Γιάννης Νιάρρος: «Αν δεν είχα το θέατρο, θα ζούσα στη Λέσβο»

Η Λέσβος είναι αχανέστατη. Έχει πάρα πολλούς προορισμούς, δρομάκια, ακρογιαλιές,  μοναστήρια, κατάφυτα και ξερά τοπία, αλλά νομίζω ότι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι ο κόσμος της. Έχει πολύ καλούς ανθρώπους, πρόσχαρους και φιλόξενους, που διατηρούν το νησί παραδοσιακό και έτσι κρατάει τις ρίζες του. Εγώ την επισκέπτομαι πολύ συχνά, αν δεν είχα το θέατρο νομίζω θα ζούσα εκεί, μου αρέσει αυτή η πιο απλή, ήρεμη ζωή.

Ο προπάππους μου ήταν δήμαρχος της Ερεσσού και το αγαπώ πολύ το χωριό μου, αλλά πέρα από τους συναισθηματικούς λόγους, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του νησιού, μαζί με τον Μόλυβο, καθόλου αδίκως. Μιλάμε για μια παραλία 2 χιλιομέτρων που παίρνει χρώματα μωβ, ροζ, πορτοκαλί, αλλά και χρυσαφιά το μεσημέρι. Έχει μοναδική ενέργεια, κατά κάποιον τρόπο χίπικη αλλά με την καλή έννοια, αυτή της απελευθέρωσης.

Είναι άλλωστε όχι μόνο το δικό μου χωριό, αλλά και της Σαπφούς, της πρώτης γυναίκας ποιήτριας. Σου προσφέρει μια απερίγραπτη αίσθηση ελευθερίας, ειδικότερα την ώρα του ηλιοβασιλέματος, που δεν περιγράφεται με λόγια. Η μαγική αυτή στιγμή μού έχει χαρίσει από παιδί τις πιο ωραίες θύμισες σε αυτό το μέρος. Μέσα σε όλα αυτά όμως παραμένει ένα παραδοσιακό ελληνικό χωριό με τα καλά και τα κακά του και αυτό το κάνει πάνω από όλα ένα ανθρώπινο, όμορφο μέρος για να πας.

* Ο Γιάννης Νιάρρος είναι ηθοποιός και μουσικός