Πόσο εύκολο είναι να κατρακυλήσει κανείς στην… αμαρτία

Αγαπημένη Μυρτώ, σκέφτομαι αυτές τις μέρες πόσο εύκολο, πόσο απλό είναι να κατρακυλήσει κανείς στην… αμαρτία καταστρέφοντας την ψυχή του, τη σχέση του, την ψυχή του συντρόφου του, τα πάντα. Βλέπεις, η «αμαρτία» φοράει συχνά το προσωπείο της αθωότητας, πώς θα μπορούσες να καταλάβεις αμέσως την επικινδυνότητά της; Όχι από σκοπιμότητα ή μοχθηρία. Όχι. Δεν είναι μοχθηρό ένα αγόρι στα 24, όταν σε πολιορκεί επίμονα ξέροντας πως έχεις σχεδόν την ηλικία της μαμάς του, ούτε φταίει αυτός αν δεν μπορείς να τον βγάλεις λεπτό απ’ το μυαλό σου όσο κι αν κοροϊδεύεις κι εκείνον κι εσένα ότι δεν σε αφορά αυτή η πρόκληση. Ίσως είναι ήδη αργά. Ίσως να τον έχω ερωτευτεί. Τίποτα μεταξύ μας ακόμα. Ως πότε θα καταφέρνω να συγκρατηθώ; Δεν ξέρω…

H Μυρτώ γράφει:

Οι πληροφορίες μου λένε ότι αθωότητα για τους σημερινούς 24χρονους είναι μια λέξη με δύσκολη ορθογραφία.

Υ.Γ. 1 Το μόνο ανησυχητικό είναι που ερωτευτήκατε. Κατά τα άλλα, το ζου(λού)σατε και το χαιρόσασταν κι οι δυο με την ψυχή σας και μετά, ομερτά. Τι να πω; Κάντε το να πάει στα κομμάτια, δεν είμαστε για απωθημένα, μια ζωή την έχουμε.

Υ.Γ. 2 Θα καταστραφείτε, εννοείται. Το ’πατε και μόνη σας.