Η Κάσος του Θράσου Καμινάκη (Μικρό Πολυτεχνείο)

Εδώ Κρύβομαι. Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για το κρυσφύγετό του. Φοβάται μην αποκαλύψει μυστικά που θα τον προδώσουν. Η Κάσος δεν με προδίδει ποτέ. Εδώ δεν με ξέρει κανείς. 

Ανήκω στην κατηγορία monachus-monachus και απειλούμαι άμεσα από αφανισμό. Γι’ αυτό περνάω απαρατήρητος, σχεδόν διάφανος, όπως τα νερά στην παραλία της Αγκάλης που πάω για μπάνιο. Μοιάζω στην Παναγιά την Ποταμίτισσα, οχυρωμένος μέσα στο σπήλαιο, πλάι στην κοίτη του ξεροπόταμου Σκυλά. Είμαι σαν ταπεινό προσκύνημα στον Άη Γιώργη, στις Χαδιές. Και ξάφνου γίνομαι ο ζερβός κασιώτικος χορός, που πάει αντίθετα στο χρόνο κι αντίθετα μ’ όλους τους χορούς. Είμαι πολύ χορευταράς. Στην Κάσο, όμως, έδωσα το λόγο μου να προσέχω. Να μη με δει να χορεύω κανείς. 

Δεν χάνω πανηγύρι για πανηγύρι… είμαι εκεί στριμωγμένος ανάμεσα στους τουρίστες των βορείων χωρών, που ακούν εμβρόντητοι την κασιώτικη λύρα και βλέπουν τους αυτοσχέδιους στιχουργούς να στιχομυθούν με μαντινάδες και αναρωτιούνται. 

Ένας αθόρυβος ξένος κι εγώ. Να αναρωτιέμαι, γιατί η Ελληνοκαμάρα λέγεται έτσι; Πώς διώχτηκαν τα αερικά από το χωριό Παναγιά και τη θέση τους πήρανε οι Έξι Εκκλησιές; Γιατί στο καφενείο της Μαρούκλας, στο Αρβανιτοχώρι, γράφω, πίνω και δεν μεθάω ποτέ; Τι κάνει το συννεφιασμένο πανηγύρι του Άη Μάμα στις 2 του Σεπτέμβρη την πιο ερωτική γιορτή σε όλη την Ελλάδα; 

Και μόνο όταν οι κασιώτικοι ντολμάδες ξεπροβάλλουν στις γιορτές, πετάγομαι από το πουθενά και μασουλάω. 

Επέλεξα να μείνω ένας ιδανικός κι ανάξιος εραστής του νοτιότερου ελληνικού τόπου, πριν από την Κρήτη. Οι Κασιώτες δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την Κάρπαθο. Τολμάνε να μένουν μόνοι. Στην Κάσο, το να μένεις μόνος είναι ο τρόπος για να συναντηθείς. 

Σχετικό Άρθρο

Ταξιδια Η Σκόπελος της Ευγενίας Σαμαρά

A.V. Team 27.05.2016, 17:17

Να συναντηθείς όχι με τον ήλιο, που παντού στα Δωδεκάνησα είναι αδυσώπητος. Όχι με τη νύχτα, που ποτέ δεν είναι πουθενά πιο κοινωνική.  Όχι με τις θάλασσες, που είναι πιο επικίνδυνες απ’ ό,τι όμορφες (με τρομάζει το Λιβυκό πέλαγος).  Να συναντηθείς με την ιστορία ενός τόπου, που είναι πιο πολύ μυθιστόρημα παρά νησί.

* Ο Θράσος Καμινάκης είναι συγγραφέας, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μικρού Πολυτεχνείου