Πριν καμιά βδομάδα τσιγκλούσα έναν αναγνώστη μου για την παντοκρατορία της Αpple στην κατηγορία smartphones, την οποία η ίδια έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό με τη σειρά των iPhone. Προσπαθούσε δικαιολογημένα να επιχειρηματολογήσει πως τα κινητά με το Google Android προσφέρουν καλύτερα τεχνικά χαρακτηριστικά και περισσότερες επιλογές. Αλλά από πότε οι επιλογές και τα τεχνικά χαρακτηριστικά έχουν κάποια σημασία σε αυτή την αγορά;
Στην πi εποχή (προ-iPhone δηλαδή), τα smartphones ήταν για αρκετά χρόνια κάτι γκουμούτσες που κανείς δεν γύριζε να τις κοιτάξει, πέρα από κάποιους επαγγελματίες που είχαν αποφασίσει να μεταφέρουν το γραφείο τους στην παλάμη. Όταν σέταρα το πρώτο τέτοιο μαραφέτι πριν από 6 χρόνια, είχε ακόμα μια κεραιούλα να εξέχει και το φρικιαστικά περιοριστικό windows mobile για λειτουργικό (όχι πως υπήρχε και κάτι άλλο την εποχή εκείνη). Ακόμα και τότε τα χαρακτηριστικά ήταν αδιάφορα στον επαγγελματία που απλά ήθελε να τρέχει σωστά το πρόγραμμα σύνδεσης με τη χρηματιστηριακή στο Λονδίνο και τον COMEX στο Σικάγο. Α! Και να έχει έναν σχετικά αξιοπρεπή τηλεφωνικό κατάλογο.
Ύστερα ήρθε το iPhone κι όλα αυτά έγιναν αδιάφορα. Όταν ακόμα και η αδυναμία της πρώτης έκδοσης να γράψει ελληνικά δεν συγκράτησε τα πλήθη των αγοραστών, καταλαβαίνετε πως τα υπόλοιπα τεχνικά χαρακτηριστικά ήταν ταπεινές λεπτομέρειες. Το iPhone ήταν το υγρό όνειρο κάθε κατασκευαστή. Έβαλε τη βάση του ανταγωνισμού στο στιλ και τα ωραία εφέ, κι όχι στις πολύ πιο ακριβές για τον ίδιο τεχνικές λεπτομέρειες. Με αυτό δεν θέλω να πω ότι το iPhone δεν ήταν τεχνικά προηγμένο, αλλά πως η Apple πανέξυπνα εστίασε στο πόσο ωραία λειτουργεί αυτή η τεχνική αρτιότητα κι όχι στο τάδε ή το δείνα τσιπάκι.
Τα λέω όλα αυτά διότι και η τέταρτη γενιά iPhone, που μόλις κυκλοφόρησε, βασίζεται στην ίδια νοοτροπία. Και τα πλήθη της θρησκείας Apple δεν πρόκειται να συγκινηθούν επειδή το τάδε Android HTC έχει καλύτερα χαρακτηριστικά.
Τούτων λεχθέντων θα ήταν άδικο να πούμε πως η τέταρτη γενιά iPhone κυκλοφορεί σε μια άδεια αγορά. Είναι αλήθεια, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως ο ανταγωνισμός με αιχμή του δόρατος το Google Android βρίσκεται κατά πόδας. Είναι επίσης αλήθεια πως τιμή ενός iPhone τρίτης γενιάς (500-550 ευρώ) είναι αρκετά απαγορευτική για πάρα πολλούς ανθρώπους, της αφεντομουτσουνάρας μου συμπεριλαμβανομένης. Για την ακρίβεια, δεν μπορώ καν να θυμηθώ την τελευταία χρονιά που ξόδεψα για κάποιο hardware 550 ευρώ. Νομίζω ήταν η φωτογραφική μου μηχανή πριν από μία 5ετία. Αν λοιπόν για αρκετούς ανθρώπους τα 550 ευρώ για κινητό βρίσκονται σε κάποιο άλλο σύμπαν, τα 220-240 ευρώ που κάνει π.χ. ένα HTC Tattoo με Android μπορεί να είναι συζητήσιμα. Κι αυτό δημιουργεί ένα προηγούμενο και ρίχνει το μέγεθος του ποσού που ένας υποψήφιος αγοραστής είναι διατεθειμένος να ξοδέψει για ένα smartphone.
Όσο υπήρχε μόνο το iPhone, τα 550 ευρώ δεν ήταν ζήτημα φθηνού ή ακριβού, γιατί δεν υπήρχε ανταγωνισμός για να συγκριθεί. Όταν όμως κάποιος σου υπόσχεται πως θα κάνεις τα ίδια πράγματα με τα μισά χρήματα, το iPhone αυτομάτως μπαίνει στην κατηγορία ακριβό. Όχι πως αυτό θα αλλάξει την άποψη που έχουν τα fanboys (and girls) της Apple, απλά θέτει τις βάσεις για την έκρηξη που θα συμβεί στους επόμενους μήνες. Και τότε πιθανότατα η Apple να αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί της και να αρχίσει να τιμολογεί το iPhone σε πιο λογικά επίπεδα.
Το viral μήνυμα της καμπάνιας της Telekom που μοιράστηκε η COSMOTE με στόχο την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις online δημοσιεύσεις παιδικών φωτογραφιών
11°
