Πρωταπριλιά: Η ανακοίνωση της Google που δεν ήταν φάρσα

Η «γέννηση» ενός εργαλείου άρρηκτα συνδεδεμένου με την καθημερινότητά μας είχε θεωρηθεί αρχικά μία πρωταπριλιάτικη φάρσα. Ο λόγος για το Gmail, το οποίο ανακοινώθηκε από τους συνιδρυτές της Google, Larry Page και Sergey Brin, την 1η Απριλίου του 2004.

Εκείνη την εποχή, το Gmail είχε περιγραφεί ως «μια δωρεάν υπηρεσία webmail που βασίζεται στην αναζήτηση, με χωρητικότητα αποθήκευσης έως και 8 δισεκατομμυρίων bits πληροφοριών, το ισοδύναμο 500.000 σελίδων email ανά χρήστη». Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της τεχνολογικής επανάστασης που έφερνε το Gmail αρκεί κάποιος να αναλογιστεί πως οι κορυφαίες μέχρι τότε υπηρεσίες webmail που διαχειρίζονταν η Yahoo και η Microsoft παρείχαν δυνατότητα αποθήκευσης μόλις 30 έως 60 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Ακριβώς, λοιπόν, αυτά τα πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά όπως ο τεράστιος χώρος αποθήκευσης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου δίχως ο χρήστης να χρειάζεται να αρχειοθετεί ή να διαγράφει μηνύματα, ώθησαν τους πάντες να θεωρήσουν πως πρόκειται για πρωταπριλιάτικη φάρσα. Μία φάρσα που 20 χρόνια μετά, στο σήμερα, μετρά περίπου 1,8 δισεκατομμύρια λογαριασμούς.

Όπως αναφέρει ο Page, η υπηρεσία εμπνεύστηκε από «μία χρήστη της Google η οποία διαμαρτυρήθηκε για την κακή ποιότητα των υφιστάμενων υπηρεσιών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου».

Οι καινοτομίες του Gmail

Μία από τις βασικές καινοτομίες του Gmail είναι ότι χρησιμοποίησε την τεχνολογία αναζήτησης της Google, επιτρέποντας στους χρήστες να χρησιμοποιούν λέξεις – κλειδιά προκειμένου να βρίσκουν παλιά mails ενώ δόθηκε η δυνατότητα στον χρήστη να οργανώνει σε «συζυτήσεις» τα μηνύματά του.

«Αυτό ήταν μέρος της γοητείας (της εμπειρίας): Η δημιουργία ενός προϊόντος που οι άνθρωποι δεν θα πίστευαν ότι είναι πραγματικό. Το Gmail άλλαξε την αντίληψη των ανθρώπων σχετικά με τα είδη των εφαρμογών που μπορούσαν να υπάρξουν μέσα σε ένα πρόγραμμα περιήγησης», δήλωσε ο πρώην μηχανικός της Google Paul Buchheit σε πρόσφατη συνέντευξή του στο AP.

«Προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, επειδή οι άνθρωποι εργάζονταν σε αυτό το μοντέλο έλλειψης αποθήκευσης για τόσο πολύ καιρό που η διαγραφή έγινε μια προεπιλεγμένη ενέργεια», συμπλήρωσε ο Buchheit.