Βαρκελώνη, αγάπη μου ή ΝΟΤ;

Γενικά ψοφάω για ταξίδια. Βαλίτσα, αεροπλάνο, να οργανώσω outfits και ιστορίες. Στη Βαρκελώνη είχα ξαναπάει και, ψέματα να μην πω, δεν με ξετρέλανε ποτέ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ωραία και καθαρή πόλη. Απλώς τα vibes της δεν μου ταίριαζαν. Αν σκοπεύετε να επισκεφθείτε τη Βαρκελώνη, υπάρχουν βέβαια κάποια mini tips που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως οδηγό επιβίωσης σε μια πόλη που, εδώ που τα λέμε, δεν πολυθέλει τους τουρίστες – και εν μέρει δικαιολογημένα.

Θα παρατηρήσετε ότι οι άνθρωποι που έχουν σχέση με τον τουρισμό στη Βαρκελώνη, δεν μιλούν καλά αγγλικά, δεν χαίρονται που σας βλέπουν, αλλά χαίρονται ιδιαίτερα όταν τους δίνετε τα λεφτά σας.

Για αρχή, τα ταξί και τα uber taxi, εκτός του ότι είναι δυσεύρετα, σπάνια παίρνουν τουρίστες για αποστάσεις κάτω των €20. Μια απόσταση αεροδρόμιο – κέντρο Βαρκελώνης είναι κανονικά €30 – €35 και καλό είναι να ζητήσετε να υπάρχει ταξίμετρο γιατί…προσθέτουν νούμερα. Αν πάλι πάτε να παρευρεθείτε σε κάποιο φεστιβάλ (όπως εμείς στο Afterlife), τότε προετοιμαστείτε να σας γδάρουν και να σας χρεώσουν στάνταρ ταρίφα περίπου €60 – €65, ανεξάρτητα από το πού μένετε. Και το κάνουν εκβιαστικά όλοι με το σκεπτικό «αν δεν θέλετε, μην μπείτε».
Έξτρα τιπ: σε αυτά τα event υπάρχουν και οδηγοί με κανονικά αυτοκίνητα αν μπείτε μη φρικάρετε όπως εγώ που νόμιζα θα με σκοτώσουν.

Το μετρό και τα λεωφορεία εκεί, βέβαια, λειτουργούν άψογα και θα σας πάνε οπουδήποτε θέλετε να πάτε. Εάν μείνετε μέρες, συμφέρει να βγάλετε εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών το οποίο ισχύει και για μετρό και για λεωφορεία.

Πρέπει να κάνετε κρατήσεις
Και αφού φτάσαμε και κάναμε τις βόλτες μας, λέμε «πάμε για ένα ρημαδοποτό». Γενικά, τα μπαρ της Βαρκελώνης δεν έχουν καμία σχέση με της Αθήνας. Για αρχή, καλό είναι να έχετε κάνει κράτηση, αλλιώς δύσκολα θα καθίσετε. Έπειτα, ξεχάστε τα μπαρ που έχουμε στην Αθήνα και τη λογική τους – αναφέρομαι κρίως στο στιλ. Δεν είχα ξαναβγεί στη νυχτερινή Βαρκελώνη και η αλήθεια είναι πως έχω μέτρια αισθήματα. Από τη μία είναι μια ζωντανή πόλη όπου δρόμοι και πλατείες είναι γεμάτα με ανθρώπους που πίνουν τα ποτά και τις μπίρες τους μιλώντας και γελώντας δυνατά. Αυτό σε γοητεύει στη Βαρκελώνη. Από την άλλη, τα μπαρ εκεί μοιάζουν «τουριστικά» – δεν ξέρω πώς να το περιγράψω διαφορετικά. Στο service δεν μιλάει κανείς καλά αγγλικά και είναι αγενείς, σαν να σου κάνουν χάρη ένα πράγμα...

Αν σκοπεύετε να πάτε Βαρκελώνη, το μόνο που ίσως αξίζει στο κέντρο, είναι το Monk το οποίο απ’ έξω μοιάζει με mini market, με δύο θεόρατους τύπους στην είσοδο που σου δείχνουν την πόρτα του κλαμπ που κρύβεται από πίσω. Τέλειο για τα insta stories σας και για την εμπειρία καθώς, απ’ όσο ξέρω, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Εγγυημένη λύση είναι τα roofs των ξενοδοχείων στην Barceloneta. Προσφέρουν άψογη εξυπηρέτηση και πολύ ωραία ποτά – ένα από αυτά είναι το Azul με εξαιρετικά κοκτέιλ.

Μουσεία – Αξιοθέατα
Όπως και σε κάθε άλλη χώρα, είναι καλό να οργανωθείτε. Κλείστε online τα εισιτήριά σας. Προσωπικά θεωρώ πως εάν η Βαρκελώνη δεν είχε τον Γκαουντί, δεν θα είχε να προσφέρει κάτι το αξιοσημείωτο – ας μην αναφερθούμε στο ενυδρείο, δεν πάω σε τέτοια! Γενικά, οι τιμές είναι τσιμπημένες. Για παράδειγμα, για να μπει κανείς στο Casa Mila πρέπει να πληρώσει γενική είσοδο €26 την ώρα που το Μουσείο της Ακρόπολης έχει γενική είσοδο €15.

Τα πράγματά σας και τα μάτια σας
Όπως συμβαίνει σε όλα τα μέρη του πλανήτη, έτσι και στη Βαρκελώνη πρέπει να έχετε τον νου σας γιατί κλέβουν. Και κλέβουν πολύ και μαεστρικά. Στις κοπέλες, από ό,τι μάθαμε, τείνουν να είναι πιο επιθετικοί. Το marketplace τους είναι οι μεγάλες διοργανώσεις και το αεροδρόμιο κι επειδή είμαστε τρομεροί, καταφέραμε και μας έκλεψαν και στα δύο. Εάν, δε, είστε τόσο άτυχοι και σας κλέψουν στην Βαρκελώνη, κάντε την προσευχή σας γιατί θα πρέπει να συνεννοηθείτε με την αστυνομία. Μιας κοπέλας από την παρέα στο Afterlife, της άρπαξαν κυριολεκτικά το κινητό από τη θήκη του λαιμού της πετώντας την ίδια κάτω. Από εμένα τσίμπησαν την ταυτότητα στο αεροδρόμιο – κάτι που μου αφήσει χειρότερες εντυπώσεις κι από το Charles de Gaulle στη Γαλλία…

Έκανα τρεις χαλαρές ώρες να βρω την αστυνομία, δεν βοηθούσε κανείς, προφανώς έχασα την πτήση μου και έβγαλα άλλο εισιτήριο για Ελλάδα, οι άνθρωποι στις πληροφορίες του αεροδρομίου δεν μιλούσαν αγγλικά, ίσως έβρισα όλα τα terminals. Τελικά, ευτυχώς που υπάρχουν οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες και με γύρισαν στη μάνα μου πριν προκαλέσω διπλωματικό επεισόδιο. Γενικά, προσοχή για να γλιτώσετε εκτός από μια αγχωτική κατάσταση και την ταλαιπωρία.

Όλοι έχουμε το δικαίωμα να επισκεφθούμε τον πλανήτη, όχι όμως σε βάρος της ευημερίας των άλλων

Γιατί όμως οι Καταλανοί δεν πολυθέλουν τους τουρίστες;
Η αλήθεια είναι πως η Βαρκελώνη είναι από τους τοπ προορισμούς παγκοσμίως. Αυτό έχει οδηγήσει στον ανεξέλεγκτο τουρισμό. Κατά τη διάρκεια του Covid-19, η Βαρκελώνη βρέθηκε ξαφνικά με μηδενικούς επισκέπτες και πολλές επιχειρήσεις στα όρια της χρεοκοπίας. Με τη σταδιακή άρση των περιορισμών και τελικά με την επιστροφή στους φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής, η εικόνα άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη.

Το 2021, η Ισπανία υποδέχτηκε ξαφνικά 31 εκατομμύρια τουρίστες κι αυτό έδωσε τρομερό boost στην οικονομία της. Το 2022 ξεπέρασαν τα 71 εκατομμύρια, πρωτίστως το καλοκαίρι, ξοδεύοντας –σύμφωνα με το ισπανικό υπουργείο Τουρισμού– περισσότερο χρόνο και χρήματα στη χώρα από ό,τι πριν από την πανδημία. Τον μεγαλύτερο όγκο τον υποδέχεται η Βαρκελώνη. Κατά μέσο όρο φιλοξενεί ετησίως 27 εκατομμύρια τουρίστες: περίπου 17 φορές περισσότερους από τον μόνιμο πληθυσμό της πόλης.

Η Βαρκελώνη είναι αβίωτη για τους κατοίκους της

Φυσικά δεν μιλάμε για ένα απλό «πήξιμο» των δρόμων της Βαρκελώνης και για τα προβλήματα που υπάρχουν στις παρεχόμενες υπηρεσίες, υποβαθμίζοντας για όλους την ποιότητα ζωής. Το πραγματικό πρόβλημα είναι κάτι που μας απασχολεί κι εδώ στην Ελλάδα.

Λόγω της υπερβολικής ζήτησης, τα καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης άρχισαν τα τελευταία χρόνια να την «πνίγουν», παρά το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο που τέθηκε σε ισχύ από το 2017 και το μπλόκο της δημοτικής αρχής στο άνοιγμα νέων ξενοδοχείων στο κέντρο της πόλης. Σε ελέγχους διαπιστώθηκε η λειτουργία διαμερισμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης χωρίς επίσημη τουριστική άδεια. Στο μεσοδιάστημα, τα μισθώματα μακράς διάρκειας εκτινάχθηκαν στα ύψη, επιφέροντας μια στεγαστική κρίση που ανάγκασε πολλούς κατοίκους της Βαρκελώνης να εγκαταλείψουν το κέντρο της και να μετεγκατασταθούν στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή.

Δεν μπορούμε να δεχθούμε άπειρους τουρίστες. Πρέπει να υπάρχει μια αίσθηση τάξης και ορίων. Χρειαζόμαστε σπίτια

Τον Μάιο του 2023, η τότε δήμαρχος Άντα Κολάου είχε πει στους Times: «Η μεγάλη πρόκληση είναι ο τουρισμός. Η Βαρκελώνη είναι μια πολύ πυκνοκατοικημένη πόλη, ανάμεσα σε βουνά και θάλασσα, με περιορισμένο χώρο. Δεν μπορούμε να δεχθούμε άπειρους τουρίστες. Πρέπει να υπάρχει μια αίσθηση τάξης και ορίων. Χρειαζόμαστε σπίτια. Χρειαζόμαστε κατοίκους να ζουν στο κέντρο. Πρέπει να βάλουμε τη Βαρκελώνη στην πρώτη γραμμή των πόλεων του μέλλοντος, καταπολεμώντας την κλιματική κρίση, την κρίση της αγοράς ακινήτων και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού».

Σε αυτό το πλαίσιο, οι δημοτικές αρχές έχουν εφαρμόσει αυστηρή επιτήρηση στα τουριστικά καταλύματα, με λουκέτο στα παράνομα, «πάγο» στην έκδοση νέων αδειών για βραχυχρόνιες μισθώσεις και «φρένο» στις ξενοδοχειακές κλίνες εντός της πόλης. Ενόψει του καλοκαιριού, η Κολάου επιδιώκει μείωση στις αφίξεις κρουαζιερόπλοιων. Αντιτίθεται και στα σχέδια επέκτασης του διεθνούς αεροδρομίου της Βαρκελώνης.

Στη Βαρκελώνη λένε το «νερό νεράκι»

Φυσικά, υπάρχει και το οικολογικό θέμα το οποίο ίσως κάτι θυμίζει σε όσους από εσάς πάτε διακοπές σε νησιά. Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι για κάποιες ώρες κόβεται το νερό. Αυτό, ναι μεν είναι σχετικά οκ να το κάνεις σε ένα νησί, αλλά η Βαρκελώνη είναι ένα τεράστιο αστικό κέντρο. Όταν δεν είσαι από την περιοχή, δεν μπορείς να καταλάβεις το πρόβλημα. Οπότε μπαίνοντας στη θέση των κατοίκων. Θυμήθηκα τον εαυτό μου να στραβοκοιτάω τους άπειρους τουρίστες που μαζεύει η Τήνος κάθε χρόνο και εξαιτίας τους πρέπει να έχω δεξαμενή για να έχω νερό (…οργισμένη κορασίδα με καταγωγή από Τήνο!).

Το δημαρχείο της Βαρκελώνης εκτιμά ότι τα τοπικά νοικοκυριά χρησιμοποιούν 99 λίτρα νερού ανά άτομο την ημέρα, πολύ κάτω από τον ισπανικό και ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ οι τουρίστες που διαμένουν σε ξενοδοχεία, καταναλώνουν 163 λίτρα την ημέρα. Αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν την κατανάλωση που κάνουν κάθε μέρα οι ταξιδιώτες και οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το μισό των επισκεπτών στην πόλη.

Παρά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις, τα αποθέματα νερού της Καταλονίας εξαντλούνται: Από τα τέλη Απριλίου, το επίπεδο των υδάτων ανέρχεται στο 22%. Στη στρατηγική δεξαμενή Sau, η οποία τροφοδοτεί τη Βαρκελώνη, ανέρχεται περίπου στο 10%. Σε αυτό προστέθηκε ένα 2,5% έξτρα με την έξαρση των βροχών, εξακολουθεί όμως να είναι μόνο το 1/10 του μηνιαίου ποσοστού που έπρεπε κανονικά να έχει.

Όπως και να έχει, υπάρχουν άνθρωποι που τη λατρεύουν σαν πόλη και σίγουρα αξίζει να την επισκεφτεί κανείς μια φορά στη ζωή του

Αυτό που πρέπει να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε όλοι, είναι τα ηθικά ταξίδια. Για παράδειγμα, εάν θέλετε όντως να πάτε στη Βαρκελώνη, σκεφτείτε τους φθινοπωρινούς ή τους χειμωνιάτικους μήνες. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να επισκεφθούμε τον πλανήτη, όχι όμως σε βάρος της ευημερίας των άλλων.