Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γράφει ποια είναι τα απαραίτητα των διακοπών για το καλοκαίρι του 2020
Μέσα στο φέριμποτ για Θάσο, συνειδητοποιήσαμε ότι το μπαρ ήταν θεόκλειστο, όπως σχεδόν όλα τα μπαρ στα φέριμποτ, πάνω-κάτω στο Αιγαίο: ούτε τοστ ούτε νεράκι. Δεν είχα προνοήσει για προμήθειες, επειδή πάντα αγοράζουμε κατακίτρινα γαριδάκια-γίγας για να ταΐζουμε τους γλάρους, τα μισά από τα οποία γαριδάκια τα τρώμε εμείς και γινόμαστε καναρινί. Φέτος, τζίφος. Οι γλάροι κλωθογυρίζανε γύρω από το φέριμποτ για κανένα δεκάλεπτο, έπειτα το χώνεψαν ότι δεν είχε γεύμα η πτήση, έκαναν μεταβολή και γύρισαν συγχυσμένοι στο λιμάνι της Κεραμωτής…
Η διαδρομή είναι σύντομη (45΄) αλλά για οτιδήποτε πέραν της μιας ώρας, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, κυρίως αν έχουμε παιδιά, που διψάνε/πεινάνε ασταμάτητα, αλλά ακόμα κι αν δεν έχουμε παιδιά: το στάνταρ, όταν σε πιάνει πονοκέφαλος της αρκούδας και ψοφάς να πάρεις μια ασπιρίνη ή μια στρυχνίνη, είναι να αγοράσεις ένα μπουκαλάκι νερό... Πράγμα αδύνατον, αν δεν υπάρχει σημείο πώλησης νερού, και αν δεν έχεις νερό μαζί σου από την ξηρά/πατρίδα.
Το άλλο που συνειδητοποιήσαμε, επίσης μέσα στο φέριμποτ, ήταν ότι δεν είχαμε μάσκες: ναι μεν είχαμε πάρει τέσσερις από την Αθήνα, αλλά χρησιμοποιήθηκαν ή χάθηκαν στη διαδρομή. Μείναμε μακριά από τους τουρίστες, που οι περισσότεροι ήταν μασκοφορεμένοι, αν και κάμποσοι τη φορούσανε στο πηγούνι ή στον λαιμό – ένας Ρουμάνος την είχε βάλει στα μάτια του και κοιμόταν...
Οι μάσκες είναι πλέον στα Απαραίτητα, όπως και τα μίνι μπουκαλάκια αντισηπτικών τα οποία γεμίζουμε από μεγάλο μπουκάλι λίτρου, όταν αδειάζουν, ή ξεχνιόμαστε και τα πετάμε και μετά κουβαλάμε την μπουκαλούκλα παντού σαν μεθύστακες, αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή.
Το καλοκαίρι του 2020, λοιπόν, τα Απαραίτητα των διακοπών είναι:
Παγουρίνο ή μπουκάλι με νερό, για παιδιά μας ή για χάπια μας.
Μίνι και μάξι αντισηπτικά. Οι ωραίες συσκευασίες με μπουκαλάκια ταξιδιού; Όλες χρήσιμες, για κάθε είδους, πάρα πολύ απαραίτητα αντισηπτικά, σε μορφή υγρή/ζελέ/κρεμώδη/νιανιά.
Σπρέι καθαρισμού. Για μεγάλες επιφάνειες, π.χ. ξαπλώστρες, τραπέζια κ.λπ. Ελπίζουμε ότι ψοφάει ο ιός στο λιοπύρι, κι ας δείχνει Μαγκάιβερ μέχρι στιγμής…
Μάσκες οπωσδήποτε.
Μαντιλάκια/μωρομάντιλα με αντισηπτικό, ή/και οινόπνευμα για τα μεγάλα ζόρια.
Πολύπριζα. Άσχετο με τον ιό αλλά Απαραίτητα στις διακοπές, χρειαζόμαστε τουλάχιστον τρία, με πέντε-έξι πρίζες και πριζόνια, όχι τα διπλά ή τριπλά, που δεν φτάνουν ούτε για δείγμα. Κανένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο σε νησί και κανένα δωμάτιο ξενοδοχείου χτισμένο πριν το 2000 δεν έχει πάνω από μία πρίζα. Και σ’ αυτήν είναι συνήθως το ψυγειάκι, που αν το βγάλεις από την πρίζα για να φορτίσεις το κινητό σου, πλημμυρίζει νερά το δωμάτιο από τον μίνι-καταψύκτη που δεν παγώνει ούτε μισό παγάκι όμως, κι όταν ξαναβάζεις στην πρίζα το ψυγειάκι, παθαίνει ηλεκτροπληξία όλο το οικοδόμημα. Και εξακολουθείς να μην έχεις παγάκια. Μυστήριο.
Range extender. Ούτε που ήξερα τι ρόλο παίζει, μέχρι τις πρώτες οικογενειακές διακοπές με φριχτό ίντερνετ, που αγοράσαμε το γνωστό μηχανάκι «ρεϊντζμπλέντερ», και το δοκιμάζουμε έκτοτε σε όλες τις πρίζες των πολλών πολύπριζων που σέρνονται πίσω μας. Το ίντερνετ συνεχίζει να είναι φριχτό, αλλά τουλάχιστον έχουμε το σωστό εργαλείο. Ο ρόλος του είναι ψυχολογικής υποστήριξης κυρίως.
Φορτιστές. Για τα πάντα όλα. Η πολυτιμότητά τους εκτιμήθηκε τις προάλλες, που κάηκε ο φορτιστής του λάπτοπ και, όχι, δεν είχα δεύτερο φορτιστή, ούτε μαζί ούτε χώρια μου, παραγγείλαμε από Αθήνα (δύο μέρες χωρίς λάπτοπ. Αντέχεις, αλλά όχι δύο εβδομάδες…)
Τοστιέρα. Απαραίτητη, όταν έχεις παιδιά. Γι’ αυτό θέλεις και τα πολύμπριζα, για να φορτίζεις τάμπλετ, λάπτοπ, κινητά και ό,τι άλλο ηλεκτρονικό διαθέτεις, δίπλα στην τοστιέρα, που είναι ΤΟ πολυ-εργαλείο του παραθεριστή (ζεσταίνεις από θερμοφόρα μέχρι τυρόπιτα. Όχι την ίδια ώρα όμως).
Ντεπόν, ασπιρίνες, αντιπυρετικά. Οπωσδήποτε, γιατί, γυρεύεις; Κι αν κάποιος ανεβάσει πυρετό; Να μην τσεκάρουμε κατά πόσον κατεβαίνει με οχτώ αντιπυρετικά;
Θερμόμετρο. Δυσοίωνο, δεν το παίρνω ποτέ στις διακοπές, αχρείαστο να ’ναι. Αν χρειαστεί, θα αγοράσω εκεί που βρίσκομαι. Αλλά εσείς μπορεί να έχετε ήδη πολλά θερμόμετρα, όπως και εμείς. Και μπορεί να είστε πιο οργανωμένοι, οπότε να τα παίρνετε μαζί σας.
Βιταμίνες. Φέτος θυμήθηκα τις βιταμίνες για ολόκληρο λόχο, μη τυχόν και ξεμείνει ο λόχος, αλλά ξέχασα τις απόχες, πράγμα άσχετο πλην όμως οδυνηρό για τους αποχιστές. Αν και ευχάριστο για τις αθερίνες παραλίας, που βρήκαν την ησυχία τους…
Αντι-ισταμινικά. Γιατί το φτέρνισμα από αλλεργία μπορεί να παρεξηγηθεί – ένα παιδάκι φτερνιζότανε δίπλα μου σήμερα και χοροπηδήσαμε όλοι, είναι πολύ σπούκι.
Καραμέλες για τον λαιμό. Ισχύουν τα ίδια και για τον βήχα. Έτσι και πνιγείς με το σάλιο σου, στραβοκαταπιείς ή σε πιάσει ξερόβηχας μέσα σε αεροπλάνο, πλοίο, δελφίνι, λεωφορείο ή ταξί, κινδυνεύεις (να σε πετάξουν έξω).
Ψαθάκι για την παραλία. Ή πετσέτα ή κάτι να απλώσεις στην άμμο, κάτω από τον πισινό σου. Μια και δεν υπάρχουν παντού ξαπλώστρες, ή και να υπάρχουν, αισθάνεσαι πιο σέιφ στην αγαπημένη σου, απολυμασμένη ψάθα.
Όλα τα υπόλοιπα Απαραίτητα είναι τα ίδια με πέρυσι: αντι-ηλιακά, βιβλία, καπέλα, μαγιό, παρεό, σαγιονάρες, βιβλία, αλόη, λεφτά, τραπεζικές κάρτες, βιβλία, βερμούδες, βιβλία, είναι αυτά που βάζαμε πάντα στις αποσκευές μας για καλοκαιρινές διακοπές… απλώς θέλουμε μάσκες φέτος, και αντισηπτικά, και όσα αναφέρονται παραπάνω. Τα οποία ευτυχώς δεν έχουν τρελό βάρος ούτε πιάνουνε πολύ χώρο (από μόνα τους. Όλα μαζί, είναι λίγο νταλίκα, αλλά είπαμε, αυτά έχει η ζωή…)
Τέλος, είναι μεγάλη τύχη να πηγαίνεις διακοπές ένα οποιοδήποτε καλοκαίρι, πόσο μάλλον φέτος το καλοκαίρι, μετά από μια ζόρικη άνοιξη – το έχουμε καταλάβει όλοι. Οπότε, τίποτε δεν είναι τόσο βαρύ όσο δείχνει με μια επιπόλαια ματιά. Καλές διακοπές.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
18°
