Δύο μοναδικά αθλητικά ντοκιμαντέρ για να δείτε μετά το Last Dance

Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του ESPN και του NETFLIX για τον Μάικλ Τζόρνταν και τους Σικάγο Μπουλς έφερε τον αθλητισμό και δη το μπάσκετ στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε μια περίοδο χωρίς αθλητισμό. Το  Last dance τα είχε όλα και δεν ήταν μια αγιογραφία του G.O.A.T Μάικλ Τζόρνταν. Ίσως να ήταν τέλειο αν είχε περισσότερα υλικό για τον Τζέρι Κράους αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν υπέροχο και το είδαν ακόμα και άνθρωποι που δεν λατρεύουν το μπάσκετ.

Κατά κάποιο τρόπο αναζωπύρωσε την αγάπη του κόσμου για τα αθλητικά ντοκιμαντέρ και είναι μια ευκαιρία να δείτε κάποια ακόμα ντοκιμaντέρ που σχετίζονται με τον αθλητισμό και συγκαταλέγονται στα κορυφαία του είδους.

Θα ξεχωρίσω δύο: Το «Όταν ήμασταν βασιλιάδες» και το «Ίκαρος».

Το «Ίκαρος» είναι πιο πρόσφατο και μπορείτε να το δείτε στο NETFLIX. Πήρε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμάντερ το 2018 και αν το ξεκινήσεις και περιμένεις λίγα λεπτά τα μάτια σου θα καρφωθούν στην οθόνη για όση ώρα διαρκεί. Ο δημιουργός Μπράιν Φόγκελ είχε μια εξαιρετική ιδέα αλλά το τυχαίο είναι που απογειώνει το φιλμ. Συνοπτικά, ο Φόγκελ που είναι και ερασιτέχνης ποδηλάτης –όσο ερασιτέχνης είναι κάποιος που παίρνει μέρος σε αγώνες επιπέδου Tour de France- αποφασίζει να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αναβολικών για να διαπιστώσει πόσο θα επηρεάσουν την απόδοσή του ενώ ταυτόχρονα έχει ως βασικό στόχο να περνάει «καθαρός» τα τεστ αντι-ντόπινγκ.

Σε αυτό το πλαίσιο φθάνει μέχρι έναν θεσμικό Ρώσο επιστήμονα του αντι-ντόπινγκ και ξαφνικά βρίσκεται στο επίκεντρο του μεγαλύτερου σκανδάλου ντόπινγκ. Στην ουσία είναι δύο ντοκιμάντερ σε ένα και σε καμία περίπτωση δεν θα νιώσετε ότι χάσατε το χρόνο σας. Το πιο πιθανό είναι να σας εντυπωσιάσει η δουλειά (και η «τύχη») του Φόγκελ.

Στις 30 Οκτωβρίου του 1974 έγινε ο πιο διάσημος ίσως αγώνας πυγμαχίας «βαρέων βαρών» (όπως ονομαζόταν τότε η κατηγορία) στην Κινσάσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (γνωστό ως Ζαΐρ μέχρι το 1997). Είναι γνωστός ως «Rumble in the Jungle» και ήταν ο αγώνας μεταξύ του πρωταθλητή Τζορτζ Φόρμαν και του Μοχάμεντ Άλι.  

Είναι ένας ύμνος στην τεράστια προσωπικότητα του Άλι και ταυτόχρονα η καταγραφή μιας εποχής που η Αφρική άρχισε να αλλάζει. Όπως και το «Ίκαρος» το 2018, το «Όταν ήμασταν βασιλιάδες» κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ το 1996. Απολύτως δικαιολογημένα. Δεν είναι σύνηθες να βλέπεις να μιλούν για ένα αγώνα πυγμαχίας αυτόπτες μάρτυρες όπως ο συγγραφέας Νόρμαν Μέιλερ ενώ τα οπτικά ντοκουμέντα σίγουρα θα σας καταπλήξουν. Ταυτόχρονα ίσως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για όσους δεν γνωρίζουν τον Μοχάμεντ Άλι να καταλάβουν γιατί θεωρείται τόσο σημαντική προσωπικότητα –όχι μόνο του αθλητισμού.

Μαζί με το Last Dance αυτά τα δύο ντοκιμαντέρ είναι σίγουρα μέσα στα 10 κορυφαία όλων των εποχών.