Το Voyager 1 ήρθε ξανά σε επαφή με τη NASA με ραδιοπομπό που δεν έχει χρησιμοποιηθεί 43 χρόνια

Το 47χρονο διαστημικό σκάφος Voyager 1 είναι και πάλι σε επαφή με τη NASA μετά από ένα τεχνικό πρόβλημα που προκάλεσε μια πολυήμερη διακοπή επικοινωνίας με την ιστορική αποστολή, η οποία βρίσκεται δισεκατομμύρια μίλια μακριά στο διαστρικό διάστημα.

Το Voyager 1 χρησιμοποιεί τώρα έναν ραδιοπομπό στον οποίο δεν έχει βασιστεί από το 1981 για να μείνει σε επαφή με την ομάδα του στη Γη, ενώ οι μηχανικοί εργάζονται για να καταλάβουν τι πήγε στραβά. Καθώς το διαστημόπλοιο, που εκτοξεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1977, γερνά, η ομάδα απενεργοποίησε σιγά-σιγά εξαρτήματα για εξοικονόμηση ενέργειας, επιτρέποντας στο Voyager 1 να στείλει μοναδικά επιστημονικά δεδομένα από 15 δισεκατομμύρια μίλια (24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) μακριά.

Ο ανιχνευτής είναι το πιο απομακρυσμένο διαστημικό σκάφος από τη Γη, λειτουργώντας πέρα από την ηλιόσφαιρα - τη φυσαλίδα μαγνητικών πεδίων και σωματιδίων του ήλιου που εκτείνεται πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα - όπου τα όργανά του παίρνουν απευθείας δείγματα από τον διαστρικό χώρο.

Το νέο πρόβλημα είναι ένα από τα πολλά που έχει αντιμετωπίσει το γερασμένο όχημα τους τελευταίους μήνες, αλλά η ομάδα του Voyager συνεχίζει να βρίσκει δημιουργικές λύσεις ώστε ο ιστορικός εξερευνητής να μπορεί να ζουμάρει στο κοσμικό του ταξίδι σε αχαρτογράφητη περιοχή.

Μια ραδιοφωνική δυσλειτουργία δισεκατομμύρια μίλια μακριά

Περιστασιακά, οι μηχανικοί στέλνουν εντολές στο Voyager 1 για να ενεργοποιήσουν κάποιες από τις θερμάστρες του και να ζεστάνουν εξαρτήματα που έχουν υποστεί ζημιές από την ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, δήλωσε ο Bruce Waggoner, υπεύθυνος διασφάλισης της αποστολής του Voyager. Η θερμότητα μπορεί να βοηθήσει στην αναστροφή της ζημιάς από την ακτινοβολία, η οποία υποβαθμίζει την απόδοση των εξαρτημάτων του διαστημικού σκάφους, είπε.

Τα μηνύματα μεταδίδονται στο Voyager από τον έλεγχο της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια, μέσω του Deep Space Network της υπηρεσίας. Το σύστημα ραδιοκεραιών στη Γη βοηθά την υπηρεσία να επικοινωνεί με το Voyager 1 και το δίδυμο σκάφος του, το Voyager 2, καθώς και με άλλα διαστημικά σκάφη που εξερευνούν το ηλιακό μας σύστημα.

Στη συνέχεια, το Voyager 1 στέλνει πίσω τεχνικά δεδομένα για να δείξει πώς ανταποκρίνεται στις εντολές. Χρειάζονται περίπου 23 ώρες για να ταξιδέψει ένα μήνυμα προς μία κατεύθυνση.

Όταν όμως στις 16 Οκτωβρίου στάλθηκε μια εντολή προς τον θερμαντήρα, κάτι ενεργοποίησε το αυτόνομο σύστημα προστασίας από βλάβες του διαστημικού σκάφους. Εάν το διαστημικό σκάφος καταναλώνει περισσότερη ενέργεια από όση θα έπρεπε, το σύστημα προστασίας από σφάλματα απενεργοποιεί αυτόματα συστήματα που δεν είναι απαραίτητα για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Η ομάδα ανακάλυψε το τελευταίο πρόβλημα όταν δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει το σήμα απόκρισης του διαστημικού σκάφους μέσω του δικτύου Deep Space Network στις 18 Οκτωβρίου.

Το Voyager 1 χρησιμοποιεί εδώ και δεκαετίες έναν από τους δύο ραδιοπομπούς του, ο οποίος ονομάζεται X-band με βάση τη συχνότητα που χρησιμοποιεί. Εν τω μεταξύ, ο άλλος πομπός, που ονομάζεται ζώνη S, η οποία χρησιμοποιεί διαφορετική συχνότητα, δεν έχει χρησιμοποιηθεί από το 1981, επειδή το σήμα του είναι πολύ πιο εξασθενημένο από αυτό της ζώνης Χ.

Οι μηχανικοί υποψιάζονται ότι το σύστημα προστασίας από βλάβη μείωσε τον ρυθμό με τον οποίο στέλνονταν πίσω τα δεδομένα από τον πομπό, γεγονός που άλλαξε τη φύση του σήματος που μοιράζεται το Voyager 1 με τις οθόνες του Deep Space Network. Η ομάδα του Voyager 1 εντόπισε τελικά την απόκριση του ανιχνευτή αργότερα στις 18 Οκτωβρίου κοσκινίζοντας τα σήματα που λάμβανε το Deep Space Network.

Αλλά στις 19 Οκτωβρίου, η επικοινωνία με το Voyager 1 φάνηκε να σταματά εντελώς.

Η ομάδα πιστεύει ότι το σύστημα προστασίας από βλάβες ενεργοποιήθηκε επιπλέον δύο ακόμη φορές, γεγονός που μπορεί να απενεργοποίησε τον πομπό της ζώνης Χ και να μετατόπισε το διαστημόπλοιο στον πομπό της ζώνης S που χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια, δήλωσε η NASA.

Στο μεταξύ, οι μηχανικοί έστειλαν ένα μήνυμα στο Voyager 1 στις 22 Οκτωβρίου για να ελέγξουν ότι ο πομπός της ζώνης S λειτουργούσε και έλαβαν επιβεβαίωση στις 24 Οκτωβρίου. Βέβαια, αυτό δεν είναι μια διόρθωση στην οποία θέλει να βασιστεί η ομάδα για πολύ καιρό. «Το σήμα της ζώνης S είναι πολύ αδύναμο για να χρησιμοποιηθεί μακροπρόθεσμα», είπε ο Waggoner. «Μέχρι στιγμής, η ομάδα δεν μπόρεσε να το χρησιμοποιήσει για να πάρει τηλεμετρία (πληροφορίες για την υγεία και την κατάσταση του διαστημικού σκάφους), πόσο μάλλον επιστημονικά δεδομένα. Αλλά μας επιτρέπει να στείλουμε τουλάχιστον εντολές και να βεβαιωθούμε ότι το διαστημόπλοιο είναι ακόμα στραμμένο προς τη Γη».

Με πληροφορίες από CNN