Διαστημική τεχνολογία που δοκιμάστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αξιοποίησε το ΑΠΘ για να μελετήσει τα αστικά λύματα της Θεσσαλονίκης.
Τεχνολογικές λύσεις που λειτούργησαν στο διαστημικό πεδίο, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης και στον περιορισμένο χώρο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), αξιοποιήθηκαν για να αντιμετωπιστεί ένα πιεστικό γήινο πρόβλημα, αυτό της ανάλυσης των αστικών υγρών αποβλήτων της Θεσσαλονίκης για να ανιχνευθεί το επίπεδο συγκέντρωσης του κορονοιού- SARS-CoV-2. «Η τεχνογνωσία»- που χρησιμοποιήθηκε από την διεπιστημονική επιτροπή του ΑΠΘ για να ανιχνευτεί ο κορωνοϊός στα λύματα της πόλης- «δεν βγήκε από το πουθενά».
Για έξι χρόνια είχαμε την ευθύνη (σ.σ συνεργαζόμενοι επιστήμονες του ΑΠΘ) για το πόσιμο νερό και τον βιολογικό καθαρισμό πάνω στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που είναι σε τροχιά γύρω από τη Γη», εξήγησε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ ΜΠΕ, o καθηγητής του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ Θεόδωρος Καραπάντσιος. Ο ίδιος περιέγραψε και τον τρόπο με τον οποίο τα προβλήματα που προέκυπταν στον ΔΔΣ προκαλούσαν λύσεις που έπρεπε να εφεύρουν οι επιστήμονες.
«Στον ΔΔΣ είχαμε παρεμποδίσεις από κάποια βιοκτόνα στο νερό και στα απόβλητα και έτσι αποκτήθηκε μια καταπληκτική τεχνογνωσία. Μια τεχνογνωσία εντελώς νέα όπως νέα είναι και τα μηχανήματα με τα οποία μπορούμε και κάνουμε τις μετρήσεις με τόσο μεγάλη ευαισθησία», προσθέτει ο κ.Καραπάντσιος. Επισημαίνει ότι πάντα ο σκοπός των επιστημόνων που ασχολούνται με το Διάστημα, είναι η τεχνολογία που αναπτύσσεται για τις ανάγκες της εξερεύνησης του να «επιστρέφει» στο κοινωνικό σύνολο.
«Η διαστημική γνώση και τεχνολογία μεταφέρθηκε για τα λύματα στο έδαφος», ανέφερε ο καθηγητής του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ και τόνισε πως ο στόχος πλέον των πρυτανικών αρχών στο ΑΠΘ αλλά και όλης της διεπιστημονικής ομάδας είναι «να πεισθεί η πολιτεία» ώστε να δημιουργηθεί «ένα Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Επιδημιολογίας Λυμάτων με τη συμμετοχή όλων των ειδικοτήτων». Ένα Κέντρο στο οποίο λαμβάνονται δείγματα από τα λύματα «τουλάχιστον από τα μεγάλα αστικά κέντρα», κατ’ ελάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
Με αυτό τον τρόπο, «όπως κάνουν σήμερα η Βαρκελώνη και το Μιλάνο», θα δημιουργηθεί μια τράπεζα δειγμάτων που, κατά τον κ.Καραπάντσιο, θα δώσει την δυνατότητα του σχεδιασμού μιας πολιτικής (σ.σ για περιστάσεις όπως η πανδημία της Covid-19) σε εθνικό επίπεδο» και στην δημιουργία ενός «συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης» που θα μετρά οτιδήποτε ανησυχητικό στα αστικά υγρά απόβλητα μιας περιοχής. Ο ίδιος εκτιμά μάλιστα πως το κόστος για ένα τέτοιο δίκτυο μετρήσεων δεν θα είναι σημαντικά.
Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Η Γραφειοκρατικοποίηση του Κόσμου στη Νεοφιλελεύθερη Εποχή» της Beatrice Hibou που κυκλοφορεί σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Πλήθος (2024)
5°
