Ήταν μια εποχή, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’50, όταν άρχιζε η μεταπολεμική ανοικοδόμηση και η Ελλάδα έμπαινε στο τριαράκι της αντιπαροχής, όταν το χωριό μετακόμιζε στην Αθήνα «που ανοίγουν οι δουλειές», τότε που η παραμικρή φροντίδα στην καθημερινή ζωή της πόλης και κάθε τι καινούργιο έμοιαζαν λουξ, «μοντέρνο», πολυτελές. Κάτι το ωραίον.
Το μικρό Παρίσι –τίτλος που διεκδικούν πολλές συνοικίες κατά καιρούς (η Ηλιούπολη κάποτε, λόγω καλής ρυμοτομίας, το Μεταξουργείο σήμερα λόγω των πολλών μπιστρό και η παράδοση συνεχίζεται…)– είναι η επιτομή αυτής της μικρής, χωριάτικης έπαρσης που, αν τη δούμε τρυφερά, κρύβει μία ανάγκη για κάτι καλύτερο.
Και βέβαια δεν είναι μόνο αθηναϊκό φαινόμενο. Και η Θεσσαλονίκη θέλει να λέει ότι είναι η Μπαρθελονίκη, η Βαρκελώνη του Βορρά, μάλλον λόγω των πολλών μπαρ κι εκεί – κανείς δεν έχει καταλάβει. Γενικά τα μπαρ φαίνεται να είναι το εισιτήριο για να περάσει μία πόλη στη λίστα με τις «νέες πρωτεύουσες» και να πεισθούν οι κάτοικοι περισσότερο, παρά οι τουρίστες, ότι ζουν σε μία μικρογραφία της Ευρώπης. Αυτές οι αυταπάτες, μέσα στη συγκινητική τους κουτοπονηριά, κρύβουν την αθωότητα του Όλα Μπορούν Να Γίνουν Αρκεί Να Το Πιστέψεις. Όπως στη Χώρα του Ποτέ-Ποτέ.
Η αθηναϊκή ριβιέρα
Ως γνωστόν τις καλοκαιρινές νύχτες όλοι οι Αθηναίοι ρολάρουμε στη χιλιόφωτη Ποσειδώνος με τους κοκοφοίνικες, μέσα σε αστραφτερές Convertible Aston Martin, ενώ το μαϊστράλι μάς χαϊδεύει τα μαλλιά και τραγουδάμε Χαρά Βέρρα, «τα κατάφεραν εντέλει μας πληγώσανε», πηγαίνοντας για κοψίδια και ανεβάζοντας κάργα ίνστα με χάσταγκ #aftaeinai
Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας
Όπως κάθε τι αρχαίο είναι δικό μας, έτσι και ο Μαραθώνιος ο ορίτζιναλ, ο σκληρός, ο δύσκολος ανήκει καταρχάς στον δήμο του και μετά στην περιφέρεια. Όσο για τους ξένους δρομείς δηλώνουν καταγοητευμένοι κατεβαίνοντας, για παράδειγμα, την πανέμορφη λεωφόρο Μεσογείων.
Αμπελόκηποι: το αθηναϊκό Μανχάταν
Αρκούν 2-3 πύργοι των 28 ορόφων μάξιμουμ, ο Απόλλων, ο Πύργος Αθηνών και το President για να νιώσουμε αυτό τον αέρα της μητρόπολης, να ανεβαίνει μέχρι το Διαβολόρεμα, να στροβιλίζεται στα ρεύματα των κτιρίων και να μας παίρνει τα μυαλά όπως η πλαστική σακούλα στο «American Beauty» του Sam Mendes.
«Οι ουρανοξύστες στο Ελληνικό (μετά την ανάπλαση) δεν θα πρέπει να κρύβουν τη θέα της Ακρόπολης»
Χωρίς λόγια.
Βουλή: Το στολίδι της Αθήνας
Περιηγητής της μετεπαναστατικής περιόδου έγραφε πόσο καταθλιπτικό είναι αυτό το κτίριο που μοιάζει σαν φυλακή κι έχει αυτό το θλιβερό χρώμα της σκόνης. Συναισθηματικά, του μπεζ θλιβερί κτιρίου, του αφαιρούμε άλλο ένα αστεράκι λόγω των όσων συμβαίνουν εκεί μέσα.
Φωτισμός Βουλής και δημόσιων κτιρίων, σε κοινωνικές επετείους
Κοινωνική αφύπνιση αλλά μίζερα και άτολμα, με φωτισμένο ένα παραθυράκι μόνο, κι αυτό με κατεβασμένα μούτρα, σαν να θέλουν να πουν «Όπως κάθε οικογένεια έχουμε κι εμείς έναν γκέι, τον γιo της θείας Νίτσας, να εκεί τον έχουμε και κάθεται, τέρμα βάθος δίπλα στο βεσεδάκι των ξένων».
Παγοδρόμιο - στη Βουκουρεστίου, έξω από το Παλλάς
Παραλίγο να γινόμασταν όπως στο Rockefeller Center, να γλιστράμε ευτυχισμένα τα ζευγάρια με ζακάρ πουλόβερ τάρανδους και να κάνουμε φατσούλες, αλλά ευτυχώς την άφησαν την ιδέα γιατί δεν χωρούσε να περνάει ο σερβιτόρος του Clemente.
Ο ιερός χώρος της Πνύκας
Το αρχαίο πνεύμα και η φωτοδότρα σκέψη του πολιτισμού φωτίζουν τον ιερό λόφο μόνο για συγκεκριμένους επισκέπτες (Μακρόν, Ομπάμα). Για τους υπόλοιπους ό,τι κάνει το φλας του κινητού, αν δεν στο έχουν κλέψει και αυτό.
Αθηναϊκό Portobello η Πρωτογένους
Παιδιά, κι αλλού πουλάνε δεύτερο χέρι, μην κάνετε έτσι.
Αστικοί τροφοσυλλέκτες
Δεν είναι άστεγοι που ψάχνουν στα σκουπίδια. Είναι μια νέα ράτσα της πόλης, μποέμ τύποι εξαιρετικά φωτογραφίσιμοι που προσφέρουν στο κουλέρ λοκάλ. Επίσης βάζουν και αυτοί το λιθαράκι τους στην ανακύκλωση.
Αθηναϊκός espresso
Ο μικρός ιταλικός καφές στα όρθια που θέλαμε να υιοθετήσουμε ως città moderna, έγινε espresso lungo. Και όταν λέμε lungo εννοούμε μεγάλο ποτήρι, πολύ γάλα, δύο ζάχαρες και τρεις καρέκλες (μία για σένα και δύο για τις σακούλες με τα ψώνια). Επίσης: ο φραπέ θα κάνει comeback. Ετοιμαστείτε.
Εξωγήινοι στην Πεντέλη
Είναι γνωστό ότι οι εξωγήινοι, μετά το Ρόσγουελ, έχουν την Πεντέλη σαν πιο αγαπημένο μέρος στη Γη και ειδικά το σημείο με την ανηφόρα, όπου το αυτοκίνητο ανεβαίνει μόνο του. Επίσης στους ιπτάμενους δίσκους οφείλεται που, όταν κατεβαίνουν στην Πεντέλη, πέφτει ο ρελές στη ΔΕΗ και βυθίζεται η μισή Αθήνα στο σκοτάδι.
Καθαρισμοί φρεατίων
Ανελλιπώς. Ακόμα και με ξεβουλωτήρι βεντούζα, αν χρειαστεί.
Influencers: Το Αθηνακό Sex & the City
«Καφές και κουτσομπολιό σε café με πλαστική καρέκλα» λέγεται και συνέβαινε ανέκαθεν από Κολωνάκι μέχρι Κατσιπόδι, αλλά αν το λες αγγλικά βοηθάει να κάνεις χείλια-Νταίζη Ντακ για τη σέλφι.
Αθήνα - το νέο Βερολίνο
Το Βερολίνο είναι κίνκι πόλη. Το πιο κίνκι που ξέρει η Αθήνα είναι οι «50 αποχρώσεις του γκρι» με χειροπέδες-γουνάκι και βρακί με ξεχειλωμένο λάστιχο.
Αθηναϊκό bespoke
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπου μπορείς να βρεις πραγματικό sur mesure ράψιμο κοστουμιού, κατά τα άλλα ας είναι καλά τα ραφτάδικα στρατιωτικών στολών που έχουν τον τρόπο.
Pop-up stores
Πάγκοι με τέντα που μεταφέρονται εύκολα μόλις πέσει σύρμα.
1.500 Θέατρα
Θέατρο τσέπης, θέατρο γκερίλα, θέατρο ποπ-απ, θέατρο περιφερόμενο άρμα, θέατρο περιφερόμενη καντίνα, θέατρο δρόμου, θέατρο σε τρένο, θέατρο σε βιτρίνα, θέατρο σε ταβέρνα, θέατρο σε τριάρι διαμέρισμα, θέατρο σε στοά, θέατρο σε χωματερή, θέατρο σε χαλάσματα, θέατρο κατά παραγγελία για ντελίβερι στο σπίτι, θέατρο χωρίς εισιτήριο, θέατρο χωρίς θεατές. (Σημείωση: όλα τα παραπάνω υπάρχουν.)
Ομόνοια
Σε 300 χρόνια όλοι θα μιλούν για το προφητικό industrial design αυτής της πλατείας και για την αξεπέραστη φάτνη της Θείας Γέννησης του δήμου Αθηναίων.
Τζόγκινγκ στον περιφερειακό Λυκαβηττού
Βίβερε περικολοζαμέντε. Μπορεί να σε ξυρίζουν σύρριζα τα διερχόμενα αυτοκίνητα αλλά γυμνάζεσαι στον ομορφότερο λόφο στο κέντρο της ομορφότερης πόλης στον κόσμο. Καλό είναι να φοράς κάτι φλούο να σε βλέπουν οι οδηγοί, πάντως.
Celebrities
«Γιώργος Παράσχος - Χρύσα Κροκίδα. Η κόρη μας έχει άποψη για όλα». (εξώφυλλο περιοδικού)
Καλατράβα
Ο «μελωδικός φουτουρισμός» της πεζογέφυρας στη Μεσογείων (τσουρούτικη εκδοχή της άλλης, της γκράντε Πουέντε ντελ Αλαμίλο που σχεδίασε για την πόλη της Σεβίλλης), καταλήγει μέσα σε έναν κοινόχρηστο ακάλυπτο με μπαλκόνια, πατζούρια και μπουγάδες.
Εξάρχεια: Freetown Christiania
Σύντομα αυτόνομο κρατίδιο με πλούσια αγορά, ζεν θεραπευτήρια, σπα, περίπτερα διαφορετικότητας, μπάντες αυτοσχεδιασμού, βίντατζ βιβλιοπωλεία, φαγάδικα κόσερ, αρχιτεκτονικές προκλήσεις, πάγκους εναλλακτικών σεφ, δικό τους νόμισμα και θα λειτουργήσει και το σιντριβάνι. Εκτός αν προλάβει η κυρία υφυπουργός Κατερίνα Παπακώστα και κάνει την περιοχή Μονμάρτη της Αθήνας, όπως θέλει.
Πόλη dog friendly
Αδέσποτα κιουτ σκυλάκια είναι όσα συχνάζουν έξω από τα μπαρ στο Γκάζι, τα φωτογραφίζουμε και τους δίνουμε ονόματα. Τα άλλα τα βάφουμε κόκκινα, τους ρίχνουμε κλωτσιές ή, ακόμα καλύτερα, φόλες.
Πολιτικοί στο Gay Pride
«Σας υποστηρίζω αλλά μη μ’ αγγίζετε».
Βραζιλιάνες στο καρναβάλι του δήμου
Ψωραλέα φτερά ξεπουπουλιασμένης κότας φορεμένα ένα στο κεφάλι και ένα στο στρίφωμα στο βρακί, σε μουλάτες που έχουν μείνει επανεξεταστέες σε όλες τις σχολές σάμπα που υπάρχουν στον πλανήτη, να χορεύουν Ντεσπασίτο επάνω σε άρματα παπιέ-μασέ «η Μέρκελ τρώει πιτόγυρο».
Οδός Στουρνάρη
Η Silicon Valley της Αθήνας. Παντοπωλεία ηλεκτρονικού τζανκ δεκαετίας μοστράρουν πλαστικές κούτες γεμάτες πηνία, motherboards, βίδες και στραβοκατσάβιδα, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, σπασμένα Windows και Photoshop, τζελ μαξιλαράκια για τον καρπό, βίντατζ βιντεοπαιχνίδια, μνήμες RAM, συναγερμούς για το σπίτι, καλκιουλέιτορ και γιο-γιό που φωτίζουν τη νύχτα.
Handmade κοσμήματα
Η κρίση ανέδειξε τις τέχνες στην πόλη μας. Ωραιότατα κοσμήματα από χάντρα-ματάκι και κοχυλάκι ζυμαρικό εναλλάξ με φουσίλι, λευκό αμμοχάλικο και καπάκια μπίρας περασμένα όλα σε πετονιά, σε τρέντι συνδυασμούς. Μπορείτε να τα βρείτε σε μπαζάαρ (γιουσουρούμ) στα χοτ-σποτς της πόλης μας, συνήθως σε τάβλες ή απλωμένα στα πεζοδρόμια. Συλλεκτικής αξίας.
Πνεύμονας πρασίνου
Παρτέρια σε νησίδες με πεθαμένα, ξερά και γκρίζα φυτά και μερικούς θάμνους - καβάτζες για να κρύβουν μέσα τα πιτσιρίκια των φαναριών την πραμάτεια τους. Χαρτομάντιλα, γυαλιά ηλίου, το ψάρι που τραγουδάει, γαρίφαλα νεκροταφείων.
Εθνικός Κήπος
Παρατημένο βοταναλογικό αξιοπερίεργο της αθηναϊκής flora που θα μπορούσε να είναι φιλόξενο, αν δεν σου σπάραζαν την καρδιά οι λασπωμένες πάπιες και το μαδημένο παγώνι.
Καλλιτέχνες δρόμου
Ζογκλέρ πετάει κορίνες στον αέρα, στα φανάρια, όταν ανάβει κόκκινο. Μάλιστα κάποιοι ασυνείδητοι προσπαθούν να τον πατήσουν.
Αθήνα: Η πόλη των γκράφιτι
Δεν το λένε γκράφιτι. Αυτό που βλέπετε το λένε εκφραστική γραφή. Κάνεις αφηρημένα σχέδια σε μία επιφάνεια, και μετά ο ειδικός σού εξηγεί τι συμβαίνει στην ταξιδιάρα ψυχή σου. Οι επισκέπτες εντυπωσιάζονται από την πολυπλοκότητα των σχημάτων και των ψυχολογικών διαθέσεων.
Street photography
Άστεγοι που κοιμούνται σε εισόδους πολυκαταστημάτων και τζάνκια που βαράνε.
Πατριάρχου Ιωακείμ: Η Via Veneto της Αθήνας
Ο Γιώργος Μαυρίδης με βερμούδα και διχάλα χαβαγιάνα.
Η Ερμού, ο ακριβότερος δρόμος του κόσμου
Μάλλον επειδή, καθώς περνάς, σε ψεκάζουν υποχρεωτικά με το φλιτ, ιμιτασιόν αρώματα, π.χ. την παλιά τη Φαρενάιτ και το έντονο λεμόνι το Φουζέρ Μενούνος. Όσο ανεβαίνουν τα ενοίκια τόσο φουντώνει και το ψέκασμα.
Ένας χώρος από ξύλο και πέτρα
Ρουστίκ κοσμικό περιβάλλον που θυμίζει καταφύγιο σε χωριό των Άλπεων με μαδέρια faux μπαρουτοκαπνισμένα, γυψοσανίδα συνδυασμένη με μαλτεζόπλακα, μαντεμένιους κύκνους, το κεφάλι της Αθηνάς - φρουτιέρα, το μπουθ του ντιτζέι όλο μελαμίνη και πλεξιγκλάς και μπάρα στρωμένη με αποστραγγιστική μεμβράνη αυγουλιέρα να ανεβαίνουν επάνω τα πιπίνια να χορεύουν, να πούμε.
Φρέσκο ψάρι
Ξέρεις να το ξεχωρίζεις, κοιτάς το μάτι του αν είναι λαμπερό και γουρλωμένο σαν τα Μίνιονς, τσεκάρεις τα βράγχια όπως κάνει ο κύριος Λαζάρου, το μυρίζεις, το ζουλάς, το διαλέγεις, το παραγγέλνεις και το πληρώνεις όσο ο βασικός μισθός σου. Πάρ’ το απόφαση: η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα του πιτόγυρου.
Το κέφι χτυπάει κόκκινο
«Είπα δεν πρέπει να γυρίσω / τα κουδούνια του σπιτιού σου να χτυπήσω».
Thug life - σκληροί καριόληδες με πειραγμένες εξατμίσεις
Βλέπε «το κέφι χτυπάει κόκκινο».
Ζωή 24/7
Επειδή υπάρχουν ακόμα 3 περίπτερα που ξενυχτάνε και κάνας Γρηγόρης Μικρογεύματα ανοιχτός στο αεροδρόμιο.
Τζάκια παντού
Σιγά την Αράχωβα.
Free hugs
Θέατρο δρόμου παλιμπαιδίζοντος μπαγιάτικου χιπισμού που περνιέται για έκφραση κοινωνικής αγάπης και εκτελείται με ξινισμένα μούτρα δυσλειτουργικής οικογένειας.
Τα μεγάλα μιούζικαλ στο ελληνικό θέατρο
Για 5 μόνο ημέρες στο χωριό σας η μεγάλη παράσταση που χάλασε κόσμο σε Μπρόντουγεϊ και Γουέστ Εντ. Ένα ιστορικό μιούζικαλ με μία πλειάδα γνωστών αθηναίων τηλεπαρουσιαστών και ινσταγκράμερς σε αυθόρμητες ερμηνείες (δεν προλάβαμε πρόβες), σε θαυμάσια μίνιμαλ σκηνικά από νοβοπάν και ντουκοχρώμ, με λιτά αφαιρετικά κοστούμια και μουσική από αυθεντικό κασετόφωνο του ’70.
Ηθοποιοί με διεθνή καριέρα
Δύο μήνες στο Λος Άντζελες, φωτογράφιση για μπουκ, ατζέντης παρταόλας για κομπαρσαρία σε διαφημίσεις, επιστροφή στην Αθήνα με προφορά Τσίπρας-μιλάει-αγγλικά. Κάπως έτσι έφαγες και τα τελευταία χρήματα που πληρώθηκες από το σίριαλ (αν πληρώθηκες ποτέ).
Ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολύσει η αστυνομία
Να, στο λέω και τρέμω.
Το μηχάνημα που ξεκολλάει τις τσίχλες από τα πεζοδρόμια
Το έβγαλε μία φορά βόλτα ο δήμαρχός μας, ξεκόλλησε 56 τσίχλες από το πεζοδρόμιο Σταδίου και Καραγιώργη Σερβίας, φωτογραφήθηκε και μετά το έθαψε στα υπόγεια του Δημαρχείου για τις επόμενες γενιές Ατενίστας.
Τα θερινά σινεμά, πουθενά αλλού στον κόσμο
Φυσικά υπάρχουν σε όλο τον πλανήτη. Σε λιμανάκια, σε μεγάλες εκτάσεις, σε drive-in, σε ταράτσες, σε πλαζ, σε πάρκα, σε πλατείες. Αλλά σαν της Αθήνας πουθενά.
Πρωτοχρονιά στην Αθήνα
Συγκρότημα με τζαζ σουίνγκ βοκαλατζούδες, ένας έντεχνος, ένας να προσέχει τον δήμαρχο μη μετρήσει λάθος τα δευτερόλεπτα, ο δήμαρχος, και όλοι οι λαθρομετανάστες της πόλης με ένα μπουκάλι μαυροδάφνη μίνι στο χέρι.
Phylax
Μοντέρνα γλυπτική με interaction σύλληψη και χρώμα που συνδυάζεται ιδανικά με μπουγέλα μαύρης μπογιάς από interactive φανς.
Clubbing μέχρι πρωίας
Μεγάλες πίστες.
Κατάφωτη πόλη
Εκτός αν πέσει ο ρελές.
Μούλτι-έθνικ από άποψη
Χαρούμενα μαυράκια στην πόλη, όσο είναι ο Antetokounmpo. Οι άλλοι να πάτε σπίτια σας.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
14°
