Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι συνειδητά ένας καλός άνθρωπος. Στέκεται στο πλευρό του αδικημένου, δίνει μάχες για την εξάλειψη των κάθε τύπου διακρίσεων, συμμετέχει στον πόνο και, έχοντας προσωπική πείρα περί αυτού, με ειλικρίνεια και θαυμασμό συμμετέχουμε στην αποθέωση του δημόσιου λόγου του. Τον εκφωνεί όπου κι αν βρίσκεται, σε χώρους που προσφέρονται (όπως στις συνεντεύξεις του) ή σε πιο άβολο περιβάλλον (όπως από την καρέκλα του κριτή σε τάλεντ σόου). Στο τελευταίο επεισόδιο του «Ελλάδα έχεις ταλέντο», πήρε αφορμή από το καταγγελτικό κατά του bullying τραγούδι ενός διαγωνιζομένου και προχώρησε σε μία μη συνήθη για τον άτολμο τηλεοπτικό λόγο εξομολογητική υπεράσπιση του διαφορετικού: «Εγώ είμαι παιδί διαφορετικό που, ωστόσο, δεν είχα υποστεί bullying... Οι γονείς πρέπει να πουν τα παιδιά τους ότι τα άλλα παιδιά οφείλουν να τα σέβονται...Οι γονείς που τα παιδιά τους ασκούν bullying θα πρέπει να ντρέπονται».
Κανείς κανονικός άνθρωπος δεν μπορεί να έχει διαφορετική άποψη από αυτή που εξέφρασε ο Καπουτζίδης, αλλά η συνέχεια πήρε διαστάσεις που μάλλον ξεφεύγουν από το στόχο της τόσο απαραίτητης ευαισθητοποίησης. Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος την επόμενη είπε ακριβώς τα εξής: «Αυτό που εκείνος (ο Καπουτζίδης) υπέστη ή δεν υπέστη μέσα από την έντονη προσωπικότητά του, ενδεχομένως να το έχει κάνει να το υποστούν άλλοι. Έχω προσωπική εμπειρία από τον Γιώργο Καπουτζίδη, ο οποίος όταν ήταν κραταιός στο Mega, έπαιρνε τηλέφωνο όταν κάτι δεν του άρεσε που είναι στον αέρα και επέπληττε. Δεν θα πω τίποτε περισσότερο, γιατί δεν θέλω να επεισέλθω σε λεπτομέρειες. Δεν μπορεί αυτό που λες να μην κάνουν οι άλλοι, θα το κάνεις εσύ». Αυτό! Δεν είπε ότι καλά κάνουν όσοι ασκούν bullying, δεν υποστήριξε τους θύτες, απλώς έθεσε προς συζήτηση την υπόθεση ότι υπάρχει περίπτωση όλοι μας, ακόμα και οι πιο ευαισθητοποιημένοι, να πέσουμε στην παγίδα της άσκησης bullying (το καλό σενάριο) ή απλώς βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει ένα παλιό παράπονο, ή να λύσει τους λογαριασμούς του με τον Καπουτζίδη (το κακό σενάριο). Όμως ούτε στη μία, ούτε στην άλλη περίπτωση τοποθετήθηκε υπέρ του bullying!
Στην ιστορία έδωσε συνέχεια με ανάρτησή του στα social media ο Γιώργος Καπουτζίδης. Διευκρίνισε ότι το παρεμβατικό τηλεφώνημα που έκανε σε υψηλόβαθμα στελέχη του Mega και στον ίδιο τον παρουσιαστή, ήταν υπαρκτό και αφορούσε στο 2015. «Την παγκόσμια ημέρα κατά του bullying, ο κύριος Ουγγαρέζος είχε καλεσμένο στην εκπομπή του τον κύριο Γεωργίου. Του έστειλα αμέσως μήνυμα και του είπα ότι επέλεξε πολύ λάθος την ημερομηνία. Ο κύριος Γεωργίου έχει σημαδέψει το όνομά του με πρωτοφανείς ομοφοβικές επιθέσεις και σχόλια στην τηλεόραση. Δεν θα έπρεπε να ήταν καλεσμένος εκείνη την ημέρα».
Η περιγραφή στον Γιώργο Γεωργίου που κάνει ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι δίκαιη, αλλά κατά το ήμισυ. Πράγματι ο Γεωργίου έχει εκστομίσει απίστευτα πράγματα με ευθείες προσωπικές προσβολές, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το άλλο μισό το περιγράφει ο ίδιος ο Καπουτζίδης: «Αν με ρωτήσετε πραγματικά τη γνώμη μου, τώρα πια τον θαυμάζω. Όχι φυσικά για τις απόψεις του, αυτές τις καταδικάζω και θα τις καταδικάζω πάντα. Αλλά γιατί είναι ένας πατέρας που έδωσε μάχες για το γιο του, έμεινε δίπλα του ως το τέλος, πάλεψε και θυσιάστηκε για το παιδί του. Τον θαυμάζω και το εκτιμώ απεριόριστα».
Εδώ κάνουμε στάση. Ο Γεωργίου δεν «έδωσε μάχες για το παιδί του» μετά την εκπομπή που έκανε ο Ουγγαρέζος. Τις έδινε πολύ καιρό πριν. Όταν δηλαδή κάθισε απέναντι στον παρουσιαστή δεν ήταν μόνο ο «ομοφοβικός» αλλά κι «αυτός που πάλεψε και θυσιάστηκε». Επομένως η επιλογή του δεν ήταν μονοθεματική, προερχόταν από μία συνολική πορεία. (Κατά σύμπτωση, η ημέρα που ο Καπουτζίδης έλεγε ότι θαυμάζει τον Γεωργίου ήταν παγκοσμίως αφιερωμένη στη μη βία. Πόσο ισχυρή θα ήταν μία παρέμβαση στον ίδιο και στους «ανώτερους» του, που θα τον κατήγγειλε ότι αυτή την ημέρα διάλεξε να μιλήσει θετικά για τον Γεωργίου ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει τόσο βίαιες ομοφοβικές εκφράσεις;)
Όποια όμως ερμηνεία και να δοθεί στη φιλοξενία του Γεωργίου από τον Ουγγαρέζο, πάλι ο τελευταίος δεν παίρνει επ’ ουδενί θέση υπέρ του bullying! Όμως δημιουργούνται σχετικές υπόνοιες σε όποιον διαβάζει τις αναρτήσεις του Καπουτζίδη. Σε ένα κείμενο (επαναλαμβάνω 100%σωστό) ευαισθητοποίησης που καταλήγει ότι εκείνος θα αντιδρά κατά του bullying και τοποθετεί τους «απέναντι», τον Ουγγαρέζο (και τη Μεσσαροπούλου), ο αναγνώστης σχηματίζει -προφανώς χωρίς ευθύνη του συγγραφέα- την εντύπωση ότι υπάρχουν δυο στρατόπεδα και οι «αντίπαλοι» ανήκουν στην κατηγορία των υποστηρικτών του bullying!
Το τελευταίο δεν είναι διόλου υπερβολικό. Στα άπειρα σχόλια των social media ο Ουγγαρέζος εμφανίζεται από τραμπούκος έως ηθικά υπεύθυνος για την ομοφοβία και ήδη έχουν αρχίσει να πέφτουν οι πρώτες απειλές. Η περίπτωση θυμίζει την ιστορία με τον «δολοφόνο γατών». Σαν τέτοιος παρουσιάστηκε ένας εντελώς άσχετος με την αποτρόπαια πράξη συμπολίτης, ο οποίος έκτοτε ζει σε συνθήκες κόλασης μια που δέχεται καθημερινές απειλές από φιλόζωους που απλώς συντονίζονται με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα χωρίς να εξετάζουν τα βασικά. Στην ουσία είναι τόσο ευαίσθητοι που συνθλίβουν έναν άνθρωπο και η δυσάρεστη αυτή κατάσταση πρέπει να εξαφανιστεί και όχι να μετατεθεί σε άλλο πρόσωπο.
Υ.Γ. Η παρέμβαση του Καπουτζίδη αναφέρεται και στους γονείς. Αυτοί που τα παιδιά τους υιοθετούν μεθόδους bullying πρέπει να νιώθουν ντροπή. Σωστό. Όσο για τους δικούς του γονείς, αντιδρά κατά του bullying γιατί τους τιμά. Πάνσωστο. Όμως αλήθεια πώς αισθάνονται οι γονείς του Ουγγαρέζου, όταν το δικό τους παιδί τοποθετείται σε ένα στρατόπεδο που δεν ανήκει; Επειδή η ευαισθητοποίηση είναι ειλικρινής και ισχυρή, αναπόφευκτα οδηγεί στη δημόσια επανόρθωση ή έστω σε απαραίτητη διευκρίνιση. Θα τη χαρούμε.
Πλάνα με πρωταγωνιστή τον βασιλιά του ροκ εν ρολ, το ποδόσφαιρο μέσα από τις ισπανίδες αθλήτριες που άλλαξαν τους κανόνες και ο Iron Mike στο ρινγκ μετά από 19 χρόνια
12°
