Είναι γνωστή η αντίθεση μεγάλου μέρους των κατοίκων της Πάρου στη λειτουργία αιολικών πάρκων στο νησί. Ο Δήμος της Πάρου με ανακοίνωσή του προβάλει αναλυτικά τα επιχειρήματα κατά των ανεμογεννητριών.
Μετά τις αναφορές για την αισθητική αλλοίωση του τοπίου, ο Δήμος του νησιού μιλάει για «αδιαμφισβήτητη ζημιά που θα προκαλέσουν στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της Πάρου» οι ανεμογεννήτριες, χωρίς να παραθέτει κανένα επιστημονικό στοιχείο που να τεκμηριώνει τους κινδύνους που επικαλείται. Η καλλιέργεια του φόβου δεν έχει ανάγκη από επιστημονική τεκμηρίωση. Αρκούν αόριστοι και αστήριχτοι ισχυρισμοί.
Σε άλλο σημείο ο Δήμος αναφέρει ότι μόνο τα θεμέλια και τα δομικά υλικά των εγκαταστάσεων είναι ελληνικά, ενώ οι ανεμογεννήτριες θα είναι γερμανικές, θέλοντας να τονίσει ότι το όφελος για την ελληνική οικονομία θα είναι μικρό. Όμως αποκρύπτει ότι ενέργεια που θα παράγεται θα είναι μέρος του ελληνικού ΑΕΠ και μάλιστα χωρίς το κόστος των εισαγόμενων καυσίμων που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Τα περισσότερα νησιά σήμερα ηλεκτροδοτούνται από τοπικά εργοστάσια της ΔΕΗ που παράγουν ρεύμα καίγοντας μαζούτ, μια πολύ ρυπογόνα μορφή πετρελαίου. Το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο, αφού στην τιμή του καυσίμου θα πρέπει να προστεθεί το κόστος μεταφοράς του με τα καράβια στα νησιά και η εξαγορά των ρύπων. Για να μπορούν οι νησιώτες να γλιτώνουν το επιπλέον κόστος επιδοτούνται από τους καταναλωτές ηλεκτρισμού της ηπειρωτικής Ελλάδας μέσω Υπηρεσιών Κοινωνικής Ωφελείας (ΥΚΩ) που περιλαμβάνονται στους λογαριασμούς ρεύματος.
Η ανακοίνωσή του Δήμου Πάρου σημειώνει επίσης: «Η ενέργεια που θα παράγεται από τις ανεμογεννήτριες είναι πιο ακριβή από τη καύση ορυκτών καυσίμων. Ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί βιώσιμη είναι οι επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι οποίες όμως σε κάποια στιγμή θα πρέπει να επιστραφούν και όλοι ξέρουμε πώς έχει αποβεί αυτό για την Ελλάδα μέχρι σήμερα». Εδώ επιχειρείται να συνδεθεί η αντίθεση στις ανεμογεννήτριες με τις αντιμνημονιακές δοξασίες που κυκλοφορούν. Ο Δήμος ενός νησιού που έχει επωφεληθεί από τις κοινοτικές ενισχύσεις για τη δημιουργία υποδομών, λέει ψέματα ότι οι επιδοτήσεις επιστρέφονται. Αλλά δεν σταματάει εδώ, αφήνει να εννοηθεί ότι τα κοινοτικά χρήματα δόθηκαν στην Ελλάδα με σκοπό να την υποδουλώσουν και ότι η κρίση ήρθε εξαιτίας των Ευρωπαίων εταίρων.
Απέναντι από την Πάρο βρίσκεται η Σίφνος, ένα νησί στο οποίο κάτοικοι, φορείς και επιχειρηματίες κατόρθωσαν η μεγάλη τουριστική ανάπτυξη να μην αφαιρέσει από τον τόπο την ομορφιά, το χαρακτήρα και τον πολιτισμό του. Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Το Βήμα» (11-6-2016) η Συνεταιριστική Εταιρεία Σίφνου (ΣΕΣ), στην οποία συμμετέχουν 121 κάτοικοι του νησιού (στόχος είναι να φτάσουν τα 400 μέλη), έχει ήδη καταθέσει στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας φάκελο και ζητεί άδεια παραγωγής ενέργειας προκειμένου να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού από ΑΠΕ (10 μεγαβάτ από ανεμογεννήτριες και δύο μεγαβάτ από φωτοβολταϊκά πάνελ) και να βάλει τέλος στην εξάρτηση από το πετρέλαιο.
Οι κάτοικοι της Σίφνου έχουν αποδείξει ότι σέβονται και αγαπούν τον τόπο τους περισσότερο από τους κατοίκους μερικών άλλων νησιών. Γνωρίζουν ότι οι ανεμογεννήτριες όχι μόνο δεν θα βλάψουν τον τουρισμό, αλλά θα τον ωφελήσουν καθώς πολλοί τουρίστες θα προτιμήσουν ένα νησί με οικολογικό προφίλ.
Στην Πάρο και στη Σίφνο συναντάμε τις δύο Ελλάδες. Από τη μια μεριά η Ελλάδα των μικροσυμφερόντων που καλλιεργεί φοβίες και δεισιδαιμονίες, που θέλει να αγνοεί τις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου. Οι Παριανοί λένε ότι αφού δεν έχουμε να κερδίσουμε σχεδόν τίποτε εμείς, δεν υπάρχει λόγος να δεχτούμε μια αλλαγή στο νησί μας. Μια χαρά βολευόμαστε τώρα που το ρεύμα που καταναλώνουμε επιδοτείται από άλλους καταναλωτές, οι οποίοι μπορεί να δυσκολεύονται να πληρώσουν τον λογαριασμό τους.
Απέναντι από την Πάρο, στη Σίφνο, έχουμε την Ελλάδα της δημιουργίας. Οι Σιφναίοι σκέφτονται να αξιοποιήσουν τις τεχνολογικές εξελίξεις και να δημιουργήσουν μια ακόμη πηγή πλούτου για το νησί τους. Σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ας προσέξουμε εδώ πώς αντιμετωπίζουν τις κοινοτικές ενισχύσεις στα δύο νησιά. Στην Πάρο τις ενοχοποιούν στο πλαίσιο ενός καλλιεργούμενου αντιευρωπαϊσμού, ενώ στη Σίφνο τις βλέπουν ως δυνατότητα για να ενισχυθούν παραγωγικές επενδύσεις.
Στην Πάρο και στη Σίφνο συγκρούονται η Ελλάδα του βολέματος με την Ελλάδα της παραγωγής. Η ίδια σύγκρουση διεξάγεται σε κάθε γωνιά της χώρας.
18°
