Ελλάδα: η διατροφή της στις 20 καλύτερες παγκοσμίως

Στις 20 πρώτες χώρες του κόσμου ανήκει η Ελλάδα όσον αφορά τη διατροφή, σύμφωνα με τη νέα έκθεση που συνέταξε ο διεθνής οργανισμός καταπολέμησης της φτώχειας Oxfam America - την πρώτη του είδους που βαθμολογεί κάθε χώρα ξεχωριστά με βάση την ποιότητα, το κόστος και την διαθεσιμότητα της τροφής.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και τον Οργανισμό Τροφίμων & Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, για να διαπιστώσουν ποιες είναι οι καλύτερες και ποιες οι χειρότερες χώρες του κόσμου για να τρώει κανείς.

Ο Oxfam βαθμολόγησε με 0 (το καλύτερο) έως 100 (το χειρότερο) συνολικά 125 χώρες με τέσσερα βασικά κριτήρια:

1) Έχει ο κόσμος αρκετό φαγητό;

2) Μπορεί να πληρώσει το φαγητό του;

3) Είναι το φαγητό καλής ποιότητας;

4) Ποια είναι η έκταση της παχυσαρκίας και του διαβήτη λόγω υπερκατανάλωσης φαγητού;

Έτσι, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 13η θέση μαζί με αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Κύπρος, η Βρετανία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Ισλανδία, η Φινλανδία και η Νορβηγία. Η Ελλάδα, παρόλο που βρίσκεται στη μέση της παγκόσμιας κατάταξης όσον αφορά το διαβήτη και παρουσιάζει τα μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας στην Ευρώπη, ανήκει στις 10 καλύτερες χώρες σε ποιότητα φαγητού.

Πρώτη σε ποιοτικό, φθηνό και επαρκές φαγητό αναδεικνύεται η Ολλανδία, με 6 βαθμούς. Ακολουθούν η Γαλλία και η Ελβετία με 8 βαθμούς, με 10 βαθμούς οι Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία και οι Αυστραλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Πορτογαλία με 11 βαθμούς έκαστη. Η χειρότερη δε χώρα για να τρώει κανείς είναι το Τσαντ όπου ένα στα τρία παιδιά είναι υποσιτισμένο.

Αυτές οι 12 χώρες χαρακτηρίζονται από έλλειψη υποσιτισμού αλλά και υπερβολικής σίτισης, όπως αυτή αποτυπώνεται από τα γενικώς χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας (κυμαίνονται από 19% έως 27% του πληθυσμού) και διαβήτη.

Σύμφωνα με την έκθεση, σε όλο τον κόσμο ένας στους οκτώ ανθρώπους κάθε βράδυ πάει πεινασμένος για ύπνο, παρότι σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους. Οι αιτίες αυτού του φαινομένου φαίνεται να κυμαίνονται από την κακή χρήση των διαθέσιμων πόρων έως τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών στην παραγωγή των τροφίμων.