Boy Shallows Universe: Ένα συγκινητικό, τηλεοπτικό παιδικό όνειρο στο Netflix

Αγόρι και αγόρι (αδέλφια) μένουν με τη μητέρα τους (πρώην εθισμένη στα ναρκωτικά) στο σπίτι του πατριού τους (ο συμπαθέστερος dealer ηρωίνης και κρακ της μικρής οθόνης) στις εργατικές συνοικίες του Brisbane της Αυστραλίας,  στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το μικρότερο αγόρι ονειρεύεται τον κόσμο και λέει αυτό που σκέφτεται, το μεγαλύτερο αγόρι δεν μιλά ποτέ, βλέπει το μέλλον και το ζωγραφίζει – όπως ζωγραφίζει τις λιγοστές κουβέντες του με το δάχτυλό του στον αέρα. Στο παρελθόν τους και στο μέλλον τους τους περιμένει ο πατέρας τους (αλκοολικός βιβλιόφιλος που περιμένει την αφορμή για να ξαναβγάλει τον καλό του εαυτό), στα όνειρά τους ένα αυτοκίνητο πετάει στο σύμπαν. Στο παρόν τους οι συμμορίες για την οποίες δουλεύει ο πατριός τους, προσπαθώντας να τους εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή, και ένας κακός, επικίνδυνος, μυστήριος άνθρωπος πίσω από αυτές τα τινάζουν όλα στον αέρα. Κάτι κακό συμβαίνει, η μητέρα τους πηγαίνει στη φυλακή και ξανακυλάει, όλα πρέπει να αρχίσουν ξανά από την αρχή για το αγόρι και τον αδελφό του.

Boys Shallows Universe: Η τηλεοπτική μεταφορά του best seller του Trent Dalton στο Netflix

Αυτό είναι σε μερικούς τίτλους, με τα λιγότερα δυνατά spoilers το “Boy Shallows Universe”, η τηλεοπτική μεταφορά επτά επεισοδίων του ομώνυμου best seller, πολυβραβευμένου, ημιαυτογραφικού μυθιστορήματος του Trent Dalton – ένα από τα καλύτερα και πιο επιτυχημένα λογοτεχνικά ντεμπούτα των τελευταίων πέντε ετών με έναν από τους καλύτερους στο είδος του και πιο ευφάνταστους τίτλους όλων των εποχών. Και σαν το μυθιστόρημα να μην τσιγκουνεύτηκε καθόλου τη διοχέτευση της αύρας του στην τηλεοπτική σειρά, το τηλεοπτικό “Boy Shallows Universe” είναι μια από τις καλύτερες εγγραφές περιεχομένου του Netflix τα τελευταία χρόνια, και μια από τις πιο όμορφες και τρυφερές coming-of-age ιστορίες που έχουμε δει στη μικρή οθόνη γενικώς.

Παίρνει λίγη ώρα και κανα δυο επεισόδια στη σειρά για να ξεδιπλώσει το μεγαλύτερο της προτέρημα που είναι ο τρόπος που συλλαμβάνει και θίγει ζητήματα όπως το σκληρό έγκλημα, η βία των drug gangs, οι εθισμοί, η ζωή στη φυλακή, η επανένταξη. Ένας τρόπος πολύ διαφορετικός από τις περισσότερες σειρές και ταινίες με σχετική θεματολογία, γεμάτος φως, όνειρο, χιούμορ, αγάπη και (παιδική) αισιοδοξία που καταφέρνει να επαληθεύσει τον εαυτό της στον δρόμο προς την ενηλικίωση. Μέχρι αυτή η σχεδόν παραμυθική ανάγνωση της ιστορίας (το βιβλίο είναι άλλωστε σημαντικά πιο σκοτεινό) να αιχμαλωτίσει τον θεατή σε μια λούπα επαναλαμβανόμενων, μικρών αλλά πολύ δυνατών συγκινήσεων το ενδιαφέρον κρατάει το εξαιρετικό cast που σπάει ρεκόρ συμπάθειας με «προβληματικούς» χαρακτήρες.

Πράγματι πέρα από τους Felix Cameron και Lee Tiger Halley, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους του 13χρονου Eli Bell και του αδελφού του Gus αντίστοιχα, τους οποίους αγαπάς ακαριαία, ενσαρκώνεται ιδανικά και όλος ο βουτηγμένος στα προβλήματα περίγυρός τους. Τις εντυπώσεις κλέβει αδιαμφισβήτητα ο Travis Fimmel στον συγκινητικό μέσα στον τυχοδιωκτισμό του ρόλο του πατριού Lyle ενώ και η Phoebe Tonkin στο ρόλο της μητέρας των αγοριών, Frances, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η περίσταση, ανατρέποντας αθόρυβα πλην άψογα πολλά στερεότυπα περί ηρωϊνομανών. O ρόλος του πατέρα των αγοριών Robert που θα έρθει στο προσκήνιο ήδη από τα μέσα της σειράς είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει τον, αγνώριστο εδώ, Simon Baker ενώ και οι υποστηρικτικοί ρόλοι εξυπηρετούν άριστα το σύμπαν της σειράς, με καλύτερο παράδειγμα τον Bryan Brown που υποδύεται τον Slim Halliday, έναν διαβόητο πρώην κατάδικο που αναλαμβάνει μέντορας του μικρού Eli και τον καθοδηγεί ιδίως κατά τη μεταβατική περίοδο από το απόλυτο χάος στην πρώτη φάση της νέας του ζωής.

Το τελικό αποτέλεσμα, ένα γοητευτικό, τρυφερό χαρμάνι παραμυθιού, ονείρου και παιδικής περιπέτειας, πάνω σε μια βάση προερχόμενη από το κατά πολύ σκληρότερο -στην πραγματική ζωή- περιθώριο έχει όλη τη ζεστασιά που εγγενώς κουβαλάνε συχνά μαζί τους οι παιδικές αναμνήσεις και εξερευνά τον αρμό μεταξύ της απόγνωσης όταν όλα στραβώνουν και της επόμενης μέρας που θα πρέπει να ξαναισιώσουν με έναν τρόπο, που συχνά είναι ο μόνος που δουλεύει: με τα μάτια και τα χέρια ενός παιδιού (ή ενός νέου) που βλέπει και ψηλαφίζει μόνο το happy end και δεν δέχεται το «όχι» ως απάντηση.

Bonus Track: To soundtrack με αυθεντικό αυστραλιανό ροκ από The Churches και INXS αλλά και το “Ruby Tuesday” των Rolling Stones σε ρόλο προυστιανής μαντλέν.