Σε περίπτωση που ήσασταν ναυαγός σε κάποιο τροπικό νησί και προσγειωθήκατε προχθές στη χώρα, θα πρέπει να σας ενημερώσω πως το νέο μεγάλο σχέδιο της κοινωνίας της πληροφορίας για την Ελλάδα (και όχι μόνο) είναι να σας φέρουμε μια οπτική ίνα στα σπίτι.
Όσοι δεν ήσασταν ναυαγοί, φαντάζομαι έχετε ήδη κουραστεί να βλέπετε τις διαφημίσεις των υπουργείων, ειδικά εάν ακόμα βασανίζεστε να συνδέσετε το ταπεινό σας ADSL.
Περιμένω με χαρά την οπτική ίνα στο σπίτι μου και μάλιστα της έχω αφιερώσει και ειδική πρίζα ολοφώτιστη με μπλε επιγραφή που γράφει willkommen ή ααλέκουμ σααλάμ (σε περίπτωση που η οπτική ίνα προτιμά να μιλά αραβικά). Αλλά, όπως φαντάζεστε κι εσείς, η οπτική μου ίνα δεν πρόκειται να έρθει σύντομα.
Βλέπετε ο καπιταλισμός είναι ένα μανιοκαταθλιπτικό σύστημα. Ή μάλλον ένα σύστημα με διπολική διαταραχή, εάν δεν θέλουμε να το προσβάλουμε πολύ. Τις καλές εποχές όλοι φαντασιώνονται παλάτια στις άμμους του Ντουμπάι ή, στη χειρότερη, από μία πισίνα. Στις κακές εποχές, ακόμα και μια απλή οπτική ίνα είναι πολύ ακριβή και οι υποδομές είναι ιστορικά μια επένδυση που σπάνια απέδιδε στους ιδιώτες επενδυτές. Οι περισσότεροι προτιμούν να χρησιμοποιήσουν μια υποδομή που κάποιος άλλος έφτιαξε γι’ αυτούς. Ιδανικά τσάμπα.
Κατά την εισαγωγή του ADSL, η υποδομή (δηλαδή ο χαλκός) υπήρχε ήδη. Ο ΟΤΕ όταν ακόμα ήταν δημόσια επιχείρηση είχε φροντίσει γι’ αυτό. Μάλιστα τα πρώτα χρόνια, όπως θυμάστε, όλες οι υπόλοιπες τηλεπικοινωνιακές εταιρείες χρησιμοποιούσαν ολόκληρη την υποδομή του ΟΤΕ για να συνδέσουν τους πελάτες τους στο ίντερνετ. Από το DSLAM μέχρι το δίκτυο κορμού. Και μόλις πέρσι (5 χρόνια αργότερα) μπορούμε να πούμε πως μας παρέχουν σε κάποιο ικανοποιητικό βαθμό και αριθμό ανεξάρτητες υπηρεσίες με δική τους τηλεφωνία και ίντερνετ, με δικά τους κέντρα, δίκτυο κορμού κ.λπ.
Τo ADSL όμως δεν είναι πια της μόδας και όλη η φασαρία γίνεται για τις πολύ πιο γρήγορες οπτικές ίνες μέχρι τα σπίτια μας. Βέβαια οι Γερμανοί που ελέγχουν σήμερα τον ΟΤΕ δεν είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν τα χρήματα που χρειάζονται προκειμένου να φτιαχτεί ένα τέτοιο δίκτυο, ειδικά μάλιστα εάν το δίκτυο αυτό θα μπορούν να το εκμεταλλεύονται και οι υπόλοιποι πάροχοι χωρίς να έχουν ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για την κατασκευή του. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε μοναδικό. Η ίδια διαμάχη υπάρχει εδώ και 2 χρόνια στη Γερμανία, καθώς η DT απαιτεί να έχει την αποκλειστική χρήση των οπτικών ινών που η ίδια εγκατέστησε.
Προς Θεού, δεν απαίτησα από τον αρμόδιο υπουργό να παρακολουθεί το διεθνή Τύπο για να καταλάβει πως το ζήτημα των οπτικών ινών θα παραμείνει παγωμένο στην Ελλάδα. Από τη μία η DT δεν παίρνει καμία υπόσχεση αποκλειστικότητας όπως έγινε στη Γερμανία και από την άλλη οι υπόλοιποι πάροχοι δεν μπορούν να σκεφτούν ούτε για αστείο να φτιάξουν οι ίδιοι την υποδομή. Άλλωστε, οι περισσότεροι από αυτούς αντιμετωπίζουν πιο πιεστικά ταμειακά προβλήματα για να ονειρεύονται οπτικές ίνες. Κι έτσι έχουμε μείνει να κοιτάζουμε τις διαφημίσεις που μας υπόσχονται την κοινωνία της πληροφορίας.
Λύσεις φυσικά υπάρχουν. Είτε με αποκλειστικότητα που ζητάνε οι Γερμανοί είτε με επενδύσεις του κράτους που έκαναν στη Σουηδία είτε με τον πιο περίπλοκο αλλά φθηνό και ανταγωνιστικό τρόπο που έχουν επιλέξει οι Γάλλοι. Φυσικά το γαλλικό σχέδιο προϋποθέτει πως ο πάροχος που φέρνει την οπτική ίνα σε ένα τετράγωνο κερδίζει την αποκλειστικότητα σε αυτό το τετράγωνο, αλλά ταυτόχρονα νοικιάζει την οπτική ίνα και στους ανταγωνιστές του.
Η πρόβλεψή μου για το ελληνικό μοντέλο είναι η εξής: Ο καιρός θα περνά και κανείς δεν θα κάνει τίποτα. Κάποια στιγμή ο κόσμος θα αρχίσει να γκρινιάζει και το κράτος θα νιώσει πίεση. Τότε θα αρχίσουν επενδύσεις από το ίδιο το κράτος ή/και τους δήμους που θα νοικιάζονται στους ιδιώτες σε τέτοιες τιμές, που το κράτος και οι δήμοι δεν θα βγάλουν ποτέ κέρδος. Αντίθετα το καρτέλ της κινητής τηλεφωνίας, που θα έχει επεκταθεί μέχρι τότε και στη σταθερή, θα σέρνει τα πόδια του χρεώνοντας τον κούκο αηδόνι γιατί έτσι έχει μάθει να βγάζει κέρδη και ταυτόχρονα θα κατηγορεί το σπάταλο κράτος.
Διότι και στον καπιταλισμό έχουμε το μαγαζί που μας αξίζει.
