Ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, ένας από τους σπουδαιότερους χορευτές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στέκεται υπέρ των πολιτών της Ουκρανίας.
Ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ ένας από τους σπουδαιότερους χορευτές της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης ο οποίος αυτομόλησε στις ΗΠΑ γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει ανελευθερία και καταπίεση. Με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο «Μίσα» τάχθηκε στο πλευρό των Ουκρανών με ανάρτηση που ανέβηκε στη σελίδα του ομώνυμου κέντρου Καλών Τεχνών.
«Το Κέντρο Τεχνών Μπαρίσνικοφ στέκεται υπέρ των γενναίων πολιτών της Ουκρανίας. Πολεμούν για τη χώρα τους και την κυριαρχία τους μπροστά στη γυμνή επιθετικότητα από τις κυβερνώντες εξουσίες της Ρωσίας. Οι καλλιτέχνες παντού καταλαβαίνουν ότι η ελευθερία – πολιτική, προσωπική και καλλιτεχνική – είναι απαραίτητη για μια υγιή και ζωντανή κοινωνία. Αυτή την κοινωνία θέλει και αξίζει η Ουκρανία. Στεκόμαστε με όλους όσους αγωνίζονται για αυτό το σκοπό».
Τo Baryshnikov Arts Center ξεκίνησε να λειτουργεί από το 2005 όπου είναι καλλιτεχνικός διευθυντής. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 2013 παρουσιάζει μαζί με τον Γουίλεμ Νταφόε το έργο The Old Woman του Δανιήλ Χαρμς που σκηνοθετεί ο Μπομπ Ουίλσον και ανέβηκε και στην Αθήνα.
Ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ γεννήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας το 1948. Ο πατέρας του δεν είχε καμία σχέση με τον χορό, ήταν στρατιωτικός. Ομως, μετά τις στρατιωτικές παρελάσεις, έχοντας πιει αρκετά, συχνά παρότρυνε τον νεαρό Μίσα και χόρευαν δημόσια. Αρχισε μπαλέτο όταν ήταν εννέα χρονών. Μετακόμισε στο Λένινγκραντ και μετά από σπουδές, το 1969, έγινε βασικός χορευτής στα μπαλέτα Κίροβ. Το 1974, ενώ βρισκόταν με τα μπαλέτα Μπαλσόι στον Καναδά, αυτομόλησε στη Δύση. Υστερα από λίγο καιρό εντάχθηκε στο American Ballet Theater. Το θέατρο ήταν η πρώτη του αγάπη και έχει παίξει ρόλους σε έργα του Μπέκετ και του Τσέχοφ.
Στις ΗΠΑ όπου και τελικά φτάνει, συνεργάζεται με το American Ballet Theatre από το ’74 έως το ’78. Κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών χορεύει σε πλήθος παραγωγών, ενθουσιάζοντας το κοινό με την «αψεγάδιαστη, φαινομενικά άκοπη τεχνική του και τις φιγούρες του που εκτελεί με ενθουσιασμό κι ακρίβεια», όπως έγραψε η Laura Shapiro στο Newsweek. Από το 1978 ως το 1979 θα βρεθεί στο New York City Ballet υπό την καθοδήγηση του Τζορτζ Μπαλανσίν, ενώ το ’80 θα επιστρέψει στο American Ballet Theater όπου αναλαμβάνει χρέη καλλιτεχνικού διευθυντή μέχρι το 1989.
Το ταλέντο του Μπαρίσνικοφ δεν περιορίζεται στον χορό, καθώς το 1977 δοκιμάζει την τύχη του στον κινηματογράφο, με την ταινία «Η Κρίσιμη Καμπή», που του φέρνει υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη το 1985 με την ταινία «Λευκές Νύχτες» όπου συμπρωταγωνιστεί με την Έλεν Μίρεν και την Ιζαμπέλα Ροσελίνι, ενώ ακολουθούν και άλλα φιλμ όπως τα «Dancers» και «Τελευταίοι Διπλοί Πράκτορες». Το 1989 έπαιξε στην παράσταση «Metamorphosis», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Κάφκα, κερδίζοντας βραβείο Tony.
Ρωτήσαμε 10 προσωπικότητες από τους χώρους των τεχνών, των βιβλίων, της πολιτικής και της ακαδημαϊκής ζωής να μας μιλήσουν για τα τρία βιβλία που διάβασαν και αγάπησαν περισσότερο μέσα στο 2024. (Έχουμε κι ένα έξτρα. Κι είναι, φυσικά, ποίηση.)
Ο γνωστός Ιταλός σκηνοθέτης αναλαμβάνει για πρώτη φορά να σκηνοθετήσει Έλληνες ηθοποιούς, προσεγγίζοντας τον «Γυάλινο κόσμο» μέσα από μια δική του, «πειραγμένη», και γι’ αυτό καλοδεχούμενη, οπτική
11°
