Και να τι πραγματικά σημαίνουν οι ήχοι που κάνουν τα μωρά

Όλοι έχουμε ακούσει μωρά να βγάζουν αυτούς τους παράξενους, χαριτωμένους ήχους που μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Κι όμως, πλέον οι επιστήμονες είναι σίγουροι ότι όλοι αυτοί οι ακατάληπτοι ήχοι δεν είναι παρά μία προσπάθεια των λίγων μηνών μωρών να ελέγξουν το κέντρο της ομιλίας τους και τελικά να μάθουν να μιλούν!

Συγκεκριμένα, μελέτη η οποία ανέλυσε τους ήχους που κάνουν τα μωρά κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους διαπίστωσε ότι αυτές οι μικρές τσιρίδες, τα γρυλίσματα και οι άναρθροι ήχοι που βγαίνουν από το στόμα των μωρών τείνουν να εμφανίζονται σε ομάδες: Η δρ Hyunjoo Yoo, επικεφαλής της εν λόγω έρευνας από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα δήλωσε ότι αυτή η μελέτη θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά συμπεράσματα αναφορικά με την ανθρώπινη ομιλία.

«Ένας από τους πρωταρχικούς λόγους για την επιδίωξή μας να ασχοληθούμε με το ζήτημα της ομαδοποίησης (των ήχων) είναι ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμος δείκτης στον έλεγχο για διαταραχές της επικοινωνίας», δήλωσε η ίδια.

Την ίδια στιγμή, ο δρ Ed Donnellan του Πανεπιστημίου του Warwick, δήλωσε ότι η μελέτη επιβεβαίωσε ότι τα βρέφη παίζουν σκόπιμα με τους φωνητικούς θορύβους που μπορούν να κάνουν, παράγοντας κατά βούληση ορισμένους τύπους φωνημάτων σε ομάδες.

«Παρόλο που οι θόρυβοι που εξετάστηκαν - τσιρίδες και γρυλίσματα - δεν είναι απαραίτητα αυτοί που χρησιμοποιούμε στη γλώσσα, αυτό το παιχνίδι θα μπορούσε να επιτρέψει στα βρέφη να αναπτύξουν τον έλεγχο των ήχων που βγάζουν, ο οποίος είναι ζωτικής σημασίας για τον μετέπειτα προφορικό λόγο», πρόσθεσε.

Γράφοντας στο περιοδικό Plos One, η Yoo και οι συνεργάτες της αναφέρουν πώς μελέτησαν 130 βρέφη μέσω ηχογραφήσεων που έκαναν στο σπίτι κάθε μήνα μετά τη γέννησή τους οι οι φροντιστές τους.

Η ομάδα επέλεξε τυχαία 21 πεντάλεπτα τμήματα από κάθε ηχογράφηση και τα ανέλυσε ως προς την παρουσία τσιρίγματος, γρυλίσματος και φωνητικών ήχων.

Τα μωρά προσπαθούν να μας μιλήσουν νωρίτερα απ' ό,τι πιστεύουμε

Αφού απέκλεισαν τις περιπτώσεις όπου, για παράδειγμα, το βρέφος κοιμόταν, η ομάδα έμεινε με 15.774 τμήματα από 1.104 ηχογραφήσεις, με περισσότερο από το 60% των ηχογραφήσεων να εμφανίζουν ομαδοποίηση είτε τσιρίγματα είτε γρυλίσματα σε σχέση με τα φωνήεντα.

«Δεν υπήρξε ούτε ένα βρέφος που, κατά την αξιολόγηση όλων των διαθέσιμων καταγραφών, δεν παρουσίασε ούτε μια σημαντική περίπτωση ομαδοποίησης των τσιριχτών ούτε ομαδοποίησης των γρυλισμάτων», προσθέτει η ομάδα.

Η ομαδοποίηση παρατηρήθηκε και στις έξι ηλικιακές ομάδες, από τη γέννηση έως τους 13 μήνες, γεγονός που υποδηλώνει, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, ότι υπάρχει κάποιος μηχανισμός φωνητικής εξερεύνησης από την αρχή της ζωής. Ωστόσο, η ηλικιακή ομάδα βρεφών 3 έως 4 μηνών εμφάνισε τις χαμηλότερες μέσες τιμές για την ομαδοποίηση των τσιρίδων και του γρυλίσματος, ένα απροσδόκητο εύρημα, δεδομένου ότι αυτή η περίοδος θεωρείται παραδοσιακά ότι συνδέεται με την έναρξη του φωνητικού παιχνιδιού.

Η ομάδα αναφέρει ότι ήταν επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι, σε αντίθεση με την ομαδοποίηση των γρυλλισμάτων, υψηλότερα ποσοστά ομαδοποίησης των τσιριχτών βρέθηκαν μετά την ηλικία των πέντε μηνών - κάτι που οι ερευνητές προτείνουν ότι μπορεί να οφείλεται στην ανάπτυξη του ελέγχου των φωνητικών χορδών.

Η Yoo πρόσθεσε ότι προηγούμενες αναφορές έδειξαν ότι με τη μίμηση τέτοιων ήχων, οι φροντιστές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διεύρυνση του φωνητικού ρεπερτορίου των βρεφών και στις πρώτες... συζητήσεις με τα μωρά.

«Έτσι, φαίνεται λογικό ότι θα ήταν ευεργετικό για τα μωρά αν οι φροντιστές προσπαθούσαν να ανταποκρίνονται και να αλληλεπιδρούν περισσότερο μαζί τους μιμούμενοι τσιρίδες, γρυλίσματα και λέξεις», δήλωσε.

Με στοιχεία από Guardian