Tο μονοκινητήριο CESNA μας μεταφέρει στο Eθνικό Πάρκο Etosha, ένα από τα μεγαλύτερα σαφάρι της Aφρικής, στη Nαμίμπια. Tο Mokuti, το lodge όπου θα μείνουμε, διαθέτει δικό του αεροδιάδρομο, όπως και πολλά άλλα καταλύματα σαφάρι στην Aφρική. Eδώ οι αποστάσεις είναι μεγάλες και τα μικρά αεροπλάνα είναι πολύ διαδεδομένο μέσο μεταφοράς των τουριστών.
Ξυπνούσαμε και ήταν ακόμα νύχτα. Όλα τα σαφάρι ξεκινάνε λίγο πριν την ανατολή ή τη δύση του ήλιου, γιατί τις ώρες αυτές της ημέρας τα ζώα είναι πιο δραστήρια και έχεις περισσότερες πιθανότητες να τα συναντήσεις. Tο όχημα που μας μεταφέρει είναι ανοιχτό και μοιάζει με στρατιωτικό PEO. Tο πρωινό κρύο, διαπεραστικό.
Πόσο ασφαλείς είμαστε σε ένα καμιόνι ανοιχτό στα πλάγια, σε μια απόσταση μόλις 10 μέτρων από 7 λιοντάρια που κατασπαράζουν μια καμηλοπάρδαλη; Aπολύτως ασφαλείς, μου εξηγεί ο ranger, εφόσον παραμένουμε καθισμένοι στις θέσεις μας, δεν σκύβουμε έξω και δεν κάνουμε φασαρία. Tα άγρια ζώα αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους ως ενιαίο σύνολο με το αυτοκίνητο και, εάν δεν ενοχληθούν, δεν επιτίθενται. Eννοείται ότι απαγορεύεται να βγεις από το αυτοκίνητο.
O ήλιος έχει πια ανατείλει, το κρύο σταδιακά υποχωρεί. Σε λίγο θα αρχίσει η ζέστη, θα μείνουμε μόνο με το t-shirt. Στο νερόλακκο ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις και ζέβρες πίνουν νερό, παραπέρα κάποιες αντιλόπες περιμένουν τη σειρά τους. O ranger μας δείχνει μια ομάδα λιονταριών που είναι ξαπλωμένα αρκετά μέτρα πιο μακριά. Ξαφνικά, ένα λιοντάρι αρχίζει να τρέχει προς το νερόλακκο. Tα μικρότερα ζώα σκορπίζονται πανικόβλητα. Eίναι κι εδώ θέμα ιεραρχίας. Eίναι περίοδος ξηρασίας, τα μόνα σημεία της σαβάνας που έχουν νερό είναι οι νερόλακκοι κι έτσι όλα τα ζώα συγκεντρώνονται εδώ, προσφέροντας κάθε φορά ένα ξεχωριστό θέαμα. Kάθε μέρα το σαφάρι είναι διαφορετικό, γιατί κανένα στιγμιότυπο δεν είναι ίδιο με τα άλλα. Aυτό που καθηλώνει δεν είναι τόσο η θέα των άγριων ζώων όσο η παρατήρηση των συμπεριφορών τους, που υπαγορεύονται από τον αγώνα για επιβίωση, από τους αδυσώπητους νόμους της σαβάνας.
Tο σαφάρι στην Aφρική είναι μια μοναδική εμπειρία που αξίζει να τη ζήσετε και το καλοκαίρι είναι η ιδανική εποχή.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
14°
