Netflix: Τι ανέφερε και τι παρέλειψε το ντοκιμαντέρ Night Stalker

Ο Ρίτσαρντ Ραμίρεζ ήταν ένας 25χρονος σίριαλ κίλερ που είχε τρομοκρατήσει το Λος Άντζελες και τις γύρω περιοχές με τη δολοφονική του μανία (killing spree) από τον Απρίλιο του 1984 έως τον Αύγουστο του 1985. Δρούσε τη νύχτα και έχει μείνει στα χρονικά ως «Night Stalker» («Διώκτης / Κυνηγός της  Νύχτας»). Έμπαινε τη νύχτα σε σπίτια που δεν είχαν συναγερμό ή έτυχε να έχουν ένα παράθυρο ανοιχτό (χωρίς να έχει προηγηθεί παρακολούθηση, ώστε να γνωρίζει ποιοι ήταν οι ένοικοι), συνήθως σκότωνε αμέσως τους άντρες, μετά ξυλοκοπούσε και βίαζε γυναίκες και παιδιά, έκλεβε τιμαλφή και χρήματα.

Τα εγκλήματά του ήταν πολύ βίαια, χωρίς συγκεκριμένη μέθοδο - δεν είχε ηλικιακή ομάδα ούτε όπλο προτίμησης (είχε σκοτώσει από παιδιά έως 90χρονες, χρησιμοποιώντας 22άρι περίστροφο, 25άρι αυτόματο, μαχαίρια κουζίνας, σφυρί, ηλεκτρικό καλώδιο, τηλεφωνικό καλώδιο, ματσέτα, γρύλο, τις γροθιές και τις κλωτσιές του). Μέχρι σήμερα οι εγκληματολόγοι (profilers) δεν μπορούν να τον κατατάξουν σε καμιά από τις γνωστές κατηγορίες σίριαλ κίλερ.

Παρακολούθησα στο Netflix το ντοκιμαντέρ «Night Stalker – The Hunt for a Serial Killer» για τη δράση του Ρίτσαρντ Ραμίρεζ και την καταδίωξή του την αστυνομία, μέσα από την οπτική δυο αστυνομικών των Ανθρωποκτονιών. Το ντοκιμαντέρ δεν αναφέρεται στην αγανάκτηση του κόσμου για την αναποτελεσματικότητα εν γένει της αστυνομίας τότε, ωστόσο οι φωτογραφίες των θυμάτων και οι λεπτομερείς περιγραφές των εγκλημάτων ζωντάνεψαν μέσα μου τον τρόμο που βίωνα εκείνη την εποχή που έμενα στο Λος Άντζελες ως φοιτήτρια. Το ντοκιμαντέρ αφιερώνει (αδικαιολόγητα) πολύ χρόνο στις προσωπικές ιστορίες των αστυνομικών ηρώων και παρότι περιγράφει κάθε έγκλημα του Ραμίρεζ, αφήνει αναπάντητο το «γιατί», δεν αναφέρεται στην ψυχική υγεία του δράστη και στο ότι λήστευε υπό την επήρεια ναρκωτικών και για να αγοράζει ναρκωτικά που του ήταν απαραίτητα.

Ο Ρίτσαρντ (Ρικάρντο) Ραμίρεζ είχε γεννηθεί στις 29 Φεβρουαρίου 1960 στο Ελ Πάσο του Τέξας. Ήταν το τελευταίο από τα πέντε παιδιά μιας οικογένειας Μεξικανών. Ο πατέρας του είχε υπάρξει αστυνομικός και ήταν ιδιαίτερα βίαιος και αυταρχικός άνθρωπος, ενώ η μητέρα του εργαζόταν σε εργοστάσιο – μια διαρροή χημικών στο εργοστάσιο που εργαζόταν όταν ήταν έγκυος στον Ρίτσαρντ είχε εκθέσει το έμβρυο στα χημικά. Δυο φορές είχε χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι, σε ηλικία 2 (οι πληγές του χρειάστηκαν 30 ράμματα) και 5 ετών (έμεινε αναίσθητος για ώρα), με αποτέλεσμα να έχει επιληπτικές κρίσεις έως την εφηβεία. Οι τραυματισμοί στο κεφάλι έχουν συνδεθεί με τη μετέπειτα βίαιη συμπεριφορά πολλών σίριαλ κίλερ.

Για να αποφεύγει την κακοποίηση του πατέρα του, ο Ρίτσαρντ έλειπε συχνά από το σπίτι (λέγεται μάλιστα ότι κοιμόταν στο νεκροταφείο) και περιγράφεται ως μοναχικό παιδί. Σε ηλικία 10 ετών άρχισε να συναναστρέφεται τον ξάδερφό του Μιγκέλ, βετεράνο του πολέμου του Βιετνάμ, και να κάνει χρήση μαριχουάνας. Ο ξάδερφός του άρχισε να του μαθαίνει τη χρήση των όπλων, μεθόδους πάλης και θανάτωσης, ενώ του έδειχνε φωτογραφίες βιασμένων και σκοτωμένων γυναικών από τον ίδιο στο Βιετνάμ. Σε ηλικία 13 ετών ο Ρίτσαρντ έγινε αυτόπτης μάρτυρας δολοφονίας, όταν ο Μιγκέλ σκότωσε εν ψυχρώ τη γυναίκα του στη διάρκεια ενός καβγά. Σε ηλικία 15 ετών εγκατέλειψε το σχολείο κι άρχισε να εργάζεται σε ξενοδοχείο, όπου αποπειράθηκε να βιάσει μια πελάτισσα. Ξυλοκοπήθηκε άγρια από τον σύζυγο της πελάτισσας, αλλά το ζευγάρι δεν κινήθηκε νομικά εναντίον του και η υπόθεση τελείωσε εκεί. Την εποχή εκείνη έμενε με την αδερφή του και τον γαμπρό του από τον οποίο απέκτησε τη γνώση διαρρήξεων και τη συνήθεια της ηδονοβλεψίας, ενώ τα ενδιαφέροντά του περιλάμβαναν το heavy metal, τις πολεμικές τέχνες και τον Σατανισμό. Συνελήφθη για διαρρήξεις, επικίνδυνη οδήγηση και κατοχή μαλακών ναρκωτικών, φυλακίστηκε σε ίδρυμα ανηλίκων και σε ηλικία 20 ετών έφυγε οριστικά από το Τέξας για την Καλιφόρνια.

Στην Καλιφόρνια, άστεγος και χωρίς δουλειά, κοιμόταν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια και αυτοκίνητα, ενώ έκανε και χρήση κοκαΐνης κι έκλεβε σπίτια ή αυτοκίνητα προκειμένου να εξασφαλίζει τη δόση του - μια φορά συνελήφθη για την κλοπή αυτοκινήτου. Στις 28 Ιουνίου 1984 δολοφόνησε μια 79χρονη μέσα στο σπίτι της, μαχαιρώνοντάς την επανειλημμένα. Στις 17 Μαρτίου 1985 πυροβόλησε μια 20χρονη με σκοπό να τη ληστέψει, αλλά αστόχησε. Σκότωσε όμως την 34χρονη συγκάτοικό της. Μόλις λίγες ώρες αργότερα, σκότωσε μια 30χρονη (τραβώντας την έξω από το αμάξι της για να τη ληστέψει). Στις 27 Μαρτίου 1985 μπήκε σε ένα σπίτι με σκοπό τη ληστεία, σκότωσε τον 64χρονο ιδιοκτήτη και μαχαίρωσε τη γυναίκα του. Στις 8 Μάϊου 1985 πυροβόλησε έναν 66χρονο (που τελικά επέζησε) και αφού πήρε χρήματα και κοσμήματα από τη γυναίκα του, τη βίασε και έφυγε. Στις 14 Μάϊου μπήκε στο σπίτι ενός ζευγαριού, πυροβόλησε και σκότωσε τον 66χρονο άντρα, ενώ έδεσε, ξυλοκόπησε και βίασε την 56χρονη γυναίκα. Στις 29 Μάϊου με σκοπό να κλέψει μπήκε σε ένα σπίτι όπου διέμεναν δυο αδερφές 83 και 81 ετών και τις χτύπησε με σφυρί μέχρι θανάτου. Στις 30 Μάϊου διέρρηξε το σπίτι μιας 42χρονης και τη λήστεψε, αφήνοντας ζωντανούς την ίδια και τον 11χρονο γιο της. Στις 2 Ιουλίου διέρρηξε το σπίτι μιας 75χρονης με σκοπό τη ληστεία, τη μαχαίρωσε επανειλημμένα και έφυγε. Στις 7 Ιουλίου 1985 ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου μια 61χρονη μέσα στο σπίτι της, ενώ την ίδια νύχτα στην ίδια γειτονιά εισέβαλε στο σπίτι μιας 63χρονης, έκλεψε τα κοσμήματά της κι έφυγε αφήνοντάς τη ζωντανή. Στις 20 Ιουλίου 1985 μπήκε με μια ματσέτα στο σπίτι ενός ζευγαριού (68 και 66 ετών) και τους μαχαίρωσε ενώ  κοιμόντουσαν, τους πυροβόλησε, ακρωτηρίασε τα πτώματα κι έφυγε με ό,τι πολύτιμο βρήκε. Την ίδια νύχτα εισέβαλε σε άλλο σπίτι, σκότωσε τον άντρα, έδειρε και βίασε τη γυναίκα και τον γιο της, έκλεψε 30.000 δολάρια κι έφυγε. Στις 5 Αυγούστου πυροβόλησε ένα ζευγάρι μέσα στο σπίτι του, αλλά αστόχησε και τράπηκε σε φυγή. Στις 8 Αυγούστου 1985 διέρρηξε και λήστεψε το σπίτι ενός ζευγαριού, αφού σκότωσε τον άντρα και βίασε τη γυναίκα.

Ο Ραμίρεζ συνέχισε τη δράση του στο Σαν Φρανσίσκο εισβάλοντας στις 18 Αυγούστου 1985 στο σπίτι των Παν και σκοτώνοντας το ζευγάρι, αφού πρώτα βίασε τη γυναίκα. Οι έρευνες της αστυνομίας συσχέτισαν τον δράστη με τα εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί τους προηγούμενους μήνες στο Λος Άντζελες και όταν σε συνέντευξη Τύπου η αστυνομία έκανε γνωστό το προφίλ του καταζητούμενου, ο Ραμίρεζ επέστρεψε στο Λος Άντζελες. Στις 24 Αυγούστου έγινε αντιληπτή η απόπειρά του να διαρρήξει ένα σπίτι και τράπηκε σε φυγή, ενώ την ίδια νύχτα κατάφερε να διαρρήξει και να ληστέψει το σπίτι ενός νεαρού ζευγαριού, όπου πυροβόλησε τον άντρα (επέζησε μετά την αφαίρεση δυο σφαιρών από το κεφάλι του) και βίασε τη γυναίκα, αλλά την άφησε να ζήσει.

Με την περιγραφή του Ραμίρεζ από τα θύματά του, το αποτύπωμά του από σπίτι που διέρρηξε αλλά και από το κλεμμένο το 1984 αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε  κατάφερε η αστυνομία να ταυτοποιήσει τον δράστη τόσων εγκλημάτων. Η φωτογραφία της Σήμανσης από το 1984 που είχε συλληφθεί για το κλεμμένο αυτοκίνητο δημοσιεύθηκε και σε δυο μέρες ο Ρίτσαρντ Ραμίρεζ βρισκόταν στα χέρια της αστυνομίας (η αστυνομία ουσιαστικά τον έσωσε, γιατί είχε ξυλοκοπηθεί από πολίτες στη Μεξικανική γειτονιά του Λος Άντζελες που τον αναγνώρισαν).

Το 2009, το δείγμα DNA που είχε ληφθεί από τόπο εγκλήματος, όπου στις 10 Απριλίου 1984 είχε βιασθεί, ξυλοκοπηθεί και μαχαιρωθεί ένα 9χρονο κορίτσι (η Κινεζοαμερικανή Μι Λιούνγκ) ταυτοποιήθηκε με το δείγμα DNA του Ραμίρεζ και η δολοφονία αυτή θεωρείται η πρώτη γνωστή δολοφονία του Ρίτσαρντ Ραμίρεζ.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο Ραμίρεζ είχε ήδη βιώματα που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του. Οι ψυχίατροι θεωρούν ότι εκτός από διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας, συγκέντρωνε όλα τα χαρακτηριστικά της ψυχοπάθειας (παρασιτική διαβίωση, έλλειψη μακροπρόθεσμων στόχων, έλλειψη τύψεων, εγκληματικότητα νεανικής ηλικίας, ανευθυνότητα, παρορμητικότητα, αναζήτηση έντονων συγκινήσεων  κ.α.) που η χρήση ναρκωτικών ενέτεινε.

Η δίκη του για 13 δολοφονίες και άλλες 30 κακουργηματικές πράξεις άρχισε τρία χρόνια μετά τη σύλληψή του, τον Ιούλιο του 1988. Οι ένορκοι τον έκριναν ένοχο και για τις 43 κατηγορίες που του αποδόθηκαν και καταδικάστηκε 19 φορές σε θάνατο. Ο δικαστής που επέβαλε τη θανατική ποινή μετά από καταθέσεις και μαρτυρίες πέντε μηνών είπε χαρακτηριστικά για τις πράξεις του Ραμίρεζ: «Επεδείκνυαν βαναυσότητα, σκληρότητα και αγριότητα που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να κατανοήσει». Μετά την ανακοίνωση της ποινής του, ο Ραμίρεζ είπε στους δημοσιογράφους: «Σιγά το πράγμα! Ο θάνατος είναι μέσα στους κινδύνους του επαγγέλματος. Θα σας δω στην Disneyland». Μεταφέρθηκε στην πτέρυγα μελλοθανάτων των φυλακών Σαν Κουέντιν, όπου πέθανε από καρκίνο στις 7 Ιουνίου 2013.

Στη διάρκεια της δίκης του ήταν αισθητή η παρουσία πολλών «θαυμαστριών» του. Είναι ένα φαινόμενο συνηθισμένο στις ΗΠΑ σε υποθέσεις σίριαλ κίλερ που λέγεται υβριστοφιλία ή «Σύνδρομο Μπόνι και Κλάιντ» και εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες που ερωτεύονται ή έλκονται σεξουαλικά από άντρες εγκληματίες. Στην παθητική μορφή του συνδρόμου οι γυναίκες  πείθουν τον εαυτό τους ότι ο αγαπημένος τους είναι αθώος, αλληλογραφούν μαζί του, νιώθουν ασφαλείς, αφού αυτός έχει ήδη συλληφθεί, τον συμπονούν και του συμπαραστέκονται (και στην Ελλάδα, ο Παπαχρόνης, ο «Δράκος της Δράμας» λάμβανε επιστολές από εκατοντάδες «θαυμάστριες»). Στην επιθετική μορφή της υβριστοφιλίας οι γυναίκες πρόθυμα βοηθούν τον άντρα που ερωτεύθηκαν και συμμετέχουν στην εγκληματική του δράση. Στην περίπτωση του Ραμίρεζ, η Ντορίν Λιόι του είχε γράψει 75 επιστολές από τη στιγμή που φυλακίστηκε και το 1996 παντρεύτηκαν. Δήλωνε ότι θα αυτοκτονούσε την ημέρα εκτέλεσης του Ραμίρεζ. Τελικά τον εγκατέλειψε το 2009, όταν αποδείχθηκε ότι είχε βιάσει και δολοφονήσει το 9χρονο κορίτσι. Όταν πέθανε ο Ραμίρεζ, ήταν αρραβωνιασμένος με μια 23χρονη συγγραφέα.