Φόνος στην Άκρη του Κόσμου: Ένα whodunit για την Gen z

Ένα από τα μικρά τελετουργικά της γενικότερης ιεροτελεστίας της τηλεόρασης που σάρωσαν τα νέα ήθη του streaming είναι αυτό το καθιερωμένο ραντεβού που έδινες με το αγαπημένο σου πρόγραμμα ή/και την αγαπημένη σου σειρά μια ορισμένη ημέρα της εβδομάδας, μια συγκεκριμένη ώρα. «Είναι Πέμπτη, έχει Παπακαλιάτη», «είναι Δευτέρα, έχει Παρά Πέντε», το Σαββατοκύριακο «θα δούμε τα Φιλαράκια πρώτα το μεσημεράκι και μετά πάμε βόλτα». Πόσο καιρό και πόσα χρόνια έχουμε άραγε να σκεφτούμε με αυτόν τον τρόπο; Από τότε που έχουμε να ζήσουμε σε μια συνθήκη υπό την οποία γνωρίζουμε ότι αν χάσουμε κάτι που θέλουμε να δούμε στον χρόνο της προγραμματισμένης τηλεοπτικής του μετάδοσης δεν θα το βρούμε να μας περιμένει βολικά σε κάποιο streaming αποθετήριο αλλά θα πρέπει να παραφυλάξουμε για κάποια επανάληψη σε συνήθως ανύποπτο χρόνο.

Στη meta πάνω στο meta ψηφιακή εποχή μας το να χάσουμε ένα τηλεοπτικό ραντεβού έχει σχεδόν μηδενικές συνέπειες στο όνομα της on demand παρακολούθησης – αρκεί να έχεις σύνδεση στο διαδίκτυο ή/και συνδρομή στη σωστή πλατφόρμα. Επειδή η μαγεία της προσμονής και η ιδιαίτερη ποιότητα που προσδίδει στη σχέση θεατή – περιεχομένου είναι κάτι που δεν έχει διαφύγει της προσοχής των στελεχών των νέας γενιάς τηλεοπτικών δικτύων που ασχολούνται με το engagement των χρηστών έχει ξανάρθει «στη μόδα» η τακτή κυκλοφορία των επεισοδίων, συνήθως ανά εβδομάδα. Το έκανε το «The Last of Us» με τεράστια επιτυχία, το κάνει το «The Morning Show», το κάνει και η νέα whodunit σειρά επτά επεισοδίων του FX, με τίτλο «A Murder At The End of the World», διαθέσιμη στο Hulu και στο Disney+, εξαργυρώνοντας στο έπακρο τη φόρμα του μυστηρίου για να καθηλώσει και να σε κάνει να έχεις, μετά από καιρό, κάτι να περιμένεις στην τηλεόραση της Τρίτης – έστω και με όρους streaming.

A Murder at the End of the World: Η τηλεοπτική σειρά μυστηρίου με τους Emma Corin και Clive Owen

Η υπόθεση σχετικά απλή, κλασική από πλευράς φόρμας, με τον απαραίτητο αισθητικό εκσυγχρονισμό που συνεπάγεται τόσο το targeting νεανικών ακροατηρίων όσο και η διασύνδεση της βασικής θεματικής της με ζητήματα νέων ακόμα και φουτουριστικών τεχνολογιών: Η 24χρονη ερασιτέχνης ερευνήτρια, συγγραφέας true crime και κορυφαία hacker, Ντάρμπι Χαρτ (Emma Corrin), και άλλοι οχτώ καλεσμένοι, δέχονται μια πρόσκληση από έναν μοναχικό δισεκατομμυριούχο (Clive Owen) να παρευρεθούν σε ένα εντυπωσιακό, απομακρυσμένο climate-proof θέρετρο αιχμής, στα βάθη της Ισλανδίας. Όταν ένας από τους καλεσμένους εντοπίζεται νεκρός, η Ντάρμπι, υπό την αυξημένη συναισθηματική πίεση ενός κοινού παρελθόντος με το θύμα, πρέπει να χρησιμοποιήσει όλες τις ικανότητές της προκειμένου να αποδείξει ότι πρόκειται για δολοφονία, μέσα σε ένα κλίμα από αντικρουόμενα συμφέροντα και προτού ο δολοφόνος σκοτώσει ξανά.

Με όλο το άρωμα των κλασικών μυστηρίων δωματίου της Αγκάθα Κρίστι ενισχυμένο με στοιχεία από την ποπ κουλτούρα των true crimes αλλά και μια εντυπωσιακή παλέτα σύγχρονων προβληματισμών και κοινωνικο-πολιτισμικών αναφορών όπως τα ethics της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής, ο αμφιλεγόμενος έως ανήθικος μεγάλος πλούτος, η κλιματική κρίση και ο ρόλος του μεγάλου κεφαλαίου στη διαχείρισή της και τα πανταχού παρόντα πια tech politics, το «A Murder At The End of the World» είναι ένα καλοδουλεμένο δείγμα τηλεοπτικού στιλ και σύγχρονου fiction μυστηρίου, κι έχει πολλές από τις ποιότητες των σειρών που σε κάνουν να περιμένεις το επόμενο επεισόδιο. Οι δημιουργοί Brit Marling και Zal Batmanglij να δείχνουν να ξέρουν ακριβώς πώς να χειριστούν το σασπένς και την ένταση ενός whodunit για τη Gen Z και τα προκάτοχα νεανικά κοινά, παίρνοντας έτσι το αίμα τους πίσω για την ανώμαλη εξέλιξη του πολλά υποσχόμενου sci-fi μυστηρίου «The OA» στο Netflix πριν μερικά χρόνια. Η Emma Corrin μοιάζει να είναι πολύ πιο άνετη στο πετσί μιας νεαρής, εκκεντρικής και πανέξυπνης sleuth – hacker σε σύγκριση με την γκαρνταρόμπα της νεαρής πριγκίπισσας Νταϊάνα στο «The Crown» δύο σεζόν πίσω, ξεδιπλώνοντας ευχάριστα κι άλλες πτυχές του κεφαλαίου της ενώ η χημεία της με τον συμπρωταγωνιστή της Harris Dickinson μόνο να βοηθήσει τα πράγματα μπορεί. Κάποια αφελή κομμάτια πρόζας, ιδίως από περιφερειακούς χαρακτήρες της σειράς σε στιγμές υπεραπλουστευμένων αναλύσεων γύρω από τα τεχνολογικά, κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα που συνθέτουν το φόντο της θα μπορούσαν να λείπουν αλλά προς το παρόν η παιδιάστικη αυτή φλυαρία απορροφάται από τις καλές προθέσεις και τη δημιουργική φιλοδοξία της σειράς και πάνω απ’ όλα την ορθόδοξη, παλιάς κοπής αγωνία για το τι θα γίνει μετά.

Ραντεβού για τις απαντήσεις κάθε Τρίτη στο Hulu ή στο Disney+.