Οι τρεις επιστημονικές θεωρίες για το τέλος του κόσμου

Την ώρα που πολιτικοί και αστέρες διαμαρτύρονται για την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, χαρακτηρίζοντας την επικίνδυνη για τον κόσμο, τα τελευταία 24ωρα επιστήμονες προειδοποιούν για την πραγματική «Ημέρα της Αποκάλυψης».

Η μεν NASA εκτιμά ότι το τέλος του κόσμου μας θα έρθει από χτύπημα αστεροειδών και οι δε ειδικοί του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ποντάρουν σε τρεις θεωρίες που καθιστούν πολύ πιο άμεσο τον κίνδυνο για τον πλανήτη μας.

Η πρώτη απειλή, σύμφωνα με την Εκθεση του Ινστιτούτου για το Μέλλον της Ανθρωπότητας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, είναι οι πανδημίες. Όπως αναφέρουν, οι ηγέτες θα πρέπει να λάβουν περισσότερα μέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης νέων φονικών ιών, για τους οποίους δεν υπάρχουν εμβόλια όπως ο Ζίκα και η ελονοσία.

Επίσης οι επιστήμονες, οι οποίοι πήραν συνεντεύξεις από μια σειρά από ειδικούς σε διάφορους τομείς, υπογράμμισαν την ανάγκη για μεγαλύτερη προσπάθεια εντοπισμού βιολογικών όπλων.

Ο δεύτερος κίνδυνος προέρχεται από την ακραία κλιματική αλλαγή, για την αντιμετώπιση της οποίας οι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη γεωμηχανική έρευνα.

Για παράδειγμα, όπως αναφέρει το «Έθνος», η έκλυση θετικών αλάτων στη στρατόσφαιρα για τη μείωση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής έχει υπάρξει ένα σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπισή της.

Ο τρίτος είναι ο κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου, ο οποίος θα μπορούσε να καλύψει με σύννεφα στάχτης ολόκληρες τις πόλεις, μπλοκάροντας - στο σενάριο σενάριο - το 99% του ηλιακού φωτός και εμποδίζοντας τη φωτοσύνθεση, που με τη σειρά του θα οδηγούσε σε έλλειψη τροφίμων.

Οι συντάκτες της έκθεσης κάνουν έκκληση στη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τη σημασία του μέλλοντος της ανθρωπότητας και την ανάγκη μείωσης αυτών των τριών απειλών για την ύπαρξή μας.

Το πρώτο βήμα είναι η περιφερειακή και παγκόσμια συνεργασία για τον σχεδιασμό όσον αφορά τις πανδημίες και τους νέους φονικούς ιούς.

Το δεύτερο βήμα, σύμφωνα με την ομάδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, είναι να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη διαχείριση της γεωμηχανικής έρευνας, και το τρίτο είναι η αναγνώριση της αξίας της διατήρησης του μέλλοντος της ανθρωπότητας και της μείωσης των κινδύνων για την ύπαρξή της.