August Voice: Ένα διπρόσωπο καλοκαίρι

Δεν κολυμπάμε όλοι στις ίδιες θάλασσες. Για καλή μου τύχη, εδώ που πατάω βλέπω στα δεξιά μου τη Θάσο και στα αριστερά μου τη Σαμοθράκη. Μπροστά μου, με κάτι σαν μπουρκίνι, δυο γυναίκες που δεν μπορούν να απολαύσουν την ελευθερία ενός μπάνιου απαλλαγμένες από τα ρούχα της καθημερινότητας, επιπλέουν σιωπηλά ενώ γύρω τους τρεις γενειοφόροι άνδρες αστειεύονται εκκωφαντικά βουτώντας απότομα τα μικρά τους στο νερό. «Γκελ μπουρντά, αυτό που κάνεις λέγεται male gaze» μου λέει κοροϊδευτικά το κορίτσι που πάντα έπαιρνε τα πάντα στην πλάκα και πριν προλάβω να της απαντήσω ένα μαχητικό περνάει πάνω από το κεφάλι μας. «Μπήκαν οι Τούρκοι;» ρωτάει γελώντας και συνεχίζει το δούλεμα. «Έχασες την ευκαιρία να κάνεις reel, βγες έξω να το στείλεις ειδοποίηση». Έξω, στην άμμο, κορίτσια κι αγόρια καίγονται στη δουλειά κάνοντας γόπινγκ με απόχες.

Όταν βουτάω για μερικά δευτερόλεπτα βυθίζομαι σε περασμένα καλοκαίρια. Όλα ξεκινούν από το πάρκο της «Μεξικάνας», το οποίο κατασκεύασε γύρω στο 1936 ο Πυγμαλίων Χρηστίδης περνώντας στην αιωνιότητα ως «Παρκοδήμαρχος». Χρειάζονται ακριβώς 212 βήματα για να το γυρίσεις ολόκληρο. Υπάρχουν παιδάκια που πρόλαβαν να σκαρφαλώσουν σε όλα τα πεύκα του αποκτώντας το πρώτο τους σπίτι και κωλόπαιδα που κάπνισαν χόρτο κάτω από τα κλαδιά του. Game Boys που κάηκαν. Οι skaters που ήταν κάποτε οι «βασιλιάδες» του, σήμερα τσουλάνε καρότσια. Αποφάσισαν κατάσταση διαρκούς ευτυχίας. Χαζεύω το θαύμα της ζωής, έναν μπόμπιρα που βιάζεται να μεγαλώσει και τραβά απότομα το χέρι του από εκείνο του πατέρα του. Στο άλλο χέρι κραδαίνει ένα μεγάλο αυτόματο νεροπίστολο Fortnite, έτοιμος να τους καταβρέξει όλους. Ποιοι θα βρίσκονται εδώ το καλοκαίρι του 2124;

Οι καλύτερες συσκέψεις γίνονται στον δρόμο. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια και μερικά ζευγάρια Hoka για να το καταλάβω. Η κίνηση προκαλεί τον διάλογο, ενισχύει τη δημιουργικότητα και απελευθερώνει την εσωτερική δύναμη που συχνά μένει κρυμμένη. Δεν είναι διαβούλευση αλλά πνευματική αναζήτηση. Ιούνιος, μεσάνυχτα, τα air condition δουλεύουν στο φουλ, η Αθήνα θυμίζει air fryer και τα μπαρ του κέντρου δεν μπορούν να το πιστέψουν ότι αδειάζουν από νωρίς. Άνθρωποι που γυρνάνε από συναυλίες με ιδρωμένα μπλουζάκια, πανηγυρίζουν γκολ, περιμένουν το τελευταίο λεωφορείο φορτωμένοι τσάντες δίπλα σε κάδους σκουπιδιών που ζέχνουν. Οθόνες που δείχνουν Euro και δελτία ειδήσεων. «Η Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024 καταγράφηκε ως η πιο ζεστή ημέρα παγκοσμίως, ξεπερνώντας το ρεκόρ θερμοκρασιών που σημειώθηκε την Κυριακή (21.7), καθώς χώρες σε όλο τον κόσμο από την Ιαπωνία μέχρι τη Βολιβία έως τις Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να καταγράφουν ρεκόρ ζέστης. Οι επιστήμονες που μελετούν το κλίμα υποστηρίζουν ότι ο κόσμος είναι τώρα τόσο ζεστός, όσο ήταν πριν από 125.000 χρόνια λόγω της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο». Μέσα στην κάχλα του καλοκαιριού, στα στενά της αρχαίας αγοράς, τουρίστες ψάχνουν την αυθεντική ελληνική εμπειρία, περπατούν σαν ζόμπι, χαζεύοντας μνημεία. Έφτασαν εδώ περιμένοντας κάτι μαγικό και βρήκαν μια πόλη που παλεύει να επιβιώσει. Στην Πλάκα, τα μαγαζιά ξεπουλάνε κομμάτια της Ιστορίας μας σε τιμές που μοιάζουν αστείες. Η ζωή στην πόλη είναι μια διαρκής μάχη. Όχι μόνο με τις θερμοκρασίες και τους λογαριασμούς που πρέπει να ξοφλήσεις αλλά και με το απρόβλεπτο. Ο διπρόσωπος Αύγουστος απαιτεί αντοχή και αλληλοβοήθεια. Στα πολυτελή ξενοδοχεία, οι εργαζόμενοι χαμογελούν πλατιά στην αγένεια και την προστακτική, κρύβοντας πίσω από τις μάσκες τους την εξάντληση και την απογοήτευση. Σε ένα μπαλκόνι, μία ξεθωριασμένη ομπρέλα με κάτι πολύχρωμα τροπικά δέντρα τυπωμένα στο πανί της προσπαθεί να χαρίσει σκιά σε μια ηλικιωμένη. Δεν είναι ακριβώς οι Μαλδίβες, αλλά και πάλι, ούτε οι Μαλδίβες θα ήταν το μπαλκόνι της.

Scroll. Ευκαιρίες για κονόμα. «Καλησπέρα, παιδιά. Θα σας πω άλλη μια φορά για τον Άραβα, γιατί απ’ όσο έχω δει αξίζει να βγάζεις ένα εξτραδάκι. Η ομάδα του κι αυτός βρίσκουν κάθε μέρα σημεία όπου όλοι μπορούν να επωφεληθούν απ’ αυτό. Έχει 17.000 μέλη στο Telegram και σίγουρα όλοι αυτοί δεν βρίσκονται εκεί πέρα μέσα τυχαία. Η είσοδος είναι δωρεάν κι αυτό δεν αλλάζει. Για αυτό λοιπόν να παίζετε υπεύθυνα και να μην παθιάζεστε». Scroll. Ατελείωτο virtue signaling. Πρώτο story, κόκκινο kinky νύχι, δεύτερο story, παρεό με την παρέα, τρίτο story, save Gaza, τέταρτο story, καίγεται η Ελλαδίτσα μας. Scroll. Έκτακτη ανακοίνωση. Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου & Αγ. Στεφάνου - Δήμου Διονύσου. «Λιτανεία. Με την ευχή του Σεβασμιωτάτου απόψε 12/8/2024 μετά την παράκληση της Παναγίας (7 μμ) θα κάνουμε λιτανεία με τα ιερά λείψανα για να βρέξει και για να σταματήσουν οι φωτιές! Παρακαλώ για την πάνδημη συμμετοχή σας!!». Scroll. Ήξερες ότι αν τρίψεις με λεμόνι και αλάτι τις πατούσες σου μπορείς να απελευθερώσεις το ενεργειακό σου πεδίο από αρνητική ενέργεια και κατάρες; Καλωσορίσατε στην έρημο του πραγματικού όπως έγραψε κάποτε και ο σύντροφος Σλάβοϊ Ζίζεκ, όπως είπε κάποτε και ο Μορφέας στο Matrix.

Δροσιά και περιπέτεια. Μπορείς να μετρήσεις τον πλούτο με ευρώ, δολάρια, λίρες, γιεν, ρούβλια, κορώνες. Με likes και καρδούλες. Μπορείς και με δευτερόλεπτα. 147 παλμοί. 1.320 μέτρα υψόμετρο. Ένα επικίνδυνο μονοπάτι κάτω από έναν αιώνιο βράχο που γεννήθηκε μαζί με 12.456 ποταμούς και 3.000 Νύμφες. Πατέρας του ήταν ο Ωκεανός και μητέρα του η Τηθύς. Περπάτημα στα άκρα της ύπαρξης μέχρι να δεις τον ήλιο να χάνεται και γρήγορα να πάρεις τον δρόμο της επιστροφής πριν νυχτώσει. Μερικά πράγματα πρέπει να τα κάνεις πριν να είναι αργά. Θα βρεθούμε φέτος στο νησί που μεγάλωσε ο Δίας; Εδώ κάθε κύμα που σκάει στην ακτή, μού λέει «ξέχνα τον Σεπτέμβριο».