Στην Κάρπαθο, μια σταλιά νησί, αλλά με τόσους παραδείσους
Δεν φτάνει μια ζωή για να ανακαλύψεις τις ομορφιές αυτής της χώρας. H Kάρπαθος, την οποία ήθελα να επισκεφτώ για πολλά χρόνια, αλλά όλο γινόταν κάτι και το ταξίδι μου αναβαλλόταν, ήταν μια ακόμα αποκάλυψη για μένα. Η επαφή έγινε όταν ήμουν στη Ρόδο για την παρουσίαση ενός από τα βιβλία μου.
Η κυρία Αρχοντούλα που βρισκόταν εκεί, με πλησίασε με την παραδοσιακή της φορεσιά και εντυπωσιάστηκα τόσο που της υποσχέθηκα ότι κάποια στιγμή όταν θα πάω στο νησί της, την Κάρπαθο, θα την επισκεφθώ. Έτσι κι έγινε. Το μέρος στο οποίο δραστηριοποιείται, το χωριό Όλυμπος, αξίζει οπωσδήποτε επίσκεψη κι ας χρειάζεται κάποια χιλιόμετρα οδήγησης. Την Όλυμπο συνθέτουν γραφικά καλντερίμια και κτίσματα όμορφης αρχιτεκτονικής, οι μόνιμοι κάτοικοι είναι φιλόξενοι, αγαπούν τους επισκέπτες και τους χαιρετούν. Το ξεχωριστό της Ολύμπου είναι ότι οι γυναίκες ντύνονται με παραδοσιακές φορεσιές, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και τις βλέπεις στα μαγαζιά τους να κεντούν, να ζωγραφίζουν και να πουλούν τα εργόχειρα και τα προϊόντα τους. Δεν μιλάω μόνο για της μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες, αλλά και για νεαρές που με αυτό τον τρόπο διατηρούν την παράδοση του τόπου τους.
Απόλαυσα το δείπνο μου στον Mύλο, με τα μπλε τραπεζομάντιλα και θέα σε ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα. Έχει ελάχιστα τραπέζια, γι' αυτό και χρειάζεται κράτηση. Από την τζαμαρία βλέπεις τη μαγείρισσα να ζυμώνει και να φτιάχνει τα παραδοσιακά ζυμαρικά που αργότερα φτάνουν στο τραπέζι σου. Η σπεσιαλιτέ είναι οι μακαρούνες που γίνονται τσιγαριαστές με κρεμμύδι και συνοδεύονται με κρέας. Η Αρχοντούλα με πήγε στο σπίτι της, στο παραδοσιακό και αγροτικό χωριό του Αυλώνα, πέντε λεπτά από την Όλυμπο, και μαζί με την οικογένειά της με φίλεψαν προϊόντα από το μποστάνι τους.
Μια από τις πιο όμορφες στιγμές που έζησα, ήταν, όταν διασχίζοντας ένα κατάφυτο δάσος, βρέθηκα στην παραλία με τα πανέμορφα και καταγάλανα νερά, την Κυρά Παναγιά, και πέρασα μια ολόκληρη μέρα εκεί. Νοίκιασα και ένα σκάφος και πήγα στα Αρμάθια, στο μικρό νησάκι που βρίσκεται απέναντι από την Κάσο. Μια μονοήμερα που αξίζει να κάνεις, το τοπίο είναι πραγματικά παραδεισένιο. Χόρτασα βουτιές και στην Αμμοοπή με τη χρυσή άμμο, αλλά και στην Απέλλα μπροστά στα πεύκα.
Πολλές ήταν οι ιστορίες που έμαθα από το νησί της Καρπάθου, ίσως κάποιες από αυτές τις χρησιμοποιήσω κάποτε σε ένα βιβλίο μου.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
17°
