Ομολογώ ότι η προσπάθεια των κυβερνητικών στελεχών να απαλλαγούν από τις ευθύνες της καταστροφικής διακυβέρνησης τους επικαλούμενοι την «αυταπάτη» τους είναι και διασκεδαστική και συγκινητική. Κυρίως όμως δείχνει ότι η απόγνωση του Αλέκση και των ανθρώπων του είναι πια τόσο μεγάλη που δεν διστάζουν να δηλώσουν ανόητοι προκειμένου να γλιτώσουν από τις υπόλοιπες κατηγορίες που συνοδεύουν τα σχεδόν τέσσερα χρόνια της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Δεν ξέρω αν η απαλλαγή λόγω βλακείας είναι κάτι που συμβαίνει στα δικαστήρια, αλλά στην πολιτική σίγουρα δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Πολύ περισσότερο όταν αυτός που σήμερα δηλώνει βλαξ είχε προειδοποιηθεί εγκαίρως για τους κινδύνους της βλακείας του.
Φυσικά, οι υπόλοιποι ξέρουμε πως παρότι η πνευματική ανεπάρκεια των στελεχών της κυβέρνησης είναι δεδομένη, δεν είναι η βασική υπεύθυνη για την καταστροφική τους πολιτική. Οι σύντροφοι, πιο πολύ από ανόητοι που αυτοεξαπατήθηκαν, ήταν ψεύτες που εξαπάτησαν. Και από αυτή την εξαπάτηση κέρδισαν εξουσία και όλα τα ευχάριστα που αυτή φέρνει μαζί της (το δυσάρεστο της ευθύνης δεν είναι πρόβλημα αν είσαι δομικά ανεύθυνος). Βλέπετε, ψεύτης δεν είναι μόνο αυτός που ενώ γνωρίζει πως το ορθό είναι το α επιμένει για την ορθότητα του β. Ψεύτης είναι και αυτός που δεν έχει ιδέα ποιό είναι το ορθό, αλλά προσποιείται πως ξέρει, προκειμένου να κερδίσει την προτίμηση των ψηφοφόρων.
Με λίγα λόγια, οι κυβερνητικοί ισχυρίζονται ότι είναι ανόητοι κι εμείς οι υπόλοιποι – χωρίς να αμφισβητούμε την ανοησία τους – καταλαβαίνουμε πως έχουμε να κάνουμε με ψεύτες. Κι αυτό μπορεί να είναι αρκετά κακό για μια παράταξη που ισχυρίζεται πως επιθυμεί να ξανακυβερνήσει τη χώρα αλλά δεν είναι τίποτα μπροστά σε μια άλλη διαπίστωση. Πως οι άνθρωποι της κυβέρνησης εκτός από ανόητοι, εκτός από ψεύτες, πιθανότατα είναι και κλέφτες.
Για τους πονηρούς που διαβάζουν να διευκρινίσω ότι η κλοπή για την οποία μιλάω δεν είναι κλοπή με τη νομική έννοια του όρου. Είναι μια κλοπή που δεν εμπίπτει (ίσως κακώς) στον ποινικό κώδικα. Για τη συγκεκριμένη κλοπή δεν θα βρεθούν (μάλλον κακώς) σε κανένα εδώλιο και καμία ποινή δεν θα εκτίσουν (όσο περνάει η ώρα βεβαιώνομαι για το «κακώς»). Είναι μια κλοπή που γίνεται εντός του πλαισίου του νόμου. Αλλά, αν δεν είστε πιστοί του Βουλγαράκειου αξιώματος περί ταύτισης νόμιμου και ηθικού, η ανήθικοτητα της είναι αναμφισβήτητη.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι τα στελέχη της κυβέρνησης κλέβουν. Κλέβουν δημόσιο χρήμα, κλέβουν τα λεφτά των φόρων σας και τα χρησιμοποιούν για να εξαγοράσουν ψήφους. Προσλαμβάνουν όσο περισσότερους μπορούν ξέροντας πως κάθε πρόσληψη (ιδιαιτέρως αν είναι αργομισθία) σημαίνει ψήφους.
Από το 2015 και μετά οι συμβασιούχοι (που θα καταργούντο αν θυμάστε) έχουν σχεδόν διπλασιαστεί και από 43.000 τον Μάιο του 2014 έχουν φτάσει τους 79.000. Οι μετακλητοί υπάλληλοι από 1.888 έφτασαν τους 2.442. Πρόεδροι, μέλη ΔΣ και λοιπά όργανα διοίκησης από 2.703 έφτασαν τους 3.294 και η μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου, από το 2015, έχει αυξηθεί κατά 2 δισεκατομμύρια ευρώ. 2.000.000.000 ευρώ (πολλά μηδενικά ε;) τα οποία η κυβέρνηση του Αλέκση πήρε από τους ξεσκισμένους φορολογούμενους και τα χρησιμοποίησε προς όφελος των μελών της και της προσπάθειας επανεκλογής τους. Δεν ξέρω ποια λέξη θέλετε εσείς να χρησιποποίησετε αλλά εγώ δεν μπορώ να βρω άλλη από τη λέξη κλοπή.
Ζητώ συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να βρω καμία διαφορά ανάμεσα στον πολιτικό που βάζει χέρι στα λεφτά του δημοσίου για να ζήσει μια πολυτελή ζωή με τον πολιτικό που βάζει χέρι στα λεφτά του δημοσίου για να τα σπαταλήσει προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία. Και ο ένας και ο άλλος χρησιμοποιούν λεφτα που δεν τους ανήκουν για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους ανάγκες και αδιαφορώντας για τις ανάγκες της χώρας. Ξέρω ότι ο δεύτερος δρα εντός των ορίων του νόμου, αλλά αυτό είναι μάλλον πρόβλημα των ορίων του νόμου, παρά απόδειξη εντιμότητας. Και μπράβο του.
Υ.Γ. Για να προλάβω τους παρατρεχάμενους του Αλέκση, να πω πως προφανώς δεν πιστεύω πως αυτού του είδους η κλοπή είναι πρωτοφανής. Κάθε άλλο. Αν μάλιστα επρόκειτο για κλοπή που τιμωρείται από τον νόμο, ο Κωνσταντίνος ο Έντιμος και Εργατικός και ο πρόεδρος Πάκης θα ήταν μέσα με ισόβια, με πολλά χρόνια στην πλάτη οι προκάτοχοι τους και οι δήμαρχοι που θα ήταν ελεύθεροι θα ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (όποιος έχει δει συνεργεία του Δήμου να «εργάζονται» καταλαβαίνει για τι μιλάω).
Η Αθήνα μεταμορφώνεται σε άλλη Αθήνα. Τι είναι αυτή η αλλαγή που βιώνει η πόλη; Αλλάζει κάτι σημαντικό. Αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος της ζωής των κατοίκων
13°
