- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Έρευνα: Καταλαβαίνουμε τα ζώα; Πώς οι άνθρωποι αντλούν πληροφορίες από τους ήχους τους
Γιατί κατανοούμε καλύτερα τα κατοικίδια παρά τα άγρια ζώα - Με ποια είδη συνδεόμαστε στενότερα
Μελέτη του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης ρίχνει φως στα συναισθήματα που μεταδίδουν τα ζώα στους ανθρώπους μέσα από τους ήχους που παράγουν.
Ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι είναι σε θέση να αντλήσουν γνώσεις για τα συναισθήματα των ζώων, συμπεριλαμβανομένων των γουρουνιών, των αλόγων και των κατσικών, με βάση τις φωνές τους.
Η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης λέει ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ορισμένες πληροφορίες μέσα στους ήχους, όπως το πόσο έντονα είναι τα συναισθήματα ενός ζώου, φαίνεται να μεταφέρονται με παρόμοιο τρόπο σε όλα τα είδη.
«[Οι άνθρωποι] πιθανώς βασίζουν τις αποφάσεις τους στη γνώση τους για το πώς ακούγονται οι άνθρωποι όταν τελούν περισσότερο ή λιγότερο σε διέγερση… επειδή η διέγερση, η οποία συνδέεται με τις οδούς του στρες, είναι ένα σύστημα που διατηρείται καλά στα σπονδυλωτά», είπε η δόκτωρ Έλοντι Μπρίεφερ, εκ των συγγραφέων της έρευνας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.
Εξέτασαν επίσης εάν οι άνθρωποι μπορούσαν να καθορίσουν εάν ένα ζώο εξέφραζε ένα θετικό ή αρνητικό συναίσθημα.
«Δεν μπορούμε πραγματικά να βασιστούμε σε αυτά που γνωρίζουμε από τους ανθρώπους, επειδή υπάρχουν πολλές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο τα είδη εκφράζουν συναισθήματα, ακόμη και όσα είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους», είπε η Μπρίεφερ.
Έρευνα: Καταλαβαίνουμε τα ζώα; - Το πείραμα του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης
Γράφοντας στο περιοδικό Royal Society Open Science, η Μπρίεφερ και οι συνεργάτες της αναφέρουν πώς κατέγραψαν φωνές από έξι είδη ζώων: άλογα, χοίρους, κατσίκες, βοοειδή, άλογα του Πρεζβάλσκι (άγριο, σπάνιο και απειλούμενο είδος αλόγου που απαντάται στις στέπες της Κεντρικής Ασίας), καθώς και αγριογούρουνα.
Η ομάδα παρατήρησε εάν ο ήχος ακούγεται όταν το ζώο διεγείρεται – πράγμα που καθορίζεται από τον υψηλό καρδιακό ρυθμό ή την κίνηση – και αν ο ήχος ακούγεται σε θετικό πλαίσιο, όπως σε αναμονή τροφής ή αρνητικό πλαίσιο, όπως σε απομόνωση.
Για τους ανθρώπους, η ομάδα χρησιμοποίησε υπάρχουσες τυχαίες ηχογραφήσεις ομιλίας, που ειπώθηκαν με οργή ή φόβο για να αναπαραστήσουν υψηλότερη και χαμηλότερη συναισθηματική ένταση, και με θυμωμένο ή χαρούμενο τόνο για να υποδηλώσουν ένα αρνητικό ή θετικό πλαίσιο.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές ζήτησαν από 1.024 συμμετέχοντες από 48 χώρες να ακούσουν ο καθένας τους στο διαδίκτυο ζεύγη ήχων.
Για κάθε είδος, οι συμμετέχοντες έπαιξαν τέσσερα ζεύγη φωνητικών. Για δύο ζευγάρια τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν τη συναισθηματική ένταση του ήχου ως υψηλή ή χαμηλή, ενώ για τα άλλα δύο ζευγάρια κλήθηκαν να βαθμολογήσουν το συναίσθημα ως θετικό ή αρνητικό.
Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι, συνολικά, οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν σωστά τη συναισθηματική ένταση του θέματος στο 54,1% του χρόνου και το είδος του συναισθήματος στο 55,3% του χρόνου.
Ωστόσο, όταν η ομάδα ανέλυσε περαιτέρω τα δεδομένα, διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες πέτυχαν κάτι καλύτερο από το τυχαίο κατά την αξιολόγηση των φωνητικών φωνημάτων από χοίρους, άλογα, κατσίκες, ανθρώπους και, μόνο για τον τύπο του συναισθήματος, αγριόχοιρους.
«Οι άνθρωποι είναι γενικά καλύτεροι στην αναγνώριση των οικόσιτων παρά των άγριων ειδών», εξήγησε η Μπρίεφερ.
Το επίπεδο διέγερσης των χοίρων και των αλόγων βαθμολογήθηκε σωστά σε ποσοστό 59% και 58% αντίστοιχα, σε σύγκριση με 55% για τους ανθρώπους, ενώ το είδος των συναισθημάτων τους βαθμολογήθηκε σωστά στο 58% και 64% του χρόνου αντίστοιχα, σε σύγκριση με το 68% για τους ανθρώπους.
Η Μπρίεφερ πρόσθεσε ότι τα ποσοστά μπορεί να ήταν υψηλά για τα άλογα επειδή πολλοί συμμετέχοντες ανέφεραν επαφή με το είδος, ενώ το σχετικά χαμηλό ποσοστό επιτυχίας για τα περισσότερα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, θα μπορούσε να οφείλεται τόσο στη συντομία των ηχογραφήσεων όσο και στη χρήση του ίδιου τύπου ήχου για κάθε ζεύγος φωνητικών - όπως το μουγκρητό για τις αγελάδες ή το κλαψούρισμα για τα άλογα.
Η Μπρίεφερ πρόσθεσε ότι η επιτυχία των συμμετεχόντων στην αξιολόγηση του είδους των συναισθημάτων διέφερε πολύ περισσότερο από την ικανότητά τους να προσδιορίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
«Αν περάσουμε στο επόμενο επίπεδο, πιθανότατα μπορούμε να εκπαιδεύσουμε εύκολα τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν τους ήχους», είπε, σημειώνοντας ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να βοηθήσει όσους συνυπάρχουν με ζώα, από αγρότες μέχρι ιδιοκτήτες κατοικίδιων, να τα κατανοήσουν καλύτερα.
«Στο παρελθόν, οι επιστήμονες συνήθιζαν να επικεντρώνονται στη σωματική υγεία για την αξιολόγηση της καλής διαβίωσης των ζώων. Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς αναγνωρίζουμε τον μεγάλο ρόλο που παίζουν τα συναισθήματα».
(Με πληροφορίες του Guardian)