Ελπίδα για διαβητικούς: Βιονικό πάγκρεας παράγει αυτόματα ινσουλίνη

Σε μια πρόσφατη δοκιμή, ένα βιονικό πάγκρεας που παρέχει αυτόματα ινσουλίνη αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικό από τις αντλίες ή τις ενέσεις στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 1.

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια σοβαρή πάθηση που προκαλεί υπερβολικά υψηλά επίπεδα γλυκόζης ή σακχάρου στο άτομο, επειδή το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη, μια ορμόνη που διατηρεί τη γλυκόζη στο αίμα υπό έλεγχο. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να παρακολουθούν τα επίπεδα γλυκόζης και να λαμβάνουν ινσουλίνη κάθε μέρα.

Το βιονικό πάγκρεας, μια συσκευή σε μέγεθος πιστωτικής κάρτας που ονομάζεται iLet, παρακολουθεί τα επίπεδα του ατόμου όλο το εικοσιτετράωρο και χορηγεί αυτόματα ινσουλίνη όταν χρειάζεται μέσω μιας μικροσκοπικής κάνουλας, ενός λεπτού σωλήνα που εισάγεται στο σώμα. Φοριέται συνεχώς, γενικά στην κοιλιά. Η συσκευή καθορίζει όλες τις δόσεις ινσουλίνης με βάση το βάρος του χρήστη και ο χρήστης δεν μπορεί να ρυθμίσει τις δόσεις.

Μια ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ υπέβαλε τα ευρήματά της από τη μελέτη, τα οποία περιγράφονται στο New England Journal of Medicine, στον FDA με την ελπίδα να κυκλοφορήσει τελικά το προϊόν στην αγορά των ΗΠΑ. Ενώ μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης δοκίμασε για πρώτη φορά το βιονικό πάγκρεας το 2010, αυτή είναι η πιο εκτεταμένη δοκιμή που έχει γίνει μέχρι στιγμής.

Πώς λειτουργεί το βιονικό πάγκρεας

Η ομάδα του Χάρβαρντ, σε συνεργασία με άλλα πανεπιστήμια, παρείχε σε 219 άτομα με διαβήτη τύπου 1 που έκαναν χρήση ινσουλίνης για τουλάχιστον ένα χρόνο μια συσκευή βιονικού παγκρέατος για 13 εβδομάδες. Η ομάδα συνέκρινε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους με εκείνα 107 διαβητικών ατόμων που χρησιμοποιούσαν άλλες μεθόδους χορήγησης ινσουλίνης, συμπεριλαμβανομένης της ένεσης και των αντλιών ινσουλίνης, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα της ομάδας με το βιονικό πάγκρεας μειώθηκαν από 7,9% σε 7,3%, ενώ τα επίπεδα της ομάδας με τη συνήθη φροντίδα παρέμειναν σταθερά στο 7,7%. Η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία συστήνει ως στόχο λιγότερο από 7,0%, αλλά αυτό επιτυγχάνεται μόνο από το 20% περίπου των ατόμων με διαβήτη τύπου 1, σύμφωνα με μελέτη του 2019.

Υπάρχουν και άλλοι τύποι τεχνητού παγκρέατος, αλλά συνήθως απαιτούν από τον χρήστη να εισάγει πληροφορίες προτού χορηγήσουν ινσουλίνη, συμπεριλαμβανομένης της ποσότητας υδατανθράκων που έφαγε στο τελευταίο γεύμα του. Αντ' αυτού, το iLet λαμβάνει το βάρος του χρήστη και τον τύπο του γεύματος που τρώει, όπως πρωινό, μεσημεριανό ή βραδινό, τα οποία προστίθενται από τον χρήστη μέσω της διεπαφής iLet, και χρησιμοποιεί έναν αλγόριθμο προσαρμοστικής μάθησης για την αυτόματη χορήγηση ινσουλίνης.

Αυτό σημαίνει ότι εάν τα επίπεδα γλυκόζης του ατόμου είναι πολύ υψηλά, το σύστημα θα προσαρμοστεί ώστε να παρέχει υψηλότερη δόση ινσουλίνης, ενώ εάν τα επίπεδα είναι πολύ χαμηλά, θα παρέχει λιγότερη.

Η συσκευή θα μπορούσε να εξαλείψει την ανάγκη για ένα άτομο με διαβήτη να υπολογίζει την ποσότητα των υδατανθράκων σε ένα γεύμα, γεγονός που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα, λέει ο Duane Mellor, επικεφαλής για τη διατροφή και την τεκμηριωμένη ιατρική στην Ιατρική Σχολή Aston, στο Μπέρμιγχαμ του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

«Το να μπορείς να βγάλεις την καταμέτρηση των υδατανθράκων από την εξίσωση είναι ένα πραγματικά μεγάλο πλεονέκτημα, επειδή είναι ένα βάρος. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να παραιτηθούν από τον έλεγχο [του καθορισμού της δόσης της ινσουλίνης], κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο για τα άτομα που έχουν διαβήτη για μεγάλο χρονικό διάστημα».