Έξι μήνες, τώρα, τον έχω και δεν τον έχω. Τι να κάνω, Μυρτώ μου;

Δώσε μου μια βρώμικη ιδέα για το πώς θα πείσω τον sexbody- superhero να δώσει μια ευκαιρία σε αυτή τη σχέση να γίνει σχέση κανονική. Ημερήσια. Στο φως του ήλιου ή στη βροχή του ουρανού. Τον θέλω δικό μου. Στη ζωή μου. Να του λέω καλημέρα το πρωί. Να κάνω σχέδια μαζί του. Να ακούω την γκρίνια του για τις σπουδές του και να του αγοράζω καινούργιες χορδές για την κιθάρα του. Να πηγαίνουμε σινεμά. Να μιλάμε facetime. Να στέλνουμε μηνύματα, φατσούλες και GIF. Να είμαι το κορίτσι του και να είναι το αγόρι μου. Να βλέπουμε ταινίες και να με αγκαλιάζει και να με σφίγγει πάνω του, όπως κάνει μετά το σεξ. Να μη φεύγει. Να μη μου στέλνει «θα είσαι σπίτι, θα τα πούμε;» με μοναδικό σκοπό να γαμηθούμε και τέλος. Να θέλει απλώς να με δει. Να του λείπω όπως μου λείπει. Ώρες ώρες με πιάνει απελπισία, θυμός, παράπονο και καπνίζω κοιτάζοντας τα ταβάνια όλη νύχτα. Μετά, κάνω πάλι την άνετη και απαντάω «πέρνα, ναι, είμαι χαλαρά». Έξι μήνες, τώρα, τον έχω και δεν τον έχω. Τι να κάνω, Μυρτώ μου; Εκείνος δεν κάνει τίποτα.

H Μυρτώ γράφει:

Ζείτε μόνη σας ένα δραματικό ειδύλλιο. Καμία αντίρρηση, υπάρχει ένας βίντατζ ρομαντισμός σε όλο αυτό.  Αν όντως θέλετε να συμβούν αυτά που περιγράφετε, νομίζω πως πρώτα έχετε να αποφασίσετε αν θα αποχωριστείτε το μοναχικό δράμα σας. Ή,μάλλον, τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο δράμα σας. Δεν κάνω πλάκα, πολύς κόσμος γουστάρει να μαζοχίζεται με ιστορίες που δείχνουν αδιέξοδο – είναι κι αυτός ένας τρόπος απόδρασης από την καθημερινότητα. 

Υ.Γ. 1 Και πάμε παρακάτω. Πού να το ξέρει ο άνθρωπος, αν δεν του το πείτε; Πού να ξέρετε τι συμβαίνει στο μυαλό του, αν δεν φανερωθείτε; Ελάτε τώρα, αφήστε τα ταβάνια και τις ταβανοσκοπήσεις και τους κόντρα ρόλους και τους ναρκισσισμούς και ξηγηθείτε. Κι αν φάτε μια πόρτα στα μούτρα, δεν πειράζει, όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε φάει μια πόρτα στα μούτρα. Και δυο. Και τρεις. Και χίλιες δεκατρείς.

Υ.Γ. 2 Εκτός αν σας αρκεί αυτό που ζείτε τώρα. Μήπως το προτιμάτε από το καθόλου; Ελπίζω η απάντηση να είναι όχι.