Το μεγάλο άλμα εμπρός

Όταν ο Καστοριάδης και ο Άντερσον προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν το ρόλο των φαντασιώσεωνστην οργάνωση των κοινωνιών, το έκαναν προκειμένου να συμπληρώσουν την άκαμπτη και απόλυτη μαρξιστική θέση που θεωρούσε τα υλικά κίνητρα ως το μοναδικό οδηγό της ανθρώπινης φύσης. 

Οι άνθρωποι και οι κοινωνίες, μας έλεγαν, δεν έχουν μόνο οικονομικά κίνητρα. Κινούνται όχι μόνο με βάση το συμφέρον αλλά και τις φαντασιώσεις που έχουν για τους εαυτούς τους και τον κόσμο γύρω τους. Παρ’ όλα αυτά είμαι σίγουρος πως και οι δύο κύριοι δεν είχαν υπόψη τους τη σημερινή κυβέρνηση όταν τα έγραφαν αυτά. Κι έτσι θα αναγκαστεί ο ταπεινός Κινέζος να ερμηνεύσει τον παραλογισμό που ζούμε.

Ο ΣΕΠΕ, δηλαδή ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών, οργάνωσε το συνέδριο Digital Economy Forum με τίτλο «Η ανάκαμψη θα είναι ψηφιακή». Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του ήταν πως από το πόντιουμ πέρασε κυριολεκτικά το μισό υπουργικό συμβούλιο. Ο Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, η Ανταγωνιστικότητας κ. Κατσέλη, η Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου, ο Εσωτερικών κ. Ραγκούσης, ο Μεταφορών και Δικτύων κ.Ρέππας και φυσικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Όπως βλέπετε δεν ήμουν υπερβολικός στο χαρακτηρισμό μου. Και θα πρέπει να παραδεχθώ πως σε σχέση με παλιότερες εποχές, όπου το μισό υπουργικό συμβούλιο μαζευόταν στις Πρέσπες για να παρακολουθήσει τις φιέστες που ετοίμαζε ο κ. Λιάνης, η φετινή μόδα έδινε τουλάχιστον έναν πιο σοβαρό τόνο.

Όλοι οι ομιλητές ασχολήθηκαν με το πόσο οι ψηφιακές τεχνολογίες θα σηματοδοτήσουν τη νέα εποχή και τη νέα οικονομία στη χώρα, πως θα αποτελέσουν την αιχμή για το ξεπέρασμα της κρίσης. Ο πρωθυπουργός μάλιστα υπερτόνισε πως «...χρειάζεται το ταχύτερο δυνατόν 100% ευρυζωνική κάλυψη, και ανάπτυξη διαδικτύου υψηλής ταχύτητας με ένα πρόγραμμα μαζικών επενδύσεων σε δίκτυα οπτικών ινών και ασύρματη ευρυζωνική κάλυψη». Κι εκεί ο Techie κατάλαβε πως ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός.

Σίγουρα είμαι χαρούμενος που η σημερινή κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την αξία του ίντερνετ και των ψηφιακών τεχνολογιών στη διαδικασία εκσυγχρονισμού της λειτουργίας μιας κοινωνίας. Ειδικά εάν σκεφτούμε πως η μοναδική σύνδεση της προηγούμενης κυβέρνησης με την τεχνολογία ήταν το PlayStation που έπαιζε ο πρωθυπουργός. Τουλάχιστον φέρνει τη συζήτησή μας από το τι είναι οπτική ίνα, στο πόσο τη χρειαζόμαστε. Ταυτόχρονα όμως φοβάμαι πολύ το χιλιασμό. Τη μεταφυσική εκείνη φαντασίωση πως υπάρχει μία αλήθεια που μπορεί να εφαρμοστεί παντού και πάντα, και να φέρει τον επίγειο παράδεισο.

Κι ως Κινέζος έχω μία ιστορία. Ο Μάο, σε αντίθεση με τις μαριονέτες των αποικιοκρατών, ήξερε πως η κινέζικη ανεξαρτησία περνούσε μέσα από την εκβιομηχάνιση και κυρίως την παραγωγή χάλυβα. Πώς να φτιάξεις όπλα, όταν πρέπει να εξαρτάσαι από τις βιομηχανίες των ανθρώπων που μέχρι πριν λίγο σε σκλάβωναν; Κι έτσι, με μια μεγαλειώδη απόφαση, κάλεσε τους Κινέζους να μετατρέψουν κάθε μικρή φουφού σε μια οικογενειακή χαλυβουργία. Μέσα σε 3 χρόνια η Κίνα υπερδιπλασίασε την παραγωγή χάλυβα. Δυστυχώς όμως οι αγρότες δεν είχαν ούτε τις γνώσεις ούτε τα μέσα να φτιάξουν καλής ποιότητας χάλυβα και ταυτόχρονα, παραμελώντας τις καλλιέργειές τους, ώθησαν την Κίνα να βρεθεί όμηρος –των εχθρικών την εποχή εκείνη– ΗΠΑ, σ’ ένα πολύ πιο κρίσιμο ζήτημα. Τις εισαγωγές σιτηρών. Μέσα σε 3 χρόνια μερικά εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από την πείνα.

Ο ΣΕΠΕ αντιπροσωπεύει λίγο πολύ το σύνολο των επιχειρήσεων που ευθύνονται για την ψηφιακή Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια. Με λίγα λόγια, δεν είναι τίποτα χθεσινοί τύποι που κατέβηκαν από τον Άρη για να εκσυγχρονίσουν την Ελλάδα. Κι έτσι ο Techie, σε μία ακόμα κρίση μεγαλείου, ετοιμάζει το δικό του υπουργικό συμβούλιο που θα απευθυνθεί στο φόρουμ. Χώπα, Χώπα, Χώπα.

*