Closed Hands: Tο video game που εξερευνά τις εξτρεμιστικές τάσεις

Το βιντεοπαχνίδι Closed Hands αφηγείται τα επακόλουθα μιας τρομοκρατικής ενέργειας που δεν περιγράφεται με ακρίβεια και αφήνει τους παίκτες να ορίσουν τις αιτίες και τις συνέπειές της σε ανθρώπους, στην κοινότητα και σε ολόκληρη την πόλη. Ο κάθε παίκτης ακολουθεί τη δική του διαδρομή μέσα στην ιστορία, έχει τη δυνατότητα να πηγαίνει μπρος και πίσω στον χρόνο και να εμβαθύνει στη ζωή των προσώπων που εμπλέκονται: μπορεί να διαβάζει το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο, να ακούει συζητήσεις και να ανακαλύπτει τα μυστικά τους. Η διαδρομή που επιλέγει κανείς και η συμπάθεια που δείχνει στο άλφα ή στο βήτα πρόσωπο δίνει πληροφορίες για τον ίδιο.

Πρόκειται για μια δημιουργία του studio Passenger που εξασφάλισε τη στήριξη του Arts Council της Αγγλίας. Το Passenger, ένα ανεξάρτητο εργαστήρι βιντεπαιχνιδιών, έστησε ο 35χρονος σήμερα Dan Hett ο οποίος ενεπνεύσθη το Closed Hands από τον θάνατο του αδερφού του, Martyn, κατά τη βομβιστική επίθεση στη Manchester Arena το 2017. Ο Hett κατάγεται από το Στόκπορτ στην ευρύτερη περιοχή του Μάντσεστερ και έχει δημιουργήσει μια τριλογία πειραματικών διαδραστικών παιχνιδιών. Στο κέντρο της αφήγησης του Closed Hands βρίσκεται η ιστορία που καταλαβαίνουμε σιγά-σιγά ότι είναι ένα τρομοκρατικό χτύπημα: «Το μόνο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι συνέβη κάτι, ότι υπήρχαν λόγοι γι’ αυτό, και συνέπειες μετά», λέει ο Hett. «Πράγμα που θα μας οδηγήσει στην εξέταση της ζωής  πέντε ατόμων τα οποία εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην ιστορία».

Τα πρόσωπα  είναι ο νεαρός Μαρκ, αυτόπτης μάρτυρας· η Μπεθ, μια τοπική δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ· ο Φάραχ, ένας πληροφοριοδότης που παρακολουθεί και εξτρεμιστικές οργανώσεις, ο Χαζίκ, ένας μουσουλμάνος επιχειρηματίας που ο γιος του είναι τρομοκράτης και ο Mάικ που προσχωρεί σε ακροδεξιά ομάδα. Ο παίκτης ακολουθεί μια προοπτική και ύστερα μια άλλη: κάθε φορά που ανοίγει έναν κόμβο ακολουθεί σε μια νέα διαδρομή, σε ένα διακλαδισμένο, διασυνδεδεμένο ιστό. Ως διαδραστική μυθοπλασία Το Closed Hands είναι φιλόδοξο και περίπλοκο, με εκτιμώμενο αριθμό λέξεων 130.000 λέξεων που συναγωνίζονται ολόκληρο πολυσέλιδο μυθιστόρημα. 

«Θα ήταν ευκολότερο να κάτσω και να γράψω ένα μυθιστόρημα», λέει ο Ηett, «αλλά το παιχνίδι μπορεί να βιωθεί πλήρως μέσα σε λίγες ώρες, αν και το πόσο θέλει ο κάθε παίκτης να ερευνήσει τους κόμβους που συνδέουν κάθε χαρακτήρα και κάθε σκηνή εναπόκειται στον ίδιο. Το σχεδιάσαμε έτσι ώστε ο παίκτης να έχει ουσιαστική εμπειρία επιλέγοντας έναν χαρακτήρα και ακολουθώντας την τροχιά του. Για τη δημιουργία του Closed Hands συνεργάστηκε με μια ομάδα συγγραφέων, ανάμεσα στους οποίους τον κομίστα Umar Ditta και της Sharan Dhaliwal, εκδότρια του περιοδικού lifestyle της Νότιας Ασίας Burnt Roti. «Ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχουν πολλές φωνές, καθώς υπάρχουν σκηνές, όπως με τον μουσουλμάνο πατέρα, που εγώ δεν είχα τα φόντα να τις γράψω. Απευθύνθηκα λοιπόν σε ανθρώπους όπως ο Sharan και ο Umar. Υπήρχαν επίσης προκλήσεις με την απεικόνιση μερικών λιγότερο συμπαθητικών χαρακτήρων, ιδίως του Mάικ και της Μπεθ. Δεν ήθελα κανένας από αυτούς τους χαρακτήρες να είναι υπερβολικός ή απλοϊκά "κακός". Για παράδειγμα, ο Mάικ έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον με ρατσιστικές τάσεις, σε συνθήκες που τον έκαναν ευάλωτο στη ριζοσπαστικοποίηση», λέει ο Hett.

Το Closed Hands ήταν μέρος του Manchester Push Festival και κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου. Ο Hett και το Art Council, που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει παραγωγή τύπου blockbuster, πιστεύουν ότι υπάρχει κοινό για έξυπνα βιντεοπαιχνίδια όπως είναι If Found και το Bury Me, My Love.