TV + Series

Μη φοβηθείς το κεντρί από τις «Άγριες μέλισσες»

Η νέα σειρά του ANT1 «Άγριες Μέλισσες» έκανε πρεμιέρα την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου και τα πρώτα δείγματα είναι, απλά, εξαιρετικά

Κέλλη Κρητικού
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Κέλλη Κρητικού γράφει τις εντυπώσεις της για τη νέα σειρά του ANT1 «Άγριες Μέλισσες».

Η νέα μεγάλη παραγωγή του ANT1 μαγνήτισε από την πρώτη στιγμή τα βλέμματα των τηλεθεατών, σε μια εποχή που η μυθοπλασία δίνει μάχη για να ξανακερδίσει τη θέση που της αντιστοιχεί στην ελληνική τηλεόραση. Οι «Άγριες Μέλισσες» κατόρθωσαν από το πρώτο επεισόδιο να πείσουν και να σαγηνεύσουν το κοινό δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να μετατραπεί η σειρά σε καθημερινή συνήθεια.

Το σενάριο της Μελίνας Τσαμπάνη κάνει τη διαφορά∙ λιτό, χωρίς υπερβολές και συναισθηματικούς εκβιασμούς, στοχεύει απευθείας στην ψυχή του τηλεθεατή. Η ιστορία της πηγάζει από τα ήθη, τα έθιμα, τις αντιπαλότητες, τα οικονομικά αλισβερίσια, την εξουσία των ισχυρών, τις παραδόσεις και τους άγραφους νόμους της εποχής του ’50 και στηρίζεται στην απλότητα των διαλόγων, στην πειστικότητα των αντιδράσεων, στις ανατροπές της ζωής και στην ανάγκη των ανθρώπων να επιβιώσουν και να κρατήσουν ψηλά την αξιοπρέπειά τους με όποιο κόστος, με όποιο τίμημα.

Η σκηνοθετική μπαγκέτα του Λευτέρη Χαρίτου αναδεικνύει έναν προς έναν τους κρυφούς άσους του σεναρίου, με την επιβλητική μουσική επένδυση να δίνει ένταση και βάθος στις σκηνές και να εντείνει την αγωνία. Εξωτερικά γυρίσματα που ζωντανεύουν τις ομορφιές της χώρας μας −με το χρώμα από τα στάχυα να μαγεύει το βλέμμα− και αναπαριστούν πιστά μια ολάκερη εποχή μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια. Ζωντανοί διάλογοι και κινηματογραφικός ρυθμός πυροδοτούν το ενδιαφέρον και δεν επιτρέπουν στην ιστορία να κουράσει και να οδηγηθεί σε ανούσιες επαναλήψεις. Η δωρικότητα και η καθαρότητα των γραμμών δίνουν το έναυσμα για να αναπτυχθεί η υπόθεση.

© ANT1

Θεσσαλικός Κάμπος, 1958. Η Ελένη, η Ασημίνα και η Δρόσω μένουν ξαφνικά ορφανές και πρέπει να παλέψουν με νύχια και με δόντια για να βγάλουν τα προς το ζην, χωρίς να πουλήσουν τη γη που τους κληροδότησε ο πατέρας τους. Ενωμένες σαν μια γροθιά, έρχονται αντιμέτωπες με τα κουτσομπολιά, τα υποτιμητικά βλέμματα, τις δυσκολίες που τους δημιουργεί ο μεγαλογαιοκτήμονας Δούκας Σεβαστός. Η Ελένη, ως αρχηγός της οικογένειας, αντιστέκεται σθεναρά αλλά δεν καταφέρνει να υπερπηδήσει τα εμπόδια. Για να διατηρήσει την αξιοπρέπεια της οικογένειάς της –και να γιατρέψει την πληγή που της ανοίγει η επιστροφή του μεγάλου της έρωτα Λάμπρου με μια σύζυγο στο πλευρό του− αποφασίζει να δεχτεί τη συμφωνία που της προτείνει ο Σέργιος, ο πρωτότοκος γιος του Σεβαστού: να παντρευτούν ώστε τα κτήματα να περάσουν στα χέρια του και εκείνη να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή και δυο καλές τύχες για τις αδερφές της.

Μόνο που την πρώτη νύχτα του γάμου δεν βάφεται το σεντόνι της με αίμα, αλλά τα χέρια της και των αδερφάδων της. Με το αίμα του Σέργιου. Και όλα αρχίζουν...

Μια σειρά δομημένη, χωρίς υπερβολές και εξάρσεις και σίγουρα χωρίς κανένα ίχνος επιτήδευσης. Όλοι οι χαρακτήρες μοιάζουν πραγματικοί και οι καταστάσεις που βιώνουν πλέκονται τόσο όμορφα μεταξύ τους, χαρίζοντας στον αναγνώστη μια μαγευτική ιστορία ζωής. Μια ηθογραφία όπου τα πάθη, ο έρωτας, τα ανομολόγητα μυστικά, οι αμείλικτες ενοχές, τα απύθμενα μίση και οι αψιμαχίες κυριαρχούν.

Η επιλογή του καστ είναι άκρως επιτυχημένη, χωρίς να μπορείς να ξεχωρίσεις πρωταγωνιστές από δευτεραγωνιστές. Με μέτρο, καθαρή άρθρωση, εκφραστικότητα και πλαστικότητα, κάθε ηθοποιός δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Όλοι είναι ένα κράμα ισορροπημένο και αρμονικό, όπου κάθε ρόλος εξυπηρετεί τις ανάγκες τις ιστορίας, δίνει ώθηση στις εξελίξεις, διαμορφώνει με κάθε πράξη και κάθε αντίδραση τις καταστάσεις, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη. Οι ματιές έχουν μια επίδραση καταλυτική και οι λέξεις κρύβουν μέσα τους μια δυναμική που παρασύρει τον τηλεθεατή στον χείμαρρο των εξελίξεων.

© ANT1

Οι ηθοποιοί έχουν ενστερνιστεί απόλυτα τους χαρακτήρες που υποδύονται, έχουν αποκωδικοποιήσει τον συναισθηματικό τους κόσμο και γι αυτό επιτυγχάνουν να μεταμορφωθούν και να αποδώσουν στο εκατό τοις εκατό τις ψυχολογικές διακυμάνσεις τους. Υποκριτική δεινότητα που στηρίζεται στην ουσία και όχι σε τηλεοπτικές υπερβολές και κλισέ.

Κινηματογραφικά πλάνα, στακάτος ρυθμός, φανταστική φωτογραφία, άρτια ανάλυση εικόνας, δυνατό σενάριο, εξαίσια σκηνοθεσία και φυσικά ερμηνείες που καθηλώνουν, είναι τα στοιχεία εκείνα που μετουσιώνουν το κεντρί από τις «Άγριες μέλισσες» σε νέκταρ για τον τηλεθεατή, σε μια στιγμή που το έχει μεγάλη ανάγκη.