#diferrent6: Οι Save your Hood καθαρίζουν τους λόφους της Αθήνας

Κάποια σημεία της Αθήνας είναι στρωμένα με ένα μεγάλο βρώμικο χαλί. Το ξέρουν καλά αυτό όσοι ζουν και περιπλανιόνται όχι μόνο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που είναι κάτι σαν τη βιτρίνα της πόλης, αλλά στο ευρύτερο κέντρο – για να μη μιλήσουμε για τις περιοχές γύρω από την Ομόνοια. Εκεί πολλές φορές οι εικόνες με τους υπερχειλισμένους κάδους, τα βρώμικα πεζοδρόμια, τις μουτζούρες σε τοίχους και πινακίδες της τροχαίας ή τις στοές που ζέχνουν, είναι πλέον κλασσικές και έχουμε συμβιβαστεί με αυτές. Γενικό
φαινόμενο όταν λείπει η στοιχειώδης παιδεία σε σχέση με το περιβάλλον και αν οι υπηρεσίες καθαριότητας που παρέχει ο εκάστοτε δήμος είναι ελλιπείς. Με το lockdown όμως και την ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη του κόσμου για απόδραση στους λόφους της Αθήνας το αχαλίνωτο σκουπιδαριό στο πράσινο άρχισε να μεταφέρεται στο πράσινο περισσότερο από ποτέ. Λύση σε αυτό αποφάσισε να δώσει μια παρέα «κρυφών υπεράνθρωπων», θα έλεγε κανείς, της διπλανής πόρτας, οι «Save your Hood» με το κίνημα «#diferrent 6» που, αν και ήξεραν ότι θα μπουν σε κλίβανο μετά τη δράση τους, δεν πτοήθηκαν και κατά τη διάρκεια της δεύτερης καραντίνας φόρεσαν τα χειρότερά τους ρούχα, συγκέντρωσαν την ψυχαναγκαστική τάση τους για τάξη, όπως λένε, και έστειλαν 6 στο 13033 προκειμένου να μαζέψουν τα σκουπίδια στους αττικούς λόφους.

© Mike Tsolis

Από τότε καθιέρωσαν εκεί εβδομαδιαίες συναντήσεις και, σε μικρές ομάδες στις οποίες μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα, προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους γύρω τους και να υπενθυμίσουν στους αρμόδιους να κρατούν τα πράσινα σημεία της πόλης καθαρά. Πώς ξεκίνησαν όμως όλα; Ένα από τα αγαπημένα σημεία στην Αθήνα του Βασίλη Σφακιανόπουλου, συντονιστή της ομάδας Save your Hood, με το οποίο συνδεόταν από παιδί, ήταν τα Τουρκοβούνια. Όπως εξηγεί στην ATHENS VOICE, με τον καιρό παρατηρούσε ότι το μέρος όλο και χειροτέρευε από σκουπίδια τα οποία διαρκώς συσσωρεύονταν από απερίσκεπτους που πήγαιναν να απολαύσουν τη θέα πετώντας ή αφήνοντας πίσω τους αυτά που έφεραν. Ήρθε η πρώτη καραντίνα και έκανε τα πράγματα τραγικά χειρότερα καθώς το σημείο αυτό, όπως και άλλα, απέκτησαν μεγαλύτερη ζωή από το συνθισμένο.

«Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, επισκέφθηκα τα μέρη αυτά και το χάλι που αντίκρισα ήταν ανεκδιήγητο. Τα Τουρκοβούνια, πλημμυρισμένα πια από επισκέπτες καθώς δεν είχαν άλλη εναλλακτική, είχαν πλημμυρίσει και σε σκουπίδια που άφηναν οι περισσότεροι πίσω τους. Θυμάμαι, μάλιστα, την οργή και απογοήτευσή μου όταν, τότε, είχα πει σε 2-3 φίλους μου να έρθουμε να τα καθαρίσουμε και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ο χρόνος πέρασε, η σκέψη μου δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα ώσπου ένα επόμενο lockdown και η επίσκεψή μου πάλι στα μέρη αυτά επανέφερε την απογοήτευσή μου εις διπλούν, με την κατάσταση να είναι ακόμα χειρότερη από την πρώτη. Είχε έρθει η ώρα να κάνουμε κάτι. Επικοινώνησα με φίλους, γνωστούς, συμπεριλαμβανομένου και του Ορέστη, φίλου και συνιδρυτή της περιβαλλοντικής οργάνωσης π3, και ανακοίνωσα το γεγονός σε instagram και facebook. Σε αυτό το κάλεσμα ανταποκρίθηκαν αρκετοί και έτσι καταφέραμε να συγκεντρωθούμε άτομα χωρισμένα σε μικρές ομάδες. Η κίνησή μας ήταν πολύ απλή και συμβατή με τα υγειονομικά μέτρα του lockdown. Αντί να στείλεις ένα νούμερο 6 για να αθληθείς ή να πας βόλτα τον σκύλο σου, πάρε μια σακούλα μαζί σου, πήγαινε στα μέρη που αγαπάς και φεύγοντας άσε κάτι λιγότερο πίσω σου. Το αποτέλεσμα ήταν αισθητό και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για δεύτερη και τρίτη φορά. Φυσικά γνωρίζουμε όλοι ότι, ακόμα κι αν καθαριστεί τελείως το σημείο αυτό αλλά και όλα τα Τουρκοβούνια, δεν αποτρέπουμε την επανεμφάνισή τους στις πλαγιές του, όμως πετυχαίνουμε κάτι σπουδαιότερο. Καθ' όλη τη διάρκεια του καθαρισμού αυτού, ο κόσμος μάς παρατήρησε, μας σχολίαζε και μας ευχαριστούσε, όχι μόνο οι περαστικοί αλλά και στα social media. Αυτό είναι υπεραρκετό για να επηρεάσει ένα μικρό ποσοστό αυτών, φυτεύοντας έναν σπόρο που, αν μεγαλώσει κι αν ανθήσει, μπορεί να κάνει τη διαφορά».

© Mike Tsolis

Το άμεσο αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας των Save Your Hood την πρώτη φορά ήταν η συγκέντρωση 36 σακούλων γίγας κυρίως ανακυκλώσιμων σκουπιδιών τα οποία αναλογούσαν σε 3.600 λίτρα, μέσα σε 4 ώρες και καλύπτοντας περίπου το 15% του χώρου αυτού. Μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες το κίνημα γιγαντώθηκε πανελλαδικά μέσω των social media. Oι εθελοντές έφτασαν τους 1.349, ενώ πραγματοποιήθηκαν 179 δράσεις σε 44 πόλεις, με «αποκομιδή» σκουπιδιών ίση με 3.478 γιγαντοσακούλων 381.565 λίτρων. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, οι δράσεις αγκαλιάστηκαν και από τους δήμους, όπως στην Καλαμαριά, στην Καβάλα και στη Λαμία. Η φωτογραφία του Βασίλη που είχε βγάλει μετά την παρθενική  δράση ξαπλωμένος πάνω στον σωρό των σκουπιδιών δεν ήταν τυχαία βγαλμένη καθώς είναι και αυτή μια δήλωση στην τρέχουσα κατάσταση. Ο σημερινός άνθρωπος ουσιαστικά πατάει πάνω στα ίδια του τα σκουπίδια χωρίς να κατανοεί πως αυτά στο τέλος θα τον πνίξουν. Ποιο είναι γενικά όμως το μερίδιο της ατομικής ευθύνης όταν αυτό του δήμου δεν είναι αρκετό; Τελικά οι Save your Hood προσπαθούν με τον τρόπο τους να καλύψουν ένα κενό στο οποίο οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται να καθυστερούν;

«Ο καθένας από εμάς, ασχέτως επαγγέλματος ή ρόλου μέσα στην κοινωνία, έχει την απόλυτη ευθύνη, ως μέρος αυτής της κοινωνίας, να ακολουθεί τόσο τους νόμους όσο και να μην επηρεάζει αρνητικά το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε. Μάλιστα, η ευθύνη μας απέναντι στο περιβάλλον, επεκτείνεται και εκτός αυτής της κοινωνίας. Είναι μια ευθύνη με την οποία γεννιέται μαζί της οποιοδήποτε πλάσμα σε αυτή τη Γη. Οι αρμόδιοι φορείς, ωστόσο, οφείλουν να ενημερώνουν, να επιτηρούν, να καθαρίζουν και να προστατεύουν κάθε δημόσιο χώρο, πόσο μάλιστα όταν αυτοί οι χώροι έχουν χαρακτήρα αναψυχής. Η ομάδα μου και εγώ καλύψαμε ένα… τεράστιο κενό πολλών ετών που όμως βρίσκεται στο ενδιάμεσο και των δύο “στρατοπέδων”. Αφενός υπαίτιοι είναι απλοί πολίτες που σκουπίδι με το σκουπίδι "έχτισαν" αυτό το χάλι, και αφετέρου ο δήμος που δεν αντιμετώπισε το πρόβλημα. Στοίβες σκουπιδιών δημιουργούσαν layers γεωλογικού και ιστορικού ενδιαφέροντος καθώς τα κάτω κάτω βρίσκονται εκεί από τη δεκαετία του ΄90, γυαλιά παντού, παγκάκια ξηλωμένα και πεταμένα στην πλαγιά, είναι μερικά από τα... highlights του καθαρισμού που πραγματοποιήσαμε. Ελπίζουμε πως ο κόσμος θα αρχίσει, με κινήσεις σαν κι αυτές, να σκέφτεται και να ευαισθητοποιείται όλο και περισσότερο ώστε πλέον να μην χρειάζεται να υπάρχουν καν αυτές οι κινήσεις. Μέχρι τότε, εμείς θα συνεχίσουμε να στέλνουμε ένα διαφορετικό "6" και καλούμε όλους εσάς να πράξετε αναλόγως, όπου και όπως μπορείτε. Τέλος, κάνουμε και μια έκκληση στους αρμόδιους φορείς να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας και να μας βοηθήσουν είτε με εξοπλισμό είτε με τα ίδια τους τα χέρια».