Το λεωφορείο διασχίζει την έρημο του Tadmor. Στο δρόμο οι πινακίδες μετρούν τα χιλιόμετρα μέχρι τη Βαγδάτη, και οι νταλίκες αγκομαχούν πάνω στην καυτή άσφαλτο. Αραιά και πού, η παρουσία κάποιων νομάδων γλυκαίνει το αφιλόξενο τοπίο. Μέχρι που στο βάθος του ορίζοντα διακρίνονται τα πρώτα φοινικόδεντρα. Η όαση της Παλμύρας. Σε αυτή την όαση, στην καρδιά της συριακής ερήμου, χρωστάει η θρυλική πόλη της Παλμύρας την ένδοξη διαδρομή της που συμπυκνώνει τη μνήμη δεκάδων αιώνων.
Σαν βγαλμένη από τις Αόρατες Πόλεις του Ίταλο Καλβίνο, η σκονισμένη ροζ πολιτεία ανοίγεται μπροστά σου ανοχύρωτη –είναι πράγματι αξιοπερίεργο πώς σε ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO μπορείς να περιφέρεσαι ανενόχλητος, χωρίς φράχτες, φύλακες ή απαγορευτικά σήματα–, έτοιμη να σου διηγηθεί την ιστορία της. Ο ήλιος ετοιμάζεται να δύσει, η θερμοκρασία πέφτει απότομα. Το βλέμμα μου περιπλανιέται στις σκιές των αρχαίων ερειπίων που μέσα στο λυκόφως μεταμορφώνονται σε μια πολύβουη αγορά με τα καραβάνια να φτάνουν φορτωμένα έβενο, μυρωδικά και μετάξι. Βλέπω τους εμπόρους να ξαποσταίνουν από το μακρύ τους ταξίδι στην έρημο, καθώς ο άνεμος μεταφέρει το μακρινό αντίλαλο των αραμαϊκών, ανακατωμένο με το άρωμα των μπαχαρικών. Η νύχτα πέφτει, οι σιλουέτες των ναών διαγράφονται επιβλητικές στο φως του φεγγαριού. Μπροστά στη μεγαλειώδη αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου, το φάντασμα της Ζηνοβίας εξουσιάζει ακόμα την Παλμύρα, την πόλη που η ιστορία της δέθηκε για πάντα με τη σαγηνευτική βασίλισσα των ρωμαϊκών χρόνων.
Και μείς, από την terrace του ξενοδοχείου Zenobia, αναπολούμε το μεγαλείο μιας από τις σπουδαιότερες αρχαίες πόλεις του κόσμου, απολαμβάνοντας την παγωμένη λιβανέζικη μπίρα μας
Τι να δεις
» Τον αρχαιολογικό χώρο της Παλμύρας. Από τα ωραιότερα μνημεία είναι ο ναός του Bel, το Τετράπυλον και το αρχαίο θέατρο. Θα περπατήσεις στην περίφημη Colonnade, την αρχαία λεωφόρο μήκους 1 περίπου χιλιομέτρου, περιστοιχισμένη με κίονες. Ο αρχαιολογικός χώρος της Παλμύρας είναι τεράστιος και θα χρειαστείς αρκετό χρόνο για να τον γυρίσεις.
» Τους ταφικούς πύργους, υπόγεια τριώροφα και τετραώροφα ταφικά μνημεία, με εκπληκτικά frescoes και ανάγλυφες παραστάσεις.
» Το αραβικό κάστρο που πιθανολογείται ότι χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Δεσπόζει στην κορφή του λόφου και ατενίζει την ερειπωμένη πόλη (όλοι οι τουρίστες της Παλμύρας τρέχουν εδώ στη δύση του ήλιου).
Πώς να φτάσεις
» Με λεωφορείο από τη Δαμασκό (215 χιλιόμετρα, διαδρομή 3 ωρών). Στη Δαμασκό, τα λεωφορεία για την Παλμύρα ξεκινούν από το σταθμό της Harastra, 6 χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της πόλης.
» Στην Παλμύρα τα λεωφορεία της Qadmus –με τα πιο συχνά δρομολόγια– ξεκινούν έξω από το Sahara Café, στην άκρη της πόλης (2χλμ. από το μουσείο).
Η καλύτερη εποχή είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη. Κάθε άνοιξη (γύρω στα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου) διοργανώνεται στην Παλμύρα το Desert Festival (ορισμένες μάλιστα παραστάσεις ανεβαίνουν στην εκπληκτική σκηνή του αρχαίου θεάτρου).
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
11°
