Griselda: Το τηλεοπτικό πορτρέτο της Νονάς της Κοκαΐνης στο Netflix

“The only man I was ever afraid of was a woman named Griselda Blanco”. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη εισαγωγή στη νέα drug lord τηλεοπτική σειρά του Netflix για την άνοδο και την πτώση της «Νονάς της Κοκαΐνης» από αυτό το χαρακτηριστικό quote του Pablo Escobar το οποίο και ανοίγει πράγματι το πρώτο επεισόδιο σε μαύρο φόντο, γνέφοντας στις «παλιές, καλές μέρες» της πλατφόρμας όταν σειρές όπως το “Narcos” είχαν όλο τον χρόνο και το έδαφος στη διάθεσή τους για να καθηλώσουν, να συναρπάσουν και να ανοίξουν τον δρόμο στην τηλεοπτική συμφόρηση που θα ακολουθούσε. Και τι καλύτερο για την ομάδα πίσω από το “Narcos” από το να επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος λέγοντας την ιστορία του μόνο ανθρώπου που κέρδισε τα σπέκια του διασημότερου drug lord στην ιστορία;

Κάπως έτσι ο σεναριογράφος Doug Miro, ο παραγωγός Eric Newman και ο σκηνοθέτης Andres Baiz επιστρέφουν στο Netflix για να φιλοτεχνήσουν το πορτρέτο της Κολομβιανής La Madrina, της Μαύρης Χήρας από το Μεντεγίν που έστησε τη δικιά της εντυπωσιακή αυτοκρατορία στη Φλόριντα, κυριαρχώντας στην αγορά και τους ναρκο-πολέμους του Μαϊάμι από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οπότε και συνελήφθη από τη Δίωξη Ναρκωτικών. Σε αντίθεση βέβαια με τη ντοκιμαντερίστικη και ωμή προσέγγιση που υιοθέτησαν στο “Narcos” ο Miro και η υπόλοιπη δημιουργική ομάδα επιλέγουν να αφεθούν αυτή τη φορά σε μια μυθοπλαστική ελευθερία επενδυμένη με επιμελές, αεράτο στιλιζάρισμα. Εκμεταλλευόμενοι το μυστήριο που καλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα της πραγματικής Griselda Blanco διαστέλλουν τα βασικά επεισόδια της ζωής του κεντρικού χαρακτήρα μέχρι το σύνορο εκείνο που η πραγματικότητα ξεκινάει να δίνει απλώς την αφορμή για να πεις μια ιστορία, όπως την καταλαβαίνεις διαβάζοντάς την.

Η ιστορία λοιπόν της Griselda του Netflix είναι μεν μια κλασσική ιστορία μοιραίας ανόδου και ακόμα πιο μοιραίας πτώσης ενός μεγάλου εγκληματικού mastermind αλλά η κάμερα των δημιουργών ζουμάρει αδιαμφισβήτητα στο φύλο της διαμορφώνοντας ένα καλοζυγιασμένο anti-hero woman power success story με βραχύ βίο αλλά εντυπωσιακά επιτεύγματα. Μια εξαιρετικά δυναμική και φιλόδοξη, πανέξυπνη γυναίκα, με επιχειρηματικό δαιμόνιο και «τσαγανό» που κυνηγάει την ανεξαρτησία από τους άντρες (κι ας μην τα καταφέρνει εκ του αποτελέσματος πάντα) και το προσωπικό της, διαστρεβλωμένο, underdog αμερικανικό όνειρο, παλεύοντας με τα υπόλοιπα αρσενικά σκυλιά της μαφίας των ναρκωτικών του Μαϊάμι και των κολομβιανών καρτέλ που την προμηθεύουν. Όποια πέτρα κι αν προσπαθήσει να σηκώσει η τηλεοπτική αυτή Griselda στον υπόκοσμο του Miami βρίσκει κι έναν άντρα να της φράζει τον δρόμο με πολλά κιλά ανόθευτου σεξισμού και συναφούς υποτίμησης κι όποιον τέτοιον άντρα βρεθεί στον δρόμο της θα βρει επίσης τον τρόπο να τον προσπεράσει ή/και να τον υποτάξει – νεκρό ή ζωντανό, αρτιμελή ή κομματάκια. Το ας (μην το) πούμε φεμινιστικό πάτημα της σειράς ενισχύεται από το δίπολο που διαμορφώνει από την άλλη πλευρά του καθρέφτη και του νόμου μια ταλαντούχα αστυνομικός που παλεύει να επικοινωνήσει το ταλέντο της σε ένα άλλο πολύ διαφορετικό αλλά πολύ παρόμοιο ανδροκρατούμενο περιβάλλον, αυτό του νόμου και της τάξης. Η αστυνομικός αυτή θα γίνει η νέμεση της Griselda οδηγώντας τη στη φυλακή και αναλαμβάνοντας τον ρόλο του εξουσιοδοτημένου μάρτυρα της συντριβής της.

Η Sofia Vergara στον πρωταγωνιστικό ρόλο γίνεται ένα με το πετσί που έραψαν ο Doug Miro και ο Andre Baiz για τη δική τους Griselda, κλέβοντας τις εντυπώσεις και δικαιώνοντας και με το παραπάνω την επιμονή με την οποία προσπάθησε να ξεφύγει από το κωμικό καλούπι που έριξε γύρω της ο πρωταγωνιστικός της ρόλος στο “Modern Family”. «Είμαι από την Κολομβία, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι μετανάστρια. Ήθελα πάντα τα δικά μου λεφτά, την δικιά μου δουλειά, τα δικά μου πράγματα. Να νιώθω ότι δεν χρειάζεται να εξαρτώμαι από τους άντρες», δήλωσε η Vergara σε συνέντευξη τύπου στο πλαίσιο της προώθησης της σειράς, υπογραμμίζοντας τον ρόλο ambassador που έχει ανεπίσημα αναλάβει (μαζί με τον επίσημο πρωταγωνιστικό  και το extra του executive producer)  για τον χαρακτήρα που εμπνεύστηκαν οι δημιουργοί της Griselda. Κι αν μη τι άλλο παίζει καλά όλους τους ρόλους της – σβήνει απ’ τον χάρτη την Griselda της Catherine Zeta Jones στο “Cocaine Godmother” του David McKenna και σε κάνει ακόμα και να ξεχνάς την πολυαναμενόμενη προσπάθεια της Jennifer Lopez στο σχετικό, επεικείμενο φιλμ του Reed Morano.

Μετά από τα έξι επεισόδια της σειράς, αν και σίγουρα δεν έχεις δει κάτι που δεν έχεις ξαναδεί, αν και η οικονομία της πλοκής τα βρίσκει συχνά λίγο σκούρα με τον συνδυασμό του περιορισμένου διαθέσιμου χρόνου και του επιθυμητού βάθους, έχεις αδιαμφισβήτητα περάσει καλά. Και αν είσαι από εκείνους που τους έλειψε το “Narcos” έχεις δει τη σειρά που πρέπει να δεις.