Make you want to keep a rockin’

Συμπέρασμα: «Γιατί τα παιδιά αυτής της χώρας, όσο γαμημένη, μπερδεμένη και κουλουβάχατη είναι η ζωή τους, τόσο περισσότερο έχουν ανάγκη να ξέρουν πως εκεί έξω υπάρχουν κι άλλοι σαν αυτούς. Γι' αυτό βγάζουμε δίσκους, αυτοί αγοράζουν τους δίσκους μας, so κick out the jams». Στην τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου του «Vinyl», ο Ρίτσι Φινέστρα δίνει τον υπέρτατο ορισμό του ροκ εν ρολ, ενώ ο Σκορτσέζε μοντάρει τα λόγια του πάνω στο μυθικό τραγούδι των Mc5.«I know how you want it child/ hot, quick and tight/ the girls can't stand it/ when you're doin'it right/ let me up on the stand/ and let me kick out the jam/ yes, kick out the jams».

Τι σειράρα! Ξεκίνησε με το «Personality Crisis» των Dolls και σε χαιρετάει ο πρώτος κύκλος με τον ύμνο του Wayne Kramer, μετέπειτα συντρόφου της Πάτι Σμιθ, έβαλε το πλαίσιο δηλαδή και καθόρισε τα όρια, το τερέν, όπου εντός του ο Ρίτσι ζει, πέφτει, σκοτώνεται, ανασταίνεται, ξαναπεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Glorify the cult of the city ή και αχ, αυτή η μυθική Νέα Υόρκη του ’70, που στο τελευταίο επεισόδιο οι μπάτσοι σταματάνε τη συναυλία των Nasty Bits, προσφέροντας άθελά τους τη σωτηρία του Φινέστρα, μιας και η μπάντα-άλογο στο οποίο ποντάρει γίνεται πλέον το αγαπημένο γκρουπ μιας γενιάς που ψάχνει μέσα στη μουσική την ταραχή και την αδρεναλίνη.

Μαφιόζοι, φόνοι, συλλήψεις, καρφώματα, πουλήματα, όργια και άγρια ξεσκαρταρίσματα, επικίνδυνες ισορροπίες, υπερβολές και υπερβολικές δόσεις, ακόρντα, και ως τη γέννηση του CBGB's το πήγε ο Σκορτσέζε, μιας κι ο μπάρμαν που κερνάει τον Φινέστρα παγωμένες Bud, αυτός με το αφρό μαλλί, δεν είναι άλλος από τον Χίλι Κρίσταλ, μετέπειτα ιδιοκτήτη και γκουρού του πανκ τυφώνα. Το «Vinyl» ξεφεύγει από τους χαρακτηρισμούς «σειράρα», «άπαιχτο», «το κρατάει αληθινό» και λοιπά κλισέ του προκάτ ενθουσιώδη γραφιά ή τηλεθεατή. Όχι πως δεν είναι όλα τα παραπάνω, εννοείται και μέσα. Όμως αυτό που νομίζω πως για τη φυλή μας έκανε τη διαφορά και μας μετέτρεψε σε ζήτουλες που κάθε Κυριακή στα κανάλια Novacinema έψαχναν το φιξάκια τους, όπως ο Λου Ριντ στο «Waiting for the man», ήταν πως ο δικός μας man, ο Σκορτσέζε, δεν μας ντίλαρε ό,τι να 'ναι, μα καθαρή, αγνή, ανόθευτη μουσική.

Αλλά και παραπέρα, μιας και τα τραγούδια όλοι πια μπορεί να τα ακούσουν και να τα βρουν. Τη σημειολογία τους όμως, όπως και τη μήτρα που τα γέννησε, τις μνήμες και την εποχή, τους κώδικες και τα μυστικά υπόγεια που οι ήρωές τους πρώτα τα έζησαν και μετά τα συμπύκνωναν σε κολασμένα χιτάκια, τούτα μόνο ο Σκορτσέζε έχει το τάλαντο και μας τα εξύφανε στην υπέρτατη ιστορία.

Βέβαια, τίποτα δεν τελείωσε κι ας έγραφε το τίζερ «τέλος κύκλου». Όλα, μάλλον, τώρα αρχίζουν. Πήρε το μάτι σου τον Joey των Ramones στη σκηνή που οι Nasty Bits πυροβολούν το «Woman Like You»; Έπιασες το μεσσιανικό φωτοστέφανο με το οποίο περιβάλλει τον Φινέστρα σε εκείνη τη σκηνή που μόνο με τα μάτια συγχωρεί τον «Ιούδα» Ζακ; Ο Ρίτσι, όχι από τη Ναζαρέτ, μα από τους Nazareth της τραγουδάρας «Love Hurts». Ο ροκ εν ρολ Χριστούλης, ο εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών άνθρωπος, που όμως λίγο πριν τη σταύρωση ή την έκπτωση από τον Παράδεισο, τούτος ο μισός γεμάτος ανομήματα και ο άλλος μισός ευλογημένος από τη θεία Χάρη, στο τέλος κοιτά τον φακό και είναι σαν να προλογίζει τον δεύτερο κύκλο: «Let me be who I am/ cause it gets in your brain/ it drives you insane/ leaping Frenzy/ let me be who I am/ and let me kick out the jams». Ως το επόμενο ραντεβού και το ξεκίνημα του δεύτερου κύκλου, yeahhhhh, kick out the jams, motherfuckers!

Info: Η σειρά «Vinyl» της ΗΒΟ σε παραγωγή Μάρτιν Σκορσέζε, Τέρενς Γουίντερ και Μικ Τζάγκερ προβλήθηκε με ελληνικούς υπότιτλους στα κανάλια Novacinema ταυτόχρονα με την Αμερική.

Μείνετε συντονισμένοι, ο δεύτερος κύκλος έρχεται. Τον οποίο, όπως και τον πρώτο κύκλο, θα μπορείτε να τον απολαύσετε και live στο tablet, το PC ή το Smartphone σας μέσω του Nova GO, ή όποτε το θέλετε εσείς Οn Demand με το Nova GO και χωρίς επιπλέον χρέωση.