- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ανακαλύφθηκε αρχαίο κρανίο στην Κίνα - Από άγνωστο ανθρώπινο είδος
Εντυπωσιακό εύρημα - Πιθανολογείται ότι έζησε πριν από 300.000 χρόνια
Κίνα: Ανακαλύφθηκε αρχαίο κρανίο από άγνωστο ανθρώπινο είδος - Δε μοιάζει με κανένα άλλο ανθρωποειδές που έχει βρεθεί στο παρελθόν.
Ένα νέο ανθρώπινο είδος που έζησε πριν από 300.000 χρόνια υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν επιστήμονες στην Κίνα. Το αρχαίο ανθρώπινο απολίθωμα, το οποίο ανήκει σε παιδί, δε μοιάζει με κανένα άλλο ανθρωποειδές που έχει βρεθεί στο παρελθόν.
Το απολίθωμα δεν μοιάζει ούτε με τη γενεαλογική γραμμή που διαφοροποιήθηκε για να σχηματιστούν οι Νεάντερταλ, ούτε με αυτή των Ντενίσοβαν, ούτε με εμάς. Αυτό οδηγεί τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα εκδοχή του ανθρώπινου γενεαλογικού δέντρου χρειάζεται έναν άλλο κρίκο.
Η γνάθος, το κρανίο και τα οστά των ποδιών, με την ονομασία HLD 6, δεν έχουν ακόμα ταξινομηθεί. Τα απολιθώματα ανακαλήφθηκαν το 2019 στο Χουαλόνγκτονγκ της Ανατολικής Ασίας.
Έκτοτε, οι ειδικοί της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS) πρσπάθησαν να αντιστοιχίσουν τα λείψανα σε μια γνωστή γενεαλογική γραμμή. Το πρόσωπο του ανθρωποειδούς είναι παρόμοια δομημένο με εκείνο της σύγχρονης ανθρώπινης γενεαλογίας, η οποία διαχωρίστηκε από τον Homo erectus πριν από 750.000 χρόνια.
Ωστόσο, έλλειψη πηγουνιού παραπέμπει σε Ντενισόβαν – το εξαφανισμένο είδος αρχαίου ανθρωποειδούς στην Ασία το οποίο, πριν από 400.000 χρόνια, διαφοροποιήθηκε από τους Νεάντερταλ.
Μια εντελώς νέα γενεαλογική γραμμή
Οι ερευνητές του CAS, σε συνεργασία με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Xi’an Jiaotong της Κίνας, το Πανεπιστήμιο York του Ηνωμένου Βασιλείου και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας για την Ανθρώπινη Εξέλιξη της Ισπανίας, πιστεύουν ότι ανακάλυψαν μια εντελώς νέα γενεαλογική γραμμή – ένα υβρίδιο μεταξύ του κλάδου που μας έδωσε τους σύγχρονους ανθρώπους και του κλάδου που μας έδωσε άλλα αρχαία ανθρωποειδή της περιοχής, όπως οι Ντενίσοβαν.
Ιστορικά, πολλά απολιθώματα ανθρωποειδών από το Πλειστόκαινο που έχουν βρεθεί στην Κίνα δεν ανήκουν σε καμία γενεαλογική γραμμή. Ως αποτέλεσμα, τέτοια λείψανα συχνά εξηγούνται ως ενδιάμεσες παραλλαγές σε μια ευθεία πορεία προς τη σύγχρονη ανθρωπότητα- ως ένα αρχαϊκό παράδειγμα ενός Homo sapiens, για παράδειγμα, ή μια προηγμένη μορφή του Homo erectus.
Όμως αυτή η μάλλον γραμμική, απλοϊκή ερμηνεία είναι αμφιλεγόμενη και όχι ευρέως αποδεκτή. Ενώ ο Homo erectus έζησε στην Ινδονησία μέχρι πριν από περίπου 100.000 χρόνια, τα λείψανα που βρέθηκαν πρόσφατα στην Ανατολική Κίνα παρουσιάζουν μεγαλύτερη ομοιότητα με άλλες, πιο σύγχρονες γενεαλογικές γραμμές ανθρωποειδών.
Προηγουμένως, μελέτες γονιδιώματος σε λείψανα Νεάντερταλ στην Ευρώπη και τη δυτική Ασία έχουν βρει ενδείξεις για μια τέταρτη γενεαλογική γραμμή ανθρωποειδών που ζούσαν στη Μέση και Ύστερη Πλειστόκαινο. Αλλά αυτή η ομάδα που λείπει δεν έχει ποτέ αναγνωριστεί επίσημα στο αρχείο απολιθωμάτων. Ίσως τα πρόσφατα λείψανα ανθρωποειδών που βρέθηκαν στην Κίνα να αποτελούν το κομμάτι που λείπει από το παζλ.
Η απολιθωμένη γνάθος και το κρανίο ανήκουν σε ένα παιδί 12 ή 13 ετών, και ενώ το πρόσωπό του έχει χαρακτηριστικά που μοιάζουν με σύγχρονα, τα άκρα, το κάλυμμα του κρανίου και η γνάθος «φαίνεται να έχουν πιο πρωτόγονα χαρακτηριστικά», γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης. Τα φυσικά χαρακτηριστικά αυτού του αρχαίου ανθρωποειδούς υποδηλώνουν τη συνύπαρξη τριών γενεαλογικών γραμμών στην Ασία: του H. erectus, του Ντενίσοβαν και μια τρίτη που είναι «φυλογενετικά κοντά» σε εμάς.
Ο Homo sapiens εμφανίστηκε στην Κίνα μόλις πριν από περίπου 120.000 χρόνια, αλλά φαίνεται ότι ορισμένα από τα σύγχρονα χαρακτηριστικά μας υπήρχαν πολύ νωρίτερα. Ίσως ο τελευταίος κοινός πρόγονος του H. sapiens και των Νεάντερταλ εμφανίστηκε στη νοτιοδυτική Ασία και αργότερα εξαπλώθηκε σε όλες τις ηπείρους. Αυτή η θεωρία θα πρέπει τώρα να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω αρχαιολογική έρευνα.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Journal of Human Evolution».