Οι καρδιολόγοι έχουν φόρμουλες που λαμβάνουν υπόψη τους παράγοντες κινδύνου ενός ανθρώπου και κάνουν μια ποσοστιαία εκτίμηση για το πόσο πιθανό είναι κάποιος να πάθει έμφραγμα στο μέλλον.
Με δεδομένη την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου σώματος, οι γιατροί ξέρουν ότι η πρόβλεψη ενός εμφράγματος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Η «χείρα» βοηθείας από τους υπολογιστές μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη, βοηθώντας να σωθούν χιλιάδες, ή ακόμη και εκατομμύρια, ζωές στο μέλλον.
Ένα νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης ανέπτυξε μόνο του τη δική του μέθοδο πρόβλεψης και απέδειξε ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα και από τους γιατρούς στο να μαντέψει σωστά ποιος άνθρωπος κινδυνεύει περισσότερo.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Στέφεν Γουάνγκ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ −που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS One», σύμφωνα με το «Science»− χρησιμοποίησαν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης το οποίο τροφοδότησαν με τέσσερις αλγόριθμους μηχανικής μάθησης. Οι αλγόριθμοι επέτρεψαν στον υπολογιστή να εντρυφήσει στα ιατρικά αρχεία και να αναπτύξει μόνος του τις δικές του φόρμουλες πρόβλεψης καρδιαγγειακού κινδύνου.
Το σύστημα δεν έλαβε υπόψη του τις φόρμουλες των καρδιολόγων, αλλά ανέλυσε ιατρικά στοιχεία από σχεδόν 379.000 ασθενείς, προκειμένου να βρει μόνο του συσχετίσεις τέτοιες που αποκαλύπτουν ποιος κινδυνεύει περισσότερο να πάθει έμφραγμα στο μέλλον.
Αφού οι αλγόριθμοι αυτο-εκπαιδεύθηκαν με το 78% των ιατρικών αρχείων, δοκίμασαν την μέθοδο πρόβλεψής τους στο υπόλοιπο 22% των ιατρικών περιστατικών. Χρησιμοποιώντας ιατρικά στοιχεία του 2005, έκαναν προβλέψεις για καρδιαγγειακά επεισόδια που θα συνέβαιναν μέσα στην επόμενη δεκαετία. Οι προβλέψεις του συστήματος τεχνητής νοημοσύνης ελέγχθηκαν με βάση την πραγματική εξέλιξη των ασθενών έως το 2015.
Η ακρίβεια πρόβλεψης των τεσσάρων αλγορίθμων ήταν κατά μέσο όρο 74,5% έως 76,4%, έναντι 72,8% της φόρμουλας των αμερικανών καρδιολόγων. Στο δείγμα των 83.000 ανθρώπων, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μπορούσε να προβλέψει σωστά 355 περισσότερους ασθενείς που κινδύνευαν με έμφραγμα, σε σχέση με τη μέθοδο των γιατρών.
Δεδομένου ότι η πρόβλεψη συχνά οδηγεί στην πρόληψη (π.χ. στην έγκαιρη χορήγηση φαρμάκων και στην πιο υγιεινή διατροφή), συνεπώς και στη σωτηρία, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να σώσει ζωές στο μέλλον.
Το υπολογιστικό σύστημα λαμβάνει υπόψη του περισσότερους παράγοντες κινδύνου, που δεν συμπεριλαμβάνονται στις φόρμουλες των γιατρών, όπως οι σοβαρές ψυχικές παθήσεις, η λήψη κορτικοστεροειδών από το στόμα, η αρθρίτιδα, η νεφρική νόσος κ.ά. Από την άλλη, η τεχνητή νοημοσύνη «αποφάσισε» ότι δεν χρειάζεται να λάβει υπόψη της παράγοντες όπως ο διαβήτης, που συνυπολογίζει η φόρμουλα των γιατρών.
«Είναι δελεαστικό να σκεφτεί κανείς ότι η εξέλιξη της σύγχρονης Τεχνητής Νοημοσύνης μέχρι σήμερα αλλά και στο εγγύς μέλλον θα ήταν διαφορετική εάν η επιστημονική κοινότητα προσέτρεχε στον Αριστοτέλη»
12°
