Έρευνα: Η λεκτική κακοποίηση παιδιών, όσο επιζήμια η σωματική - Το πόρισμα των επιστημόνων
Οι γονείς που φωνάζουν στα παιδιά τους ή τα αποκαλούν «ηλίθια», τα εκθέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοτραυματισμού, χρήσης ναρκωτικών και να καταλήξουν στη φυλακή, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Το να μιλάτε σκληρά στα παιδιά θα πρέπει να αναγνωριστεί ως μορφή κακοποίησης λόγω της τεράστιας ζημίας που προκαλεί, λένε οι ειδικοί.
Οι συγγραφείς μιας νέας μελέτης για την εν λόγω συμπεριφορά λένε ότι «η διάπραξη λεκτικής κακοποίησης από ενήλικα προς παιδί ... χαρακτηρίζεται από φωνές, κραυγές, υποτίμηση του παιδιού και λεκτικές απειλές».«Αυτού του είδους οι ενέργειες των ενηλίκων μπορεί να είναι εξίσου επιζήμιες για την ανάπτυξη του παιδιού με άλλες αναγνωρισμένες σήμερα και εγκληματολογικά τεκμηριωμένες υποκατηγορίες κακομεταχείρισης, όπως η σωματική και η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία», αναφέρουν οι ακαδημαϊκοί στη μελέτη τους στο περιοδικό Child Abuse & Neglect. Περισσότερα παιδιά βιώνουν λεκτική κακοποίηση στην παιδική ηλικία από ό,τι σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση και ο αριθμός όσων την αντιμετωπίζουν φαίνεται να φτάνει το 40% και να αυξάνεται, υποστηρίζεται.
Μια πρόσφατη βρετανική έρευνα σε 1.000 παιδιά ηλικίας 11 έως 17 ετών διαπίστωσε ότι το 41% δήλωσε ότι οι ενήλικες -κυρίως γονείς, φροντιστές, δάσκαλοι και γονείς φίλων- χρησιμοποιούσαν συχνά λόγια που προκαλούσαν πόνο και αναστάτωση για να τα κατηγορήσουν, να τα προσβάλουν ή να τα επικρίνουν. Οι μισοί (51%) δήλωσαν ότι βίωναν τέτοια συμπεριφορά εβδομαδιαίως και ένας στους 10 δήλωσε ότι τη συναντούσε καθημερινά.
«Είσαι άχρηστος, «είσαι ηλίθιος»
Στην ερώτηση ποιες ήταν οι πιο οδυνηρές και ενοχλητικές λέξεις που βίωσαν, τα παιδιά ανέφεραν τις λέξεις «είσαι άχρηστος»,«είσαι ηλίθιος» και «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα σωστά». Αντίθετα, τα πιο θετικά πράγματα που άκουσαν να λένε οι ενήλικες ήταν «είμαι περήφανος για σένα», «μπορείς να τα καταφέρεις» και «πιστεύω σε σένα».
Ο καθηγητής Peter Fonagy, συν-συγγραφέας της μελέτης, επικεφαλής του τμήματος ψυχολογίας και γλωσσικών επιστημών στο University College του Λονδίνου (UCL) και διευθύνων σύμβουλος του κέντρου Anna Freud, δήλωσε: «Τα παιδιά είναι γενετικά προετοιμασμένα να εμπιστεύονται αυτά που λένε οι ενήλικες. Μας παίρνουν στα σοβαρά εμάς τους μεγάλους. Αν προδίδουμε αυτή την εμπιστοσύνη χρησιμοποιώντας τις λέξεις για να κακοποιήσουμε αντί να διδάξουμε, αυτό μπορεί να αφήσει τα παιδιά όχι μόνο ντροπιασμένα, απομονωμένα και αποκλεισμένα, αλλά και ανίκανα να συμμετάσχουν στην κοινότητά τους και να αντλήσουν όλα τα οφέλη της κοινωνικής μάθησης».
«Γνωρίζουμε από κυριολεκτικά εκατοντάδες μελέτες ότι η έκθεση σε λεκτική κακοποίηση επηρεάζει βαθιά τα παιδιά και συνδέεται με επίμονη ψυχολογική δυσφορία, σύνθετες συναισθηματικές και σχεσιακές δυσκολίες, σωματικές καθώς και ψυχικές διαταραχές, αυξημένη πιθανότητα αναδημιουργίας καταχρηστικών καταστάσεων στη ζωή τους, για παράδειγμα να βρουν έναν σύντροφο που τους κακοποιεί, καθώς και να βρεθούν να επαναλαμβάνουν την κακοποίηση με άλλους.
»Η χρήση λέξεων για εκφοβισμό, ντροπή και έλεγχο μπορεί να φαίνεται λιγότερο προφανώς επιβλαβής από τη σωματική απειλή, αλλά οι ίδιοι κίνδυνοι συνοδεύουν αυτή την κατάχρηση της γλώσσας: χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυξημένη χρήση νικοτίνης, αλκοόλ και ουσιών, αυξημένος κίνδυνος άγχους, κατάθλιψης [και] ακόμη και ψυχωτικών διαταραχών».
9°
