ικανότητα: Να βλέπουμε την πραγματικότητα, τον περίγυρό μας μέσα από έναν παραμορφωτικό φακό. Το αποτέλεσμα ποιο είναι: Το άσπρο να φαίνεται μαύρο, το όρθιο ανάποδο, το συμφέρον ασύμφορο, ο εχθρός φίλος.
Θυμάμαι, πριν από 25 χρόνια, όταν ήμουν τότε ακόμα Υπουργός Οικονομικών, πήγαινα στο ECOFIN και έρχονταν εκπρόσωποι διαφόρων Υπουργείων και μου έδιναν χαρτάκια με το τί θα έπρεπε να πω στο ECOFIN για λογαριασμό του Υπουργείου Γεωργίας, το Υπουργείο Εμπορίου και ούτω καθ' εξής. Και τα διάβασα αυτά τα χαρτάκια που μου έλεγαν οι Υπηρεσίες των Υπουργείων τί να πω και σας βεβαιώνω ότι το 90% των περιπτώσεων ήταν αντίθετα με τα συμφέροντα της Ελλάδος. Και τραβούσα τα μαλλιά μου.
Και λέω, πώς είναι δυνατό να μου εισηγούνται αυτά τα πράγματα; Και είμαι βέβαιος ότι άλλοι Υπουργοί που δεν τα διάβαζαν, απλώς τα έλεγαν μετά, έπαιρναν το χαρτάκι και το διάβαζαν στο ECOFIN, δεν ήταν από κάποια κακή σκοπιμότητα, ήταν ότι οι άνθρωποι δεν τα είχαν σκεφτεί. Έλεγαν ό,τι μπούρδα τους περνούσε απ’ το κεφάλι. Αλλά έτσι είναι, 7 στους 10 λένε όχι στη Συμφωνία. Δεν έχουν σκεφτεί τίποτα παραπάνω.
Πριν από μερικούς μήνες έγραψα στο facebook, έθεσα ένα ρητορικό ερώτημα, μάλιστα τότε ζούσε ο Καργάκος και τον τσίγκλισα αλλά δεν έκανε τίποτα. Λέω, «αν ζούσε σήμερα ο Μέγας Αλέξανδρος και οι γείτονες ήθελαν να λέγονται Μακεδόνες, τί θα έκανε;». Και λέω του Καργάκου, «γράψε βρε παιδί μου κάτι». Και μου είχε υποσχεθεί ότι θα το κάνει, αλλά νομίζω ότι δεν το έκανε τελικώς.
Μπορούν οι 7 στους 10 να σκεφτούν ως Μεγαλέξανδροι; Ή φοβούνται τον αλυτρωτισμό των γειτόνων, της κουτσουλιάς; Οι Μεγαλέξανδροι φοβούνται; Αναρωτιέμαι. Εγώ λοιπόν που θέλω να προχωρήσει αυτή η Συμφωνία, θέλω στη συνέχεια να ανοίξω τα Πανεπιστήμιά μας στους Μακεδόνας της Βόρειας Μακεδονίας και να στηρίξω με δασκάλους την Ελληνική Γλώσσα στη Βόρεια Μακεδονία. Αυτό θα ήθελα ως πρόγραμμα δικό μας, εθνικό πρόγραμμα.
Έχω ακόμα δυο σχόλια, σύντομα: Έχετε προσέξει, ακούγεται η φράση «δεν παραχωρούμε τη Μακεδονική Γλώσσα». Και αναρωτιέμαι: Αυτοί οι κερατάδες που τα λένε αυτά, έχουν αίσθηση ότι έχουμε πετάξει την Ελληνική Γλώσσα στα σκουπίδια; Δηλαδή ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Κυριολεκτώ, ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, που είναι η Ελληνική Γλώσσα.
Αυτή δεν την καλλιεργούμε, δεν την προσέχουμε, δεν τη μαθαίνουμε, την εγκαταλείπουμε, κάθε χρόνο γίνεται λιγότερο προσιτή σε όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους. Αντί ν’ ασχολούμαστε με την Ελληνική Γλώσσα, ασχολούμαστε με την ανύπαρκτη Γλώσσα και λέμε δεν τη χαρίζουμε. Δε ντρεπόμαστε; Το λέω αυτό για όλους αυτούς που κυκλοφορούν μ’ αυτά και τα λένε.
Τελευταίο σχόλιο: Πριν από 9 μέρες, έγινε ένα συνέδριο της Δράσης, στο οποίο με είχαν καλέσει να μιλήσω, υποθέτω διότι υπήρξα ιδρυτής της! Εκεί ήταν οι αρχηγοί των κομμάτων, δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης, η κα Γεννηματά δεν ήρθε αλλά έστειλε το Δήμαρχο, και ο κ. Θεοδωράκης. Εγώ δεν πήγα αλλά μίλησα μέσω skype γιατί η κατάσταση ήταν χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Αλλά μίλησα.
Εκεί λοιπόν, επεσήμανα και θέλω να το επαναλάβω σήμερα, παρότρυνα τον κ. Θεοδωράκη να συμμετάσχει οπωσδήποτε στις ερχόμενες εκλογές. Διότι θεωρώ ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση, είναι σημαντικό να υπάρχει ένα κόμμα μικρό, έστω, το οποίο να λέει πάντα την αλήθεια και να σιχαίνεται, το λαϊκισμό και τον κρατισμό. Να τα σιχαίνεται. Και αυτό ελπίζω να μπορέσει ο κ. Θεοδωράκης να τα κρατήσει και να επιμείνει σε μια γραμμή καθαρή.
Και χαίρομαι που τώρα είναι χαρακτηριστική περίπτωση, όπου με τη στάση του στο ζήτημα της Βόρειας Μακεδονίας, αποδεικνύει ακριβώς αυτό το οποίο ελπίζω να μπορεί να κάνει, χωρίς να έχει κάποιο όφελος, αντιθέτως εμφανίζεται να έχει ζημιά, φεύγουν διάφορα ποντίκια από μέσα. Τηρεί τη στάση που αισθάνεται ότι είναι σωστή για την Ελλάδα.
Και αυτό θέλουμε. Θέλουμε να έχουμε ένα κόμμα που να αισθανόμαστε τη σιγουριά, ότι νοιάζεται για την Ελλάδα. Αυτό θέλουμε! Ευχαριστώ πολύ.
