Τεχνολογια - Επιστημη

Γυρίσαμε τον κόσμο πάνω στην enduro του Trials Rising

Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, με μια σειρά που είχε λοξοδρομήσει, αξίζει να ξαναφορέσεις το κράνος

Αλέξανδρος Χατζηιωάννου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Trials Rising: Η κριτική του Αλέξανδρου Χατζηιωάννου για το video game της RedLunx

Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, τις μέρες κυριαρχίας του Xbox 360 και του Live Arcade, κυκλοφόρησαν για την κονσόλα της Microsoft μια χούφτα από τέλεια παιχνίδια. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο εδώ ως συνώνυμο του «πολύ καλά», τον εννοώ όσο πιο κυριολεκτικά γίνεται για να περιγράψω μια σειρά από indie τίτλους που μοιράζονταν βασικά χαρακτηριστικά. Ήταν βασισμένοι σε πανέξυπνα, απλά concepts, ήταν άμεσα κατανοητοί απ’ τους αρχάριους αλλά πρόσφεραν αστείρευτο βάθος για τους βετεράνους και μπορούσαν να σε κρατήσουν για εκατοντάδες ώρες κάνοντάς σε να ξεχάσεις τα πολυδιαφημισμένα blockbusters της εποχής. Μιλάω για παιχνίδια όπως το Spelunky, το Geometry Wars 2, το One-Finger Death Punch και, φυσικά, το Trials HD.

Ένας εξομοιωτής του μηχανοκίνητου αθλήματος που εστιάζει, όχι τόσο στην ταχύτητα, αλλά στην ισορροπία και τον έλεγχο του οχήματος, σε κόλλαγε να παίζεις και να ξαναπαίζεις τις περιορισμένες πίστες του ώστε, με ανεπαίσθητες μικροδιορθώσεις, να κόψεις κάποια κλάσματα δευτερολέπτου απ’ το χρόνο σου. Η εθιστικότητα του Trials HD ήταν απόρροια μηχανισμών που ήταν βασισμένοι πάνω σε ξεκάθαρους, αμείλικτους νόμους της φυσικής: που θα τοποθετήσεις το κέντρο βάρους του σώματός σου, πώς θα σ’ επηρεάσει μια ξαφνική επιτάχυνση, σε ποια ρόδα θα προσγειωθείς μετά από ένα δύσκολο άλμα. Το απλό σύστημα ελέγχου (δύο μοχλοί για μετατόπιση βάρους και δύο σκανδάλες για επιτάχυνση και επιβράδυνση) καθιστούσε την εμπειρία απόλυτα προσβάσιμη ακόμα και για πρωτάρηδες, παρ’ όλο που τα δυσκολότερα επίπεδα σε φτάναν στην απελπισία.

Η σειρά που ακολούθησε εκείνον τον πρώτο, ιδιαίτερα πετυχημένο, τίτλο, είχε πάρει την κατιούσα εδώ και χρόνια (πιάνοντας πάτο με το μετριότατο Blood Dragon spin-off του 2016) αλλά το Trials Rising, χωρίς να λύνει όλα τα προβλήματα, φαίνεται να ξαναβρίσκει τουλάχιστον κάποια δημιουργική σπίθα. Αυτό είναι πρωτίστως εμφανές στο level design του, όπου οι σχεδιαστές της RedLynx, έχουν αφήσει την φαντασία τους να οργιάσει. Μεσαιωνικά πανηγύρια κάπου στην κεντρική Ευρώπη όπου θα ελιχθείς ανάμεσα από βέλη, μια κινέζικη οροσειρά όπου πετάς μαζί με πολύχρωμα αερόστατα, χολιγουντιανά σετ με καουμπόηδες και εξωγήινους. Η κάμερα, που έχει πλέον αντικαταστήσει την οριζόντια κίνηση με μια ευέλικτη, ψευδό-3D προοπτική, χαρίζει ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία, κάνοντας το Trials Rising το πρώτο παιχνίδι της σειράς όπου, εκτός απ’ το να βελτιώσεις τις επιδόσεις σου, θες να ξαναπαίξεις κάθε πίστα για να χαζέψεις καλύτερα τα σκηνικά.

Κάποια κακά ένστικτα της Ubisoft, βέβαια, παραμένουν και γειώνουν τη συνολική εμπειρία. Ένα τσουνάμι από επιλογές, τύπους αγωνισμάτων, online λειτουργίες, φωτάκια, σπόνσορες, loot crates με ραφτά για το μπουφάν σου (πολλά ραφτά), αυτοκόλλητα για το όχημά σου και δεν ξέρω ‘γω τι άλλο σε προτρέπει να «εξατομικέυσεις» το χαρακτήρα σου, λειτουργούν ως θόρυβος στην όμορφη μουσική που κάνει ο 250cc κινητήρας σου καθώς προσπαθείς να περάσεις ακόμα ένα εμπόδιο χωρίς να γκρεμοτσακιστείς. Στο χέρι σου είναι να τα αγνοήσεις και να εστιάσεις στον πυρήνα του Trials Rising. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, με μια σειρά που είχε λοξοδρομήσει, αξίζει να ξαναφορέσεις το κράνος.

Τίτλος: Trials Rising
Εταιρεία Ανάπτυξης: RedLynx
Πλατφόρμα: Windows, PS4, Xbox One, Switch