One Day: Rom dram για σεμινάριο σε μια σειρά που βάζει κάτω την ταινία

“So - whatever happened to you?
Life. Life happened.”

David Nicholls, “One Day”

«Υπάρχουν μεγάλες περίοδοι της ζωής μου όπου, κοιτώντας πίσω, δεν είμαι βέβαιος ότι έχω κάνει κάτι σωστά. Τα είκοσί μου ήταν αρκετά θλιβερά – συνεχώς ανησυχούσα και είχα και αυτή την πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μου, δεν υπήρχε τίποτα από τη χαρά, την αίσθηση της εξερεύνησης που συνήθως πάει με αυτή την ηλικία, παρά μόνο πολύς χρόνος που περνούσα κλεισμένος στο σπίτι γεμάτος άγχη. Και υπήρξαν και επαγγελματικά στραβοπατήματα - σχέδια που θα έπρεπε να είχα αρνηθεί, άλλα που θα έπρεπε να επιδιώξω, συμβιβασμοί. Από την άλλη πλευρά, είμαστε τόσο πολύ προϊόν των λαθών μας όσο και των επιτυχιών μας. Το να μετανιώνεις είναι υποθέτω μάταιο και υπάρχει κάποια παρηγοριά όταν έχεις την πολυτέλεια να εξερευνάς όλα αυτά τα λάθη μέσω της μυθοπλασίας».

Αυτά δήλωνε το 2020 στην Athens Voice o David Nicholls, συγγραφέας του βιβλίου “One Day” (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας σε ελληνική μετάφραση της Γωγώς Αρβανίτη) απαντώντας στο αν νοσταλγεί και στο πώς βλέπει τα χρόνια που πέρασαν έχοντας πατήσει πια στο ορόσημο των 50 και αν υπάρχουν πράγματα που θα ήθελε να έχει κάνει διαφορετικά ή και καθόλου. Και μπορεί οι ήρωες του “One Day” να μην ακολουθούνται μυθοπλαστικά μέχρι τα 50 τους αλλά αυτήν ακριβώς την άσκηση καλούνται να λύσουν όσο το ημερολόγιο καλπάζει ανά τις δεκαετίες δίνοντας τους πάντα ραντεβού σε αυτή την ίδια μέρα που (θα) τους σημαδεύει για πάντα. 15 Ιουλίου, ανήμερα του Αγγλοσάξονα Αγίου Σουίθιν.

H ιστορία αυτής της μίας ημέρας για την Ema και τον Dexter, όπως γράφτηκε από τον David Nicholls στο best seller του και όπως την είδαμε οπτικοποιημένη για πρώτη φορά στην ομώνυμη ταινία του 2011 με πρωταγωνιστές την Anne Hathaway και τον Jim Sturgess, αναβιώνει σε μια νέα τηλεοπτική εκδοχή με τη βρετανική σειρά “One Day” της Nicole Taylor να θριαμβεύει στο Netflix συγκινώντας έως διαλύοντας (σχεδόν) τους πάντες (όπως υποδηλώνει και το εντυπωσιακό 8.2 στο Imdb). Όσοι σνόμπαραν τα stands με τα «Ρομαντικά» και τις «Κομεντί» στα video clubs μάλλον θα πρέπει να προετοιμαστούν για το ότι το τηλεοπτικό “One Day” είναι ένα rom dram αλλιώτικο από τ’ άλλα και ότι μάλλον αξίζει το binge κέρμα τους. Όλοι οι υπόλοιποι που ξέρουν περί τίνος πρόκειται μάλλον έχουν πατήσει εδώ και ημέρες το play και στο τέλος έχουν ψάξει και πάλι για χαρτομάντιλα. Άλλωστε η μεγάλη επιτυχία αυτής της σειράς για rom dram σεμινάριο είναι ότι έχει ό, τι χρειάζεται για να συγκινήσει έως να διαλύσει αμφότερες τις κατηγορίες.

Πιστή στην πρωτότυπη ιστορία, η σειρά αποτυπώνει σε κάθε επεισόδιό της την ίδια καλοκαιρινή μέρα στη ζωή των νεαρών πρωταγωνιστών της, ξεκινώντας από το βράδυ της αποφοίτησής τους στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και μια παραλίγο ερωτική ιστορία και συνεχίζοντας στις πρώτες περιπλανήσεις τους στην ενήλικη ζωή του Λονδίνου, στις πρώτες δουλειές, στις πρώτες επιτυχίες και τις πρώτες απογοητεύσεις.

Η Έμα (Ambika Mod) είναι αριστούχος, με πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες, θέλει να γίνει συγγραφέας και στο μέλλον της δεν έχει κανένα οικονομικό μαξιλάρι να την βοηθήσει να φτάσει τους στόχους της. Ο Ντέξτερ (Leo Woodall) είναι ο γόης της χρονιάς του, όμορφος, γοητευτικός, ξέγνοιαστος, από μια εύπορη οικογένεια και έναν κόσμο που απλώνεται μπροστά του σαν εύφορη γη της επαγγελίας. Το ημερολόγιο δείχνει 1988. Μέσα στην επόμενη, τελευταία ίσως ξέφρενη και αθώα δεκαετία των 90s ο Ντέξτερ θα επιτύχει και θα αποτύχει γρήγορα, ως διάττων περιζήτητος αστέρας της τηλεόρασης, θα ζητήσει διέξοδο στις καταχρήσεις, θα βγει από αυτές για χάρη της οικογένειας. Η Έμα θα επιτύχει αργά και σταθερά ως συγγραφέας, αποτυγχάνοντας πολλές μικρές, καθημερινές φορές μέχρι τότε (αν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία ο περισπασμός της καθημερινής, «βαρετής» επιβίωσης) και θα ζήσει τις σχέσεις και τις ερωτικές περιπέτειες που της αναλογούν σε μια «κανονική» ζωή χωρίς τα ύψη και τα βάθη του καλύτερου της φίλου.

Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη τους βραδιά στο Εδιμβούργο, δεκαπέντε χρόνια φιλίας, ερωτικής έντασης, μπρος πίσω, νεανικής τρέλας και ενήλικων απογοητεύσεων, δεκαπέντε χρόνια σχέσης ζωής το πολυπόθητο timing έρχεται για την Εμ και τον Ντεξ για να βρουν ο ένας τον άλλον όπως μάλλον πάντα ήθελαν. Μέχρι να συμβεί ξανά η ζωή.

Αυτήν την ιστορία ζωντανεύει στις Netflix οθόνες μας με σεμιναριακό, απλό αλλά καθόλου απλοϊκό τρόπο, καταφέρνοντας να μην αλλάξει τίποτα από την πρωτότυπη ιστορία και τη συγκίνησή της, δίνοντας παράλληλα και αυτό το κάτι παραπάνω που ζητάμε από κάθε νέα εκδοχή και μεταφορά του ίδιου τίτλου. Αξιόλογο και πολύ χρήσιμο χιούμορ, σπιρτάδα και ρυθμός (βοηθάει σε αυτό και η μικρή διάρκεια των επεισοδίων), καλογραμμένοι διάλογοι που καταφέρνουν να ξεπεράσουν σχεδόν όλους τους κλισέ σκόπελους των ρομαντικών κλισέ, συμπεριληπτικότητα που δεν «φωνάζει» και για αυτό ακριβώς ίσως λειτουργεί άψογα. Απλή αλλά αποτελεσματική αισθητική που αποτυπώνει με ακρίβεια και χωρίς vintage εξάρσεις τη δεκαετία του 1990, εξαιρετική μουσική επιμέλεια με iconic ύμνους εκείνης της εποχής, από Frankie Knuckles μέχρι Massive Attack κι από Magnetic Fields μέχρι Blur να μεταφέρει κάτι παραπάνω από πετυχημένα τον ρόλο που παίζει η μουσική και στο βιβλίο του Nicholls και να λειτουργεί ως μια επιπλέον βαλβίδα αποσυμπίεσης της νοσταλγίας για τη χαμένη ή περασμένη νεότητα του καθένα μας.

Και πάνω απ’ όλα ανεπιτήδευτο και καθόλου εκβιαστικό συναίσθημα. To πρωταγωνιστικό δίδυμο των Ambika Mod και Leo Woodall είναι ιδανικό για αυτήν την αποστολή: άφθαρτα, φρέσκα, φύσει συμπαθητικά πρόσωπα που με τις εξαιρετικές ερμηνείες τους ενσαρκώνουν στην εντέλεια τις νεανικές ανασφάλειες, τη ρεαλιστική ευαλωτότητα, τη μικρή καθημερινή μοναξιά. Ενώ σε αντίθεση με το στερεοτυπικό κινηματογραφικό ζευγάρι των Sturgess – Hathaway που έμοιαζαν εξαρχής πλασμένοι ο ένας για τον άλλον με έναν προφανή, αμερικανικό τρόπο, το εκ πρώτης όψεως αταίριαστο των τηλεοπτικών Εμ και Ντεξ οδηγεί σε μια βαθιά, ουσιαστική χημεία που δεν έχει να κάνει με χαρακτηριστικά, προέλευση και εξωτερικούς παράγοντες αλλά με κάτι αντίστοιχα βαθύ και ουσιαστικό μέσα τους – όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους χάρτινους Εμ και Ντεξ της ιστορίας.

Όταν ο Ντέξτερ γνώρισε την Έμα στο μυαλό του David Nicholls, το 2009, γεννήθηκε μια best selling ιστορία που εξακολουθεί να συγκινεί μέχρι σήμερα ακριβώς γιατί όταν ο Ντέξτερ γνώρισε την Έμα συνέβη η ζωή. Η ζωή που είναι η ίδια ένα rollercoaster γεμάτο από “what ifs” κι από όνειρα που είτε θα μείνουν ανεκπλήρωτα είτε θα γίνουν αποκαθηλωτική ή εύθραυστη πραγματικότητα. Το τηλεοπτικό “One Day” τιμάει αυτόν τον ανθρώπινο πυρήνα της ιστορίας και τον αναδεικνύει στην καλύτερη εκδοχή της. Με το “One Day” θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα ταξιδέψεις πίσω, θα κοιτάξεις μπροστά και πάλι απ’ την αρχή. Όπως συμβαίνει και στη ζωή.