Το ιδανικό τραγούδι για τους χειρουργούς στη διάρκεια των επεμβάσεων είναι το «Staying Alive» των Bee Gees, υποστηρίζουν τρεις γιατροί από την Ουαλία. Όπως γράφουν στο εορταστικό τεύχος της «Βρετανικής Ιατρικής Επιθεώρησης» (BMJ), είναι καλά τεκμηριωμένο ότι έξι έως επτά στους δέκα χειρουργούς χρησιμοποιούν τη μουσική στις χειρουργικές αίθουσες διότι δρα αγχολυτικά και τους βοηθά να συγκεντρώνονται καλύτερα.
Την επιλογή του μουσικού κομματιού που θα πλαισιώσει την εγχείρηση κατά κανόνα κάνει ο επικεφαλής της χειρουργικής ομάδας, με διάφορα αριστουργήματα της κλασική μουσικής να είναι οι πρώτες επιλογές. Ωστόσο ο δρ Ντέιβιντ Μποσάνκουετ, από το Χειρουργικό Τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ουαλίας, στο Κάρντιφ, και οι συνεργάτες του, εκτιμούν ότι και η mainstream μουσική, καθώς και η ποπ και η ροκ, θα μπορούσαν να κατέχουν εξέχουσα θέση στα χειρουργεία. Το κλειδί, γράφουν, είναι να γίνει σωστή επιλογή των κομματιών, διότι υπάρχουν μερικά που αντενδείκνυνται εντελώς. Επιπλέον, κάθε τραγούδι ενδείκνυται ιδιαιτέρως για συγκεκριμένες φάσεις ή συμβάματα ή είδη χειρουργικών επεμβάσεων.
Αυτή είναι η λίστα με τα προτεινόμενα τραγούδια και οι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκαν:
«Staying Alive» των Bee Gees (1977). Ενδείκνυται ιδιαιτέρως έπειτα από ανακοπή καρδιάς, διότι δίνει το σωστό τέμπο για τις θωρακικές συμπιέσεις.
«Smooth Operator» της Sade (1984). Είναι κλασικό σε όλες τις χειρουργικές αίθουσες διότι κάνει τον γιατρό να νιώθει καλά για τις χειρουργικές ικανότητές του.
«Un-break My Heart» της Toni Braxton (1997). Ιδανικό για τις εγχειρήσεις καρδιάς. Μπορεί να ακολουθηθεί από το «I’ll Never Break Your Heart» των Backstreet Boys (1995) και το «Achy Breaky Heart» του Billy Ray Cyrus (1993).
Το «Comfortably Numb» των Pink Floyd (1980). Ιδανικό για το διάστημα αναμονής έως ότου επιδράσει η επισκληρίδιος αναισθησία. Πρέπει ωστόσο να αποφεύγεται η επαναλαμβανόμενη έκθεση στους στίχους, διότι μπορεί να δημιουργήσουν επικίνδυνες αναπολήσεις.
«Fix You» των Coldplay (2005). Ιδανικό για τις δύσκολες περιπτώσεις, όπου χρειάζεται ένα θαύμα.
«Wake Me Up Before You Go-Go» των Wham (1984). Ιδανικό για την ανάνηψη. Έως ότου τελειώσει, πρέπει να έχει ξυπνήσει ο ασθενής.
Αντιθέτως, ο δρ Μποσάνκουετ και οι συνεργάτες του λένε πως αντενδείκνυνται εντελώς τα ακόλουθα:
«Another One Bites the Dust» και «Killer Queen» των Queen (1980 και 1974 αντιστοίχως). Για προφανείς λόγους.
«Everybody Hurts» των REM (1992). Ουδείς θέλει να του το θυμίζουν όλη την ώρα. Αντενδείκνυται ιδιαιτέρως όταν ο ασθενής είναι ξύπνιος.
«Knives Out» των Radiohead (2001). Μπορεί να προκαλέσει μελαγχολία στο προσωπικό του χειρουργείου.
«Scar Tissue» των Red Hot Chilli Peppers (1999). Αντενδείκνυται ιδιαιτέρως για τους πλαστικούς χειρουργούς.
House of Pain. Ό,τι έγραψε το συγκρότημα της χιπ χοπ τις περιόδους 1991-1996 και 2000-2001, διότι τα τραγούδια τους μπορεί να αυξήσουν τις απαιτήσεις της αναισθησίας. Ωστόσο οι τρεις ειδικοί παραδέχονται ότι το «Jump Around» (1992) μπορεί να βραχύνει σημαντικά τον χειρουργικό χρόνο.
Το εορταστικό τεύχος της BMJ παραδοσιακά είναι αφιερωμένο σε πιο «ελαφριά» θέματα, αν και η επιλογή τους γίνεται με τα ίδια αυστηρά κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι σοβαρές μελέτες.
30°
