Ο Μάριος Βαζαίος, ο διοργανωτής του Φεστιβάλ Νάξου, γράφει για τη δική του Νάξο
Από πάντα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αργότερα στα φοιτητικά χρόνια, με θυμάμαι να ταξιδεύω βράδυ, ξαπλωμένος στο κατάστρωμα, κοιτάζοντας τ’ αστέρια. Τότε ακόμα, που στα σαλόνια του πλοίου δεν υπήρχε δυνατός κλιματισμός και ο καπνός από το τσιγάρο ήταν μόδα. Είναι το ταξίδι στη θάλασσα κάπως σαν μια τελετουργία μετάβασης από την αστική ατμόσφαιρα στη νησιώτικη αύρα και η βραδύτητα του πλοίου, μια ιεροτελεστία απομάκρυνσης από τον φρενήρη ρυθμό της καθημερινής εργασίας. Κι έπειτα, αυτός ο ζωηρός ήχος από τα μεγάφωνα: Άφιξη στη Νάξο - Arrival in Naxos. Πόσο πιο θριαμβική μπορεί να γίνει μια υποδοχή στον προορισμό!
Από τον ορίζοντα κιόλας, καταλαβαίνεις ότι φτάνεις στο μεγαλύτερο νησί του Αρχιπελάγους, καθώς το ψηλότερο βουνό των Κυκλάδων, ο Ζας (Δίας) δεσπόζει στο τοπίο. Το μεγαλύτερο και αντιπροσωπευτικότερο, αφού η Νάξος συγκεντρώνει σε έναν τόπο όλα τα χαρακτηριστικά που συναντάμε διάσπαρτα σε όλα τα άλλα Κυκλαδονήσια. Η δυτική της πλευρά, που κοιτάζει προς την Πάρο, είναι σαν προέκταση του γειτονικού νησιού. Ήπιο πεδινό τοπίο, με χρυσαφένια ακτογραμμή. Πρασινογάλανα νερά και αμμώδεις παραλίες, όπως εκείνες της Μυκόνου. Εξίσου περίφημες και ονομαστές: Άγιος Προκόπιος, Αγία Άννα, Πλάκα, Ορκός, Βίγλα, Καστράκι, Πυργάκι, Αγιασσός.
Η ανατολική πλευρά είναι σαν αντανάκλαση της ορεινής ραχοκοκαλιάς της Αμοργού, με την οποία συνορεύει. Βραχώδες, απότομο ανάγλυφο, που διαμορφώνει όμως κολπίσκους με ειδυλλιακές παραλίες: Λιώνας, Μουτσούνα, Ψιλή άμμος, Πάνορμος Καλαντό. Από τον Πάνορμο και τον Καλαντό είναι η πιο κοντινή απόσταση για ημερήσια εξόρμηση στις Μικρές Κυκλάδες, τη Ναξιώτικη πολυνησία: Ηρακλειά, Σχοινούσα, Κουφονήσι. Οι βορινές βοτσαλωτές ακτές, Εγγαρές, Αμίτης, Αμπράμι, με τ’ αμπέλια γύρω τους, έχουν τον αέρα της Σαντορίνης, χωρίς την κοσμοπλημμύρα της.
Η ενδοχώρα της Νάξου ένας κόσμος ολόκληρος. Τα ορεινά χωριά, Μονή, Απείρανθος, Κόρωνος, Κωμιακή, μέσα στην πυκνή τους βλάστηση θυμίζουν τα δενδρόφυτα χωριά της Άνδρου. Στα πεδινά, τα χωριά και οι οικισμοί, Σαγκρί, Δαμαριώνας, Χαλκί, Καλόξυλος, Φιλότι έχουν τη γραφικότητα και τη δομή που συναντάς σε εκείνα της Τήνου.
Επιπλέον, σε όλη την έκταση της Νάξου, μνημεία από όλες τις φάσεις της ιστορίας δημιουργούν ένα πολιτισμικό παλίμψηστο απαράμιλλο όχι μόνο για τις Κυκλάδες, αλλά και για μεγάλες ηπειρωτικές περιοχές. Αρχαιολογικοί χώροι, βυζαντινοί ναοί με πλούσιο διάκοσμο, η Καστροπολιτεία της Χώρας, αλλά και τριάντα πύργοι διάσπαρτοι σε όλη την επικράτεια του νησιού, χρονολογημένοι από την Ενετοκρατία μέχρι τους νεότερους χρόνους, συνιστούν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό και ιστορικό απόθεμα. Αφορμή για εξερευνήσεις και περιηγήσεις στον νησιωτικό τόπο. Ανάμεσα στους πύργους και ο Πύργος του Μπαζαίου, ο πατρογονικός, αναστηλωμένος και επισκέψιμος σήμερα, χώρος παραθερισμού ανέκαθεν της οικογένειάς μου.
Επειδή, όμως, παραθερισμός χωρίς τέχνη δεν νοείται, μαζί με τον Στέλιο Κρασανάκη, ψυχίατρο-δραματοθεραπευτή και σκηνοθέτη, ιδρύσαμε από το 2001 το Φεστιβάλ Νάξου. Μια καλοκαιρινή πολιτιστική γιορτή, με θέατρο, μουσική, χορό, λόγο και κινηματογράφο σε ιστορικούς χώρους του νησιού και μια πρωτότυπη, διαφορετική κάθε χρόνο εικαστική εγκατάσταση στα τρία επίπεδα του εσωτερικού του Πύργου Μπαζαίου, ο οποίος με αφορμή την έκθεση και τις άλλες εκδηλώσεις, παραμένει ανοιχτός και φιλόξενος για το κοινό από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.
Εκδρομές, περιηγήσεις και περίπατοι στη νησιωτική ενδοχώρα, κολύμπι καθημερινά σε διαφορετική παραλία, καλό φαγητό σε κάθε σημείο του νησιού, συναυλία ή θεατρική παράσταση στο Φεστιβάλ ή σε άλλη τοπική διοργάνωση, βραδινή χαλάρωση ή ξεφάντωμα στην κοσμοπολίτικη Χώρα ή σε πιο διακριτικό περιβάλλον, είναι η ημερήσια ατζέντα των διακοπών, για όσες μέρες προβλέπει το πρόγραμμα. Διακοπές χωρίς ρολόι, χωρίς ημερολόγιο, χωρίς κινητό, χωρίς GPS ή χάρτη. Η Νάξος είναι η χαρά του εξερευνητή, αφού ανταμείβει με πλούσιες εμπειρίες όσους δεν ακολουθούν μόνο την τουριστική πεπατημένη, αλλά το ένστικτο και την καλή διάθεση. Φεύγοντας παρατείνουμε την επίγευση των διακοπών παίρνοντας μαζί κάποιο από τα τοπικά προϊόντα, τυριά της Αγροτικής Ένωσης ή μικρών παραγωγών, λικέρ κίτρο και κιτρόρακο Βαλληνδρά, ένα άρωμα από τη σειρά Naxos Apothecary, με το όνομα της παραλίας ή του τόπου που αγαπήσαμε.
*Ο Μάριος Βαζαίος είναι ο διοργανωτής του Φεστιβάλ Νάξου.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
17°
