Όπως όλα δείχνουν, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ θα τα καταφέρει και στα μέσα Ιανουαρίου θα έχει ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα. Η συμφωνία των Πρεσπών δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ελληνική κωλυσιεργία και οι διεθνείς πιέσεις θα είναι αφόρητες, αν από το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθήσουν να καθυστερήσουν την κύρωσή της (αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ενδείξεις τέτοιας πρόθεσης).
Στο μεσοδιάαστημα μπορεί να γίνει συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από την προκλητική ρητορεία Ζάεφ το τελευταίο διάστημα. Γίνονται στο παρασκήνιο συζητήσεις για ερμηνευτική δήλωση ή πρόθετο πρωτόκολλο (το ζητά και ο ΠτΔ) αλλά δεν υπάρχει κάτι δεδομένο μέχρι στιγμής. Σε κάθε περίπτωση, αυτά έχουν περισσότερο επικοινωνιακή παρά διπλωματική αξία. Η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης που θα καταθέσει η ΝΔ δεν έχει τύχη (δεν θα εξασφαλιστεί δηλαδή το 151 που απαιτείται για να πέσει η κυβέρνηση), ο Π. Καμμένος θα αποσυρθεί από την κυβέρνηση και την κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς να τον ακολουθούν όλοι οι βουλευτές του και θα γίνει ανασχηματισμός.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν δύο σενάρια:
• Η συμφωνία των Πρεσπών κυρώνεται από την ελληνική Βουλή με πλειοψηφία 151+. Υπερψηφίζουν, δηλαδή, εκτός από τους 145 του ΣΥΡΙΖΑ η υφυπουργός Κ. Παπακώστα, τουλάχιστον δύο των ΑΝΕΛ (Κουντουρά, Παπαχριστόπουλος), τέσσερις του Ποταμιού (Θεοδωράκης, Λυκούδης, Μαυρωτάς, Δανέλλης) και ενδεχομένως απέχουν ή δηλώνουν «παρών» ένας ή δύο βουλευτές. Στο ενδεχόμενο που ο πρωθυπουργός ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, είναι αβέβαιο τι θα κάνει ο Π. Καμμένος, είναι βέβαιο ότι δεν θα τη δώσουν οι βουλευτές του Ποταμιού (με την εξαίρεση ενδεχομένως του Δανέλλη) και θα τη δώσουν πέρα από την Κουντουρά και τον Τ. Κουίκ που θα αντικαταστήσει τον Παπαχριστόπουλο, αν παραδώσει την έδρα του όπως έχει δεσμευτεί, ο Κ. Ζουράρις (ΑΝΕΛ) και ο Σαρίδης της Ενωσης Κεντρώων (ασφαλώς και η Παπακώστα). Επομένως, βγαίνει το 151 και εκλογές μπορούν να γίνουν τον Μάιο μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκτός πολύ μεγάλου απροόπτου που θα μετατεθούν για τον Οκτώβριο του 2019 (ασθενέστατο σενάριο με τα μέχρι στιγμής δεδομένα).
• Ο Σταύρος Θεοδωράκης αποφασίζει να μη δώσει θετική ψήφο αλλά να πάει στο «παρών» ή στην αποχή, τον ακολουθούν ο Γ. Μαυρωτάς ή και ο Σπ. Λυκούδης, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζεται πλειοψηφία 151+. Αυτό μπορεί να το κάνει επικαλούμενος τα τελικά κείμενα, ότι δηλαδή δεν διασφαλίζεται η κοινή ερμηνεία της συμφωνίας των Πρεσπών από τις δύο χώρες, ενώ στο βάθος της εικόνας υπάρχει το θρυλούμενο βέτο Σαμαρά για συνεργασία-συνεννόηση της ΝΔ με οποιονδήποτε βουλευτή της αντιπολίτευσης υπερψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Σε μια τέτοια περίπτωση η κύρωση μπορεί να γίνει με την πλειοψηφία των παρόντων αλλά το πολιτικό ζήτημα για την κυβέρνηση είναι πολύ μεγάλο, πρακτικά δεν θα μπορεί να σταθεί.
Άλλωστε, φρόντισε ήδη το ΚΙΝΑΛ για αυτό διακηρύττοντας ότι «δεν υπάρχουν double face πλειοψηφίες». Εάν έτσι έρθουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι ο Α. Τσίπρας δεν θα φέρει τη συμφωνία των Πρεσπών για κύρωση στην ελληνική Βουλή, ενημερώνοντας εταίρους και συμμάχους ότι λόγω της στάσης της αντιπολίτευσης δεν έχει πλειοψηφία. Η πιθανότητα να ζητήσει πλειοψηφία 180 για να εκθέσει τη ΝΔ δεν φαίνεται ρεαλιστική. Θα μπορούσε, παράλληλα, με αυτό να προκαλέσει και πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο, αλλά δεν μπορεί κανείς να κάνει ασφαλή εκτίμηση για το αν πράγματι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις.
Συμπερασματικά: Επικρατέστερο σενάριο είναι το πρώτο, χωρίς όμως να μπορεί να αποκλειστεί το δεύτερο. Οι πολιτικές εξελίξεις που θα πυροδοτηθούν, όταν τελειώσουν στα Σκόπια οι διεργασίες γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών εξαρτώνται κυρίως από τη στάση του Σταύρου Θεοδωράκη. Πολύ μεγάλο βάρος για ένα κόμμα που είναι πια τόσο μικρό και πολύ μεγάλη ευθύνη για έναν πολιτικό αρχηγό που έχασε δυνάμεις και επειδή προσπάθησε να μείνει συνεπής στις αρχές του σε αντιδημοφιλή θέματα.
