Έλληνες φοιτητές κατασκευάζουν τα αυτοκίνητα του μέλλοντος

Στην Αθήνα, κάπου στα αμφιθέατρα της πανεπιστημιούπολης, η Prometheus Eco Racing, μια εθελοντική ερευνητική ομάδα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, φιλοδοξεί να κατασκευάσει το πιο αποδοτικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Η δράση τους ξεκίνησε το 2009 και έκτοτε έχουν αποσπάσει πλήθος βραβείων και διακρίσεων. Κάπως έτσι εισάγονται νέα δεδομένα στα πανεπιστήμια μας, που πλέον δεν ταυτίζονται μόνο με τα πάγια προβλήματα στην παιδεία, όπως τις ελλείψεις των κτιριακών υποδομών, τις διδακτικές ώρες που χάνονται ή την ελλιπή υγιεινή. Οι φοιτητές μας περισσότερο από ποτέ διακρίνονται σε διεθνείς διαγωνισμούς και πετυχαίνουν την εξωστρέφεια των ελληνικών πανεπιστημίων. 

Τα μέλη της Prometheus Eco Racing Τeam, μάλιστα, διαγωνίζονται κάθε χρόνο στον Παγκόσμιο διαγωνισμό καινοτομίας και εξοικονόμησης ενέργειας Shell Eco Marathon απέναντι στις καλύτερες ομάδες από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα παγκοσμίως, εκπροσωπώντας επάξια τη χώρα και το Πολυτεχνείο μας. Μετά από εκατοντάδες ώρες δοκιμών στο εργαστήριο και στο γκαράζ και συνεχόμενες συμμετοχές σε διαγωνισμούς –κι ενώ την ίδια στιγμή άλλες ομάδες αγοράζουν ένα μεγάλο μέρος των υποσυστημάτων τους–η Prometheus Eco Racing ξεχωρίζει. Τα παιδιά σχεδιάζουν και κατασκευάζουν εξ ολοκλήρου, σχεδόν, όλα τα συστήματα του οχήματος, από τον κινητήρα και τον αντιστροφέα μέχρι το σασί και το κέλυφος. Όπως, βέβαια, μπορεί να φανταστεί κανείς, η κατασκευή ενός ηλεκτροκίνητου οχήματος από το μηδέν είναι μια ιδιαίτερα περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία, και ειδικά όταν μιλάμε για εθελοντές φοιτητές και όχι κάποια αυτοκινητοβιομηχανία να το κατασκευάζει. O Aλέξανδρος Μπενετάτος και η Μαργαρίτα Οικονομάκου, από το Prometheus Eco Racing Τeam, μας μιλούν για την τεχνολογία του μέλλοντος που γεννιέται μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

«Πιστεύουμε πως η ηλεκτροκίνηση αποτελεί το μέλλον αλλά και, πλέον, το παρόν για τις μετακινήσεις μας. Όλες, σχεδόν, οι αυτοκινητοβιομηχανίες το έχουν αντιληφθεί αυτό και σιγά-σιγά κινούνται προς αυτή τη κατεύθυνση. Ο λόγος είναι πως οι ηλεκτρικοί κινητήρες μας δίνουν ένα όχημα με πολύ γρήγορες αποκρίσεις που ικανοποιεί και τους πιο ενθουσιώδεις οδηγούς, ενώ την ίδια στιγμή είναι πιο φθηνό στη χρήση, πιο οικολογικό και εμφανίζει πολύ λιγότερες βλάβες και φθορές. Όσο αφορά την πηγή ενέργειας των οχημάτων, αυτή τη στιγμή οι μπαταρίες φαίνεται να είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε. Όσο μάλιστα οι νέες τεχνολογίες στον κόσμο των μπαταριών αναπτύσσονται, αναμένουμε την άφιξη μπαταριών στερεάς κατάστασης σαν το μεγάλο βήμα που θα βελτιώσει σημαντικά την ασφάλεια και την ενεργειακή τους πυκνότητα. Βέβαια, είναι και άλλες πηγές ενέργειας όπως το υδρογόνο που θα μπορούσε να αποτελέσει μια ακόμα πιο καθαρή πηγή ενέργειας».

Παρόλο που ακυρώθηκε ο φετινός διαγωνισμός λόγω του COVID 19, η ομάδα παραμένει πιστή στους στόχους της προκειμένου να βοηθήσει τα ηλεκτρικά οχήματα να γίνουν πιο προσιτά και συνεχίζει τις δραστηριότητές της. Τώρα μάλιστα σχεδιάζει και κατασκευάζοντας το νέο όχημα που θα «τρέξει» στους αγώνες του 2021. Με αυτό τον τρόπο αποδεικνύουν στους νεότερους φοιτητές ότι πέρα από το θεωρητικό υπόβαθρο που προσφέρουν τα πανεπιστήμια, θα πρέπει ο καθένας ξεχωριστά να αναζητήσει ευκαιρίες που θα τον βοηθήσουν να κάνει εφαρμογές στην πράξη και να αντιληφθεί πως η ουσιαστική πρόοδος θα προέλθει από προσωπική ενασχόληση.

«Καλή είναι η θεωρία και τα μαθήματα στο αμφιθέατρο, αλλά τις περισσότερες φορές η πράξη απέχει πολύ από τη θεωρία. Είτε πρόκειται για εθελοντικές ερευνητικές ομάδες όπως η δική μας, είτε για project που αναλαμβάνει κανείς στο πλαίσιο κάποιου εργαστηρίου. Καινοτομώ για εμάς σημαίνει να “ξεβολεύομαι” από την ασφάλεια της πεπατημένης οδού, να μη συμβιβάζομαι και να αναζητώ τη συνεχή βελτίωση. Αποφασίσαμε έτσι να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα, και να συμμετάσχουμε στην Urban Concept κατηγορία του διαγωνισμού. Το Urban όχημα είναι, σε μεγάλο βαθμό, ένα πολύ ελαφρύ και οικονομικό συμβατικό όχημα πόλης. Ως τέτοιο, έχει όλες τις βασικές λειτουργίες και ανέσεις που εντοπίζονται σε ένα συμβατικό όχημα πόλης όπως υαλοκαθαριστήρες, φώτα και πόρτες, ενώ την ίδια στιγμή είναι πολύ πιο ευχάριστο στην οδήγηση και πολύ πιο ενεργειακά αποδοτικό και φθηνό στη χρήση. Πρέπει να σχεδιάσουμε κάθε υποσύστημα μέσα από δοκιμές σε περιβάλλον προσομοιώσεων, στη συνέχεια να το κατασκευάσουμε και να το δοκιμάσουμε, πια, στην πραγματικότητα και, αν έχει κάποιο πρόβλημα, να γυρίσουμε πίσω ξανά στον σχεδιασμό και στις προσομοιώσεις».

Στα ελληνικά Πανεπιστήμια μπορεί να μην υπάρχουν τόσο εντυπωσιακές υποδομές και πόροι για να διεξαχθεί έρευνα, υπάρχουν όμως «έμψυχοι» πόροι, φοιτητές και καθηγητές που την προάγουν.

Τα τελευταία χρόνια περισσότερο από ποτέ φοιτητές από ελληνικά πανεπιστήμια, σε ομάδες, όπως το Prometheus Eco Racing Τeam και ατομικά, καταφέρνουν και αποσπούν πολλά βραβεία σε ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους διαγωνισμούς ετησίως, επιβεβαιώνοντας πως η χώρα μας έχει εξαιρετικούς μηχανικούς και επιστήμονες. Παρόλο όμως που είναι ήδη ανταγωνιστικά σε σχέση με αυτά του εξωτερικού σε διάφορους τομείς, και παρά το υψηλό επίπεδο των φοιτητών και των ερευνητών στην Ελλάδα, το κομμάτι στο οποίο υστερούμε είναι αυτό της χρηματοδότησης για την έρευνα πράγμα που οδηγεί σε έλλειψη σημαντικών υποδομών σε πολλούς τομείς.

«Στη δική μας περίπτωση, δεν υπάρχει επιχορήγηση από κάποιο δημόσιο/κρατικό φορέα, έτσι το έργο μας καθίσταται δυο φορές πιο δύσκολο, καθώς καθημερινά αντιμετωπίζουμε την αβεβαιότητα και την αγωνία για την επάρκεια των πόρων που εμείς αναζητούμε, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες μας. Πολλές φορές, μάλιστα, αναγκαζόμαστε να κάνουμε “εκπτώσεις” στον εξοπλισμό ή σε άλλα έξοδά μας. Ωστόσο, για να μη μεμψιμοιρούμε, αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι τα ελληνικά Πανεπιστήμια μπορεί να χωλαίνουν όσον αφορά τη χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων, αλλά συχνά κερδίζουν σε ανθρώπινο δυναμικό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα, οι οποίοι με όχημα την αγάπη και το πάθος τους για την επιστήμη τους συμβάλλουν τα μέγιστα στο να επιτευχθεί η εξέλιξή της παρά τις όποιες δυσκολίες. Έτσι, με μια φράση, θα λέγαμε ότι στα ελληνικά Πανεπιστήμια μπορεί να μην υπάρχουν τόσο εντυπωσιακές υποδομές και πόροι για να διεξαχθεί έρευνα, υπάρχουν όμως “έμψυχοι” πόροι, φοιτητές και καθηγητές που την προάγουν».